OnePlus Buds 4 review: heel veel bas voor weinig geld
OnePlus verkoopt momenteel in-ears in, op grote lijnen, drie segmenten: high-end met de Buds Pro 3, betaalbaar met de Nord Buds 3 Pro en iets daartussenin nu dus met de OnePlus Buds 4. Geen Pro-moniker dus en dat zie je terug in het huidige prijskaartje van 99 euro (adviesprijs bedraagt 119 euro).
Gigantisch zijn de verschillen met de oudere Buds Pro 3 echter niet. Beide in-ears beschikken bijvoorbeeld over dual drivers met een 11mm-woofer en 6mm-tweeter, terwijl ze ook allebei over zes microfoons beschikken (drie per oor) en zo’n zes uur meegaan met ANC. Met de case erbij gaat de Buds Pro 3 nog zo’n anderhalf uur langer mee (25,5 uur), volgens OnePlus, maar dat verschil ga je in de praktijk niet zo snel merken. Opvallender is dat de Buds 4 volgens de specificatielijst betere ANC bieden, al moet je de Pro’s dan weer hebben voor de adaptieve ANC. De verschillen lijken dus klein, maar hoe pakt dit uit in de praktijk?
Ontwerp en draagcomfort
Niet alleen onderhuids zijn de oortjes op het eerste gezicht niet van elkaar te onderscheiden. Ook als je de OnePlus Buds 4 voor het eerst uit de oplaadcase haalt, zou je bijna denken dat het om de Buds Pro 3 gaat. De oortjes delen namelijk hetzelfde stamontwerp, al is dat bij de Buds Pro 3 afgerond en voorzien van een glanzende afwerking, terwijl de stam bij de Buds 4 mat is afgewerkt. Ook bevat de Buds Pro 3 nog een L- en R-aanduiding, zodat je sneller weet hoe je de oortjes moet vasthouden; zonder raak je er overigens ook snel genoeg aan gewend, maar op een vroege(re) ochtend is die aanduiding soms wel fijn. Verschillen zijn er ook bij de laadcase: die van de Buds Pro 3 kreeg een soort fauxlederen afwerking, terwijl die van onze Buds 4 gewoon gemaakt is van grijs plastic. Maar goed, daar heb je in de praktijk eigenlijk helemaal geen nadeel aan: de vorm van de case is namelijk gelijk, en dat betekent dat ook deze case zeer makkelijk weg te stoppen valt in je broekzak en zelfs in het kleine (anders waardeloze) zakje in je jeansbroek.
Zo compact als de case, zijn de oortjes zelf ook: het stammetje is redelijk bescheiden qua lengte en de oortjes wegen in totaal slechts 4,73 gram, tegenover 5,28 gram voor de Buds Pro 3. Dat verschil ga je in de praktijk niet merken, maar dat maakt ook niet zozeer uit: de Buds 4 zitten gewoon fijn in de oren, ook voor langere luistersessies. We vonden het wel een nadeel dat OnePlus slechts drie maten oordopjes meelevert (S, M en L). Dat maakt het net iets lastiger om de juiste fit te vinden: twee maten extra (bijvoorbeeld XS en XL) zouden in dat opzicht ideaal zijn, terwijl we ons eigenlijk niet kunnen voorstellen dat de meerprijs daarvan gigantisch zou zijn.
Eén van de usecases van de genoemde stammetjes is gebaarbediening, en op de Buds 4 gaat dat met veeg- en duwacties. Het bevalt ons alvast iets beter dan de knijpacties bij de Buds Pro 3, die daardoor verschuiven in je oren. Het werkte eigenlijk best naadloos, behalve de actie waarbij je drie keer moet tikken. Ofwel zijn we gewoon niet snel genoeg, maar vrijwel elke keer voerden de oortjes de actie van tweemaal tikken uit. Na drie dagen waren we daar klaar mee en hebben we de actie uitgeschakeld via de HeyMelody-app, waarin je de tikacties naar wens kan aanpassen. Je moet het overigens wel zonder de Camera Control-feature van de Pro-oortjes stellen: die laten je foto’s maken met een OnePlus-telefoon door de oortjes kort in te drukken.
Audiobeleving en ANC
Van goedkopere consumentenoortjes zijn we gewend dat de nadruk ligt op sterke bassen, en bij de OnePlus Buds 4 is er zeker geen gebrek aan stevige basgeluiden. Met name de subbassen worden heel stevig aangezet, wat enerzijds zorgt voor een indrukwekkend meeslepend geluid, maar ook de mids kan overstemmen. Zeker als je dan ook nog eens de BassWave-feature inschakelt: de woofers gaan dan all-out en verpesten, in onze optiek, de luisterbeleving. Toch kan dat voor sommigen juist zijn waar ze naar zoeken: voor een serieuze work-out kan een stevige bas je ritme bepalen of je mentaal een lichte boost geven. Die modus is gelukkig optioneel, en de bas valt in de app ook nog een heel stuk bij te schaven, mocht je dat nodig vinden. Over het geheel genomen klinken deze oortjes gewoon heel fijn voor de prijs: de bassen zijn dus lekker stevig, maar we genoten ook van de warme, doch niet extreem ruimtelijke vocal- en instrumentweergave in nummers als Overcompensating van Moon Jacky Jane en Echoes van Loreen.
De Buds Pro 3 klinken in dat opzicht een stuk ruimtelijker: stemmen en instrumenten voelen minder op elkaar gepakt en bieden tegelijk meer verfijning. Met name in de hogere tonen heeft de Buds Pro 3 meer te bieden, met meer diepte in snaredrums of de cimbaal. Dat zijn details waar een audiofanaat van kan smullen, maar voor je dagelijkse luistersessies is het geluid van de Buds 4, zij het dus bass-heavy, meer dan prima, zeker als je bedenkt dat ze een stuk goedkoper zijn.
Dat geldt eveneens voor de actieve ruisonderdrukking. Volgens de specificatielijst zou de Buds 4 zelfs beter presteren, al zouden we de ervaring van beide oortjes als gelijkwaardig willen bestempelen. De ANC is voldoende voor een reis met het openbaar vervoer of een drukke dag op kantoor, maar de oortjes halen het niet bij de ANC van de Nothing Ear (3), die toegegeven ook een stukje duurder is. De transparantiemodus is, net als bij de Buds Pro 3, niet echt geweldig: het geluid klinkt te kunstmatig om de modus ‘fijn’ te noemen.
Software-ervaring
Gebruik je een niet-OnePlus-telefoon, dan ben je sowieso aangewezen op de HeyMelody-app voor de Buds 4. In deze app vind je alle instellingen voor de oortjes, zoals de ingebakken EQ, opties voor noise cancelling, aanraakbediening en multipoint. Ook kan je vanuit de Android- of iOS-app software-updates installeren. Alles werkt zoals je verwacht en de app ziet er redelijk overzichtelijk uit, al viel het ons op dat het regelmatig even duurde voordat de app de Buds 4 kon herkennen. Een herstart van de app verhielp soms de problemen, al moesten we andere keren dan weer onze telefoon zelf herstarten.
Voor gebruikers met een OnePlus-telefoon ligt het sowieso anders: voor hen zitten alle instellingen ingebakken in de OnePlus Buds-app. Dat is overigens geen losse app, maar een integratie met het bluetoothmenu van je telefoon, waar je exact dezelfde instellingen terugvindt, zij het dan met een ander uiterlijk.
Batterijduur
De batterijduur van de Buds 4 is enigszins een tegenvaller. OnePlus belooft dat de in-ears tot zes uur meegaan met ANC, maar in de praktijk viel de batterijduur eerder uit rond de vijf uur. Voldoende voor forenzen van en naar werk, maar een werkdag aan luisterplezier ga je er niet uit kunnen halen, tenzij je de in-ears tussendoor nog kort oplaadt. Ook een reis met het vliegtuig gaat het, tenzij het een kort vluchtje is, waarschijnlijk niet worden. Voor deze prijs is dit weliswaar niet echt schokkend, al zijn er ook zeker in-ears in dit segment die het acht tot tien uur uithouden.
Met de laadcase erbij kom je maximaal 24 uur ver met ANC ingeschakeld: OnePlus gaat dan uit van zes uur per lading. Houd er dus rekening mee dat dit eerder rond de 18 tot 22 uur ligt, afhankelijk van het luistervolume. Snelladen is dan nog wel van de partij voor deze oortjes zelf: na tien minuutjes in de case kan je alweer drieënhalf uur muziek luisteren. De accu’s gaan dan niet extreem lang mee, maar ze zijn wel lekker snel weer gevuld.
Eindoordeel
Wat mag je verwachten van in-ears zoals de OnePlus Buds 4? Eigenlijk niet veel meer dan het merk voor ons klaarlegt: het geluid is zeker goed voor wat je betaalt, al vinden we de bassen iets te veel van het goede. De oortjes zien er goed uit en ook het draagcomfort is, dankzij het lage gewicht, uitstekend te noemen. De batterijduur is daarnaast ook prima, al zijn er zeker oortjes die beter presteren wat dat betreft.
Of dit een betere koop is dan de Buds Pro 3 hangt er maar net van af hoeveel je wil betalen voor de in-ears, en zeker ook hoe groot het verschil is. Momenteel bedraagt het gat 40 euro: dat geld zouden wij liever besparen en in iets anders steken, zoals een volgend paar in-ears.
