Hoe HTC de Vive klaarstoomt voor de toekomst met een extra dosis realiteit

HTC’s Vive-headset is intussen iedereen wel bekend. De VR-bril verplaatst de drager naar een virtuele wereld, waar hij dankzij een lasertrackingsysteem zelfs een beetje in kan rondwandelen. Je bestuurt de Vive in theorie met twee vrij grote controllers, met daarop twee touchpads en de nodige knoppen. Die dingen vervullen de functie van je handen, een wapen, een verfborstel, een schroevendraaier of nog iets anders, al naargelang waar de VR-omgeving om vraagt. Door je bril lijkt het alsof je bijvoorbeeld een machinegeweer vasthoudt, maar in je handen heb je nog steeds de twee controllers vast.

Puck

Dat lost HTC nu op met de introductie van een nieuwe tracker. Het ding heeft het formaat van een hockeypuck en geeft net als de controller zijn positie in de echte wereld door naar de Vive-drager. De puck is echter een stuk kleiner dan de controller en heeft een groot voordeel: fabrikanten kunnen het ding verwerken in hardware naar keuze.

Zo zien we op CES in Las Vegas een allegaartje aan grote en minder grote gadgets, van pistolen over geweldig gedetailleerde en zware machinegeweren, tot zelfs een brandweerslang. De gadgets zelf hebben de nodige knoppen voor de bediening in virtual reality en worden verder volledig gerepliceerd in de virtuele omgeving. Schiet je in de virtuele realiteit wild rond met het grote machinegeweer, dan heb je dat ook echt vast. Bijkomend voordeel: je ziet er aanzienlijk minder dwaas uit voor omstaanders.

Echte handen in de virtuele wereld

Ik testte de pucks gecombineerd met een prototype van de Manus-handschoenen, slimme handschoenen ontwikkeld door het gelijknamige bedrijf in Nederland. Ik gespte twee pucks rond mijn polsen en trok de verrassend fijne en dunne handschoenen aan voor ik de Vive op mijn neus zette. In de virtuele wereld zag ik vervolgens de meest realistische representatie van mijn fysieke handen en armen tot nu toe. De handschoen heeft ingebouwde sensoren waardoor je vingerbewegingen vertaald worden naar VR. De nieuwe tracker detecteert dan weer waar je elleboog zich bevindt, zodat je armen- en vingerbewegingen exact vertaald worden naar de digitale armen.

Het prototype van de handschoen had nog moeite met het juist weergeven van duimbewegingen, maar Arsène van Bilt van Manus verzekert me dat de ontwikkelaarsversie, die binnenkort beschikbaar komt, dat probleem niet meer heeft.

Niet alleen voor thuis

De pucktracker (en alle hardware die het ding mogelijk maakt) zorgt er voor dat wat je vast hebt in je handen, en zelfs je handen zelf, mee getransporteerd wordt naar de virtuele wereld. De fijne bewegingen van de handschoen lijken ideaal voor educatieve toepassingen waar iemand bijvoorbeeld bepaalde handelingen moet leren. Het machinegeweer is dan weer vanzelfsprekend fantastisch voor entertainment. Als Vive-bezitter zal je waarschijnlijk niet willen investeren in alle mogelijke randapparatuur, maar voor Vive-arcadehallen is zo’n hardware wel goud waard.

Educatie

HTC lijkt zich dan ook steeds meer te focussen op VR buitenshuis, in speelhallen en meer professionele omgevingen. Daar getuigde een andere demo van. Daarin werd ik getransporteerd naar het menselijk lichaam, waar ik in het hart kroop en twee mogelijke hartaandoeningen van binnenuit kon bekijken. Zo zag ik wat er precies gebeurt wanneer een ader dichtslibt met mijn neus op de ader zelf. Vervolgens zag ik levensgroot hoe een stent het mogelijks levensbedreigende euvel verhielp. Bij HTC zelf zien ze een dergelijke ervaring relevant zijn in onderwijs, maar bijvoorbeeld ook bij de dokter, waar de bril een toekomstige patiënt op een heel duidelijke manier toont wat een aandoening en de bijhorende operatie precies inhouden.

Plezier voor in de woonkamer

Natuurlijk blijft de Vive ook thuis een plaatsje hebben als concurrent van de Oculus Rift. Zo speelde ik een demo waarin ik zelf een soort film kon opnemen door in de huid van verschillende excentrieke personages te kruipen. Ik speelde eerst de rol van een schrikwekkende alien die een menselijke kapitein de stuipen op het lijf moest jagen. Vervolgens kroop ik in de huid van de kapitein. De VR-ervaring is één van de eerste die de mogelijkheden van VR écht volledig omarmt en bovendien het potentieel heeft om langer dan twee uur je aandacht te houden.

We staan duidelijk nog maar aan het begin van een virtual reality-revolutie. Op CES werd nog maar eens duidelijk dat VR nog heel wat verrassingen in petto heeft.