Review: F1 2010
[related_article id=”160734″] Met of zonder hulp
Het is zonder twijfel de beste Formule 1-game van de laatste tien jaren, maar rijdt evenmin een foutloos kampioenschap. Op het asfalt, waar het uiteindelijk allemaal om draait, schittert de game als geen ander. Het gevoel van snelheid is immens, de visuele weergave laat zelden een steekje vallen en elk detail weerspiegelt de knowhow en liefde van de makers voor deze meest technische aller motorsporten. Zo is de invloed van de weersomstandigheden, de slijtage van je banden en het gewicht van je brandstofvoorraad voelbaar in het rijgedrag van je bolide. Het realisme ligt hoog en daarom scoort F1 2010 een behoorlijk hoge instapdrempel.
De optie voor de beginnende enthousiasteling om zich te beroepen op allerlei hulpmiddeltjes maakt de leercurve minder steil, maar vereist toch nog heel wat doorzettingsvermogen wil je een podiumplaats veroveren. Dat is geen onoverkomelijke kritiek en de volhouders worden beloond met een onderdompelende hogesnelheidservaring, maar groentjes zijn gewaarschuwd. De carrièremodus gaat minder perfect door de bocht. Je verliest er te veel tijd met triviale activiteiten, terwijl de beloofde blik op het leven als opklimmend F1-piloot zelden de verwachtingen inlost. Kies daarom voor de kick van het racen en laat de persconferenties voor wat ze zijn; diefstal van de tijd die je beter achter het stuur doorbrengt.
