Review: Alice – Madness Returns
Kleine meisjes worden ouder – en gestoorder
Alice – Madness Returns dropt je in een Wonderland opgetrokken uit nachtmerries, jeugdtrauma’s en tastbaar levensgevaar voor de ongelukkige titelspeelster. Het is een kleurrijke game geworden, met een unieke visuele stijl, memorabele personages en meer dan genoeg geslaagde vondsten die deze sprookjeswereld creatief naar eigen hand zetten. Jij speelt als Alice. Het meisje uit de originele game is ondertussen een vrouw geworden en zopas ontslagen uit een instelling voor geesteszieken. Helemaal goed gaat het echter niet met de sombere Alice. Herinneringen aan de gruweldood van haar ouders steken snel opnieuw de kop op en haar Wonderland is verandert van een dromerig toevluchtsoord in een psychotisch slagveld.
Je stuurt Alice in echte en even gevaarlijke, ingebeelde fragmenten voorbij horden vijanden en een handvol, niet altijd even geslaagde omgevingspuzzels. Inventief wapentuig en een vlotte besturing maken het vechten aanvankelijk tot een intens feestje. Echte diepgang is helaas grotendeels opgeofferd aan toegankelijkheid. Dat maakt dat van alle op bloed beluste gruwels in deze game na een drietal uren spelen het routinespook je grootste vijand wordt. Toch zit je de hele rit uit, want het is misschien een lichte trip, je wil wel weten waar die eindigt.
[related_article id=”160734″]
