Review: God of War – Ghost of Sparta
[related_article id=”160734″] Kratos wordt op nieuw menselijk(er)
De gebeurtenissen in God of War: Ghost of Sparta diepen de tragische familiale achtergrond van Kratos uit, ze wijzen op de smerige rol van de goden daarin, en ze rechtvaardigen de bloedige wraakoefening van de nu weer iets menselijkere hoofdrolspeler. Een aardig extraatje voor de fans van de saga, maar ook zij weten dat elke God of War-game staat of valt met de brutale, indrukwekkend in beeld gebrachte actie. Dit zijn hectische geweldorgieën (18+) en Ghost of Sparta stelt daarin niet teleur.
Af en toe struikelt de game over zijn eigen ambitie om te grote strijdarena’s naar het uiteindelijk beperkte schermpje van de PSP te willen duwen, maar meestal is het camerawerk degelijk genoeg om grip op je personage te behouden. Geen overbodige luxe, want vaak neem je het tegen een dozijn vijanden tegelijkertijd op terwijl je ontwijkende manoeuvres afwisselt met de altijd spectaculaire en langgerekte aanvalscombinaties. Af en toe worden je reflexen en duimen even rust gegund voor een nooit onoverkomelijke puzzel. Die halen het tempo gelukkig nooit onderuit. Ze brengen eerder een zeker ritme naar de voor het overige uit 95 procent creatief slachtwerk opgetrokken game.
