Review: F.3.A.R.

Griezels afknallen

Je kunt het aantal geslaagde horrorshooters op een hand tellen. De eerste F.E.A.R.-game was er zo een. Die game combineerde intense vuurgevechten met een welhaast slopende spanning die enkel doorbroken werd door de betere schrikeffecten. De opvolger was een best aardige shooter; niets meer dan dat en stelde daarom teleur. Met deze ietwat hip getitelde F.3.A.R. grijpen de makers terug naar het ietwat complexe verhaal waarin een gruwelijk familiedrama wel eens zou kunnen uitmonden in het einde van de wereld. Ze verwachten daarbij misschien iets te veel inlevingsvermogen van de speler die er nu pas in stapt. De plot draait rond twee broers die in een ongemakkelijk bondgenootschap hun moeder trachten te stoppen voor die een armageddon ontketent. Je kunt kiezen met welke van de twee je door het verhaal oprukt of samen met een speelmakker elk een van de broers voor je rekening nemen.
Beide karakters spelen heel apart. De ene volgt het stramien van de standaardshooter met een paar paranormale extra’s. De andere moet het helemaal hebben van zijn bovennatuurlijke eigenschappen en het enige moment dat hij een vuurwapen hanteert, is wanneer hij het lichaam heeft overgenomen van een nietsvermoedende vijand. Deze dynamiek opent interessante tactische opties die iets minder vlot aanvoelen wanneer je in je eentje door de campagne gaat. F.3.A.R. is gewoon leuker als je samen of tegen anderen speelt.

[related_article id=”160734″]