3D-films doen echt pijn aan de ogen

3D-films doen pijn aan de ogen. Dat hebben niet alleen cinemagangers vastgesteld, maar ook wetenschappers.

Driedimensionale beelden zijn tegenwoordig overal: in de bioscoop, op de nieuwste televisietoestellen, computermonitors en zelfs draagbare spelconsoles. Maar niet iedereen is erg gelukkig met die trend. Veel mensen klagen over pijn aan de ogen bij 3D-beelden.

Wetenschappers stellen in een paper vast dat je inderdaad oogpijn krijgt van driedimensionale beelden. Beter zelfs, ze hebben ook ontdekt waarom je pijn krijgt. Om de oorzaak uit te leggen, moeten we eerst even verklaren hoe je in de werkelijkheid driedimensionale voorwerpen kunt waarnemen.

Scheel kijken
Om een echt driedimensionaal voorwerp te zien, moeten je ogen twee dingen doen. Eerst en vooral moeten ze elk afzonderlijk naar het object draaien. Je moet dus in mindere of meerdere mate scheel kijken. Tegelijkertijd moet je lens zich ook scherpstellen op het object. Die twee processen zijn in ons brein erg met elkaar verbonden. Als je het ene doet, dan doe je vanzelf ook het andere.

Maar 3D-tv breekt de natuurlijke band tussen scherpstelling en oogbeweging. Je kijkt de hele tijd naar een beeld dat op hetzelfde platte vlak staat. Maar je ogen moeten wel continu bewegen: scheler naarmate een object op het scherm dichterbij komt.

Verschil bioscoop en tv
De wetenschappers merken ook op dat de problemen verschillen voor een computerscherm en de bioscoop. Als de afstand tot het scherm kort is, zijn het de voorwerpen die uit het scherm naar je toe komen die het meest belastend zijn. In de bioscoop zijn het de objecten die achter het scherm liggen die voor oogpijn zorgen.

De oogproblemen zijn trouwens niet exclusief voor beelden waarvoor je een brilletje nodig hebt. Ook brilloze technologie zorgt voor pijnlijke ogen.