Review: Darkspore
[related_article id=”160734″] Eenvoudig, elegant en diep
Vele millennia lang doorkruisten de Crogenitors het heelal. Ontelbare rassen werden door hen genetisch getransformeerd in ideale vechtmachines. Tot een mislukt experiment uitgroeide tot wat men nu de Darkspore noemt, een virus dat in geen tijd het hele rijk overspoelde en er elk verzet uitroeide. Nu, duizend jaar later, is het aan jou om een kleine groep helden genetisch te manipuleren en hen dan aan te voeren in de herovering van het universum op de Darkspore. Zo begint dit unieke actierollenspel dat, zoals de beste games in het genre, graag beroep doet op je tactisch inzicht. De opzet is vrij eenvoudig: je moet planeten op de vijand veroveren en stelt daar telkens een team van drie gemuteerde krijgers voor samen, die je uit je alsmaar groeiende verzameling pikt. Op het terrein manoeuvreer je één van je krijgers rond door met je cursor een plek op de grond aan te klikken. Wijs een vijand aan en ze zullen hem aanvallen met het wapen of de speciale techniek die jij kiest. Wanneer je personage het moeilijk krijgt of de situatie zich meer leent tot het inzetten van een ander teamlid, wissel je ze in een oogwenk. Darkspore is zo’n game die je al na tien minuten in de vingers hebt, maar waar je na tien uur nog steeds nieuwe mogelijkheden en alternatieve strategieën in ontdekt.
Dat is vooral te danken aan het bijna oneindige aantal opties waarmee je elk van je krijgers helemaal naar je hand kunt zetten. Dat doe je met meer dan duizenden onderdelen die tijdens je campagne op het terrein vindt. Elke krijger heeft zijn eigen basiseigenschappen en een goed speler bouwt daar op verder. Een wezen dat gemaakt lijkt voor het lijf-aan-lijfgevecht heeft meer aan een beter lichaamspantser en een schild dan een mutant die zijn tegenstanders het liefst van op afstand bestookt. In geen tijd heb je een legertje unieke, levende wapens om uit te kiezen en niets houdt je tegen om elke deelnemer, met het oog op de verwachte tegenstand in de volgende missie, nog even aan te passen.
De arena in
Zo verover je planeet na planeet. Elk terrein is weer anders en elke vijand brengt weer een nieuwe uitdaging. Er is geen ideaal team, of liever, er zijn er honderden. Dat maakt van Darkspore een game met een ongeziene herspeelbaarheid. Een kleine wijziging in het DNA van je soldaten is immers voldoende om er een heel ander gevecht van te maken. En heb je even geen zin om in je eentje een wereld te redden, trommel dan een paar vrienden op en ga er samen tegenaan. Denk je dat je de ultieme krijgers gemaakt hebt? Stuur ze dan de online arena in tegen die van andere spelers.
Darkspore ziet er geweldig uit en vereist voor een keertje geen monsterlijke pc-configuratie om de game vlot draaiende te houden. Het belooft zowel voor veteranen als nieuwkomers in het genre een onophoudelijk ontdekken van nieuwe tactische opties. En je krijgers zien er misschien wel heel vreemd en een beetje afschrikwekkend uit, jij bent het die hen zo gemaakt heeft en niet zonder trots van overwinning naar overwinning leidt! Het gaat er hard en snel aan toe in Darkspore, maar er wordt genoeg ruimte gelaten voor tactiek. Dat werkt vlot en door de eindeloze mutatieopties scoort de game een hoge herspeelbaarheid. Het schittert pas echt wanneer je met drie spelers samen zo’n planeet aanpakt en met gespecialiseerde, elkaar aanvullende vaardigheden een onoverwinnelijk team vormt.
