De nieuwe standaard voor digitale auteursrechten onderzocht: de voor- en nadelen

Het World Wide Web Consortium (W3C) heeft een standaard aangekondigd voor Digital Rights Management. Deze standaard is bedoeld om de digitale rechten van makers of uitgevers van onder andere video’s te beschermen. De standaard wordt Encrypted Media Extensions (EME) genoemd en beschrijft tot in de puntjes welke rechten videoproviders en hun gebruikers hebben. De standaard van W3C vult eindelijk de DRM-leemte die al jaren bestaat. Niet iedereen is echter te spreken over EME. We overlopen de belangrijkste voor- en nadelen van de standaard.

Voordeel: geen plug-ins

Browserontwikkelaars kunnen de DRM-standaard rechtstreeks in hun browser integreren, waardoor je niet langer plug-ins nodig hebt om video’s te bekijken. Netflix en andere streamingdiensten moeten hun klanten niet meer verplichten om vervelende en vaak onveilige plug-ins, zoals Flash of Silverlight, te installeren. Op het vlak van eenvoud en security is EME dan ook een grote stap vooruit.

Voordeel: toegankelijkheid

W3C vindt dat EME eveneens voordelen biedt aan mensen met een beperking. De standaard zou immers compatibel zijn met veel toegankelijkheidstools. In plaats van plug-ins te moeten installeren die niet met alle tools werken, draait de standaard op de achtergrond en werkt hij mooi samen met toegankelijkheidssoftware.

Voordeel: standaardisatie

Het belangrijkste voordeel van EME is echter dat het systeem voor standaardisatie zorgt. Alle streamingdiensten en browsers zullen de standaard gebruiken, waardoor fiasco’s zoals dat van Flash voorkomen kunnen worden.

Nadeel: beperkte rechten

Onder andere de Electronic Frontier Foundation (EFF) ziet echter eveneens een hoop hiaten in het systeem. Zo biedt de standaard geen bescherming voor securityonderzoekers. Het is immers strafbaar om DRM-systemen te omzeilen. Zelfs wanneer je om onderzoeksredenen het Digital Rights Management-systeem omzeilt, kan je vervolgd worden.

Dat veiligheidsspecialisten maar beperkt onderzoek mogen doen op beschermde content is niet alleen slecht nieuws voor de onderzoekers, maar ook voor eenieder die online video’s bekijkt. “Het is een slecht idee om een technologie te maken die de eigenaar van een computer behandelt als een tegenstander die gecontroleerd moet worden. DRM maakt de eerlijkheid van copyrightovereenkomsten kapot door te voorkomen dat je je rechten toepast die je hebt wanneer je op legale wijze een werk verkrijgt, zoals de rechten om de content te herstellen, te verkopen, of uit te lenen,” schrijft de EFF.

Nadeel: geen automatisatie

Verder voorkomt W3C dat content toegankelijk wordt gemaakt. Mensen met epilepsie hebben er bijvoorbeeld alle baat bij dat er waarschuwingen verschijnen bij video’s die lichtflitsen bevatten. EME voorkomt dat een computer films bekijkt en automatisch aanduidt welke video’s lichtflitsen tonen. De enige legale oplossing is om mensen erg veel films te tonen en hen handmatig te laten aanduiden in welke video’s flitsen worden getoond. Dat is echter in de praktijk niet haalbaar.

Ook voor ondertitels doet zich een soortgelijk probleem voor. Je kan een computer trainen om te herkennen wat gezegd wordt, deze tekst te vertalen en op het juiste moment te tonen. De EME-standaard is echter te gesloten om van deze technologie gebruik te maken.

“Laat mensen met rust die DRM omzeilen voor legale redenen, zoals W3C-gestandaardiseerde video’s toegankelijk maken voor mensen met een beperking,” vindt de EFF dan ook.

Nadeel: licentie

Ten slotte klaagt de EFF over het feit dat EME geen standaardisatie voor decryptie biedt. Browserontwikkelaars moeten een licentie voor een Content Decryption Module kopen, anders werkt DRM-content niet. De belangrijkste browsers, waaronder Chrome, Firefox en Edge, hebben zo’n licentie en staan logischerwijze achter deze beslissing. Dat je een licentie nodig hebt, maakt het echter een stuk moeilijker voor beginnende browsers.

Conclusie

Ondanks het feit dat de EFF en W3C het niet met elkaar eens zijn, hebben ze hetzelfde doel voor ogen: een open web. De EFF houdt echter niet van Digital Rights Management-systemen en vindt dat deze opener moeten worden. De groep is dan ook in beroep gegaan tegen de beslissing van het W3C om de standaard nu al te lanceren. Het W3C geeft toe dat het systeem op bepaalde vlakken verbeterd kan worden, maar lijkt dit te willen doen terwijl de standaard al volop wordt gebruikt.

Hoogstwaarschijnlijk zal er maar weinig veranderen wanneer je online een film bekijkt. Een werkende versie van EME wordt immers al jaren door verschillende browsers gebruikt. Onder andere Chrome, Firefox, Safari, Internet Explorer en Edge gebruiken het systeem al sinds 2015. De officiële uitrol van de standaard brengt dan ook weinig veranderingen met zich mee.