SQL … QUE?

Waar is de tijd dat de database-administrator als een van de centrale figuren binnen ICT gold? De database was heilig en iedereen die ze wilde gebruiken, moest strenge regels volgen.

Eerst passeerde men langs de data-administrator die, met de nodige autoriteit, de logische datamodellen al dan niet aanpaste en je gegevens mooi binnen de bestaande datamodellen een plaats gaf. Daarna ging de database-administrator aan het werk om deze gegevens op de meest optimale en performante wijze op de harde schijven te krijgen en in productie te houden.

De database werd continu gemonitord op gebruik en misbruik. De ontwikkelaars wisten wat SQL was en gingen dan ook met de nodige kennis van zaken en respect om met het hoogste goed van het bedrijf: data.

Waarom schrijf ik het bovenstaande in de verleden tijd? Omdat ik woest ben! Met de komst van de ORM’s (object relational mapping) zijn steeds meer ontwikkelaars ervan overtuigd dat hun eigen knoeiwerk met data maar op het niveau van de database moet opgelost worden.

Met alle gevolgen van dien: vervuilde datamodellen, batchjobs die elkaar in de weg zitten, online verwerking die er onderuit wordt gehaald of queries die de database op de knieën krijgen. En natuurlijk ligt het dan aan de database. Ik kreeg onlangs zelfs te horen dat nieuwkomers, pas van de universiteit, bijna geen SQL meer kennen. Jong afgeleerd is oud afgedaan. 

Nu iedereen de mond vol heeft over architectuur wordt het tijd dat ook de data-architect zijn centrale rol opneemt, de spelregels bepaalt en afdwingt. Voor één keer is oude wijn in nieuwe zakken een noodzaak.

Aan de ontwikkelaars die wél nog het belang van SQL-kennis en de onderliggende databases onderkennen: proficiat, jullie marktwaarde ligt veel hoger dan die van de anderen.

Aan de data(base)-administrators alias data-architecten: verlaat jullie catacomben en dwing jullie regels af: van ontwikkeling tot productie. Respect!