Review: Transformers – Dark of the Moon

Voorspelbaar en flinterdun

Wie een echt tastbare link met die laatste film zoekt, moet in deze halfslachtige prequel wachten tot de laatste scène, maar de kans is groot dat je lang daarvoor al hebt afgehaakt. Het verhaaltje van de strijd tussen de goedaardige Autobots en de al even karikaturaal kwaadwillende Decepticons is voorspelbaar en flinterdun. Hollywood raakt er misschien nog weg mee, maar deze game heeft dat geluk niet. Het siert de makers dat ze het onderste uit de kan hebben geschraapt wat variatie en visueel spektakel betreft. Elk antropomorf voertuig heeft zijn unieke eigenschappen die telkens weer een zeker herdenken van gevechtstactiek vereisen en heel af en toe overstijgt een van de frequente confrontaties met de vijand de middelmaat.
Lang voor je halfweg bent wordt de spoeling echter behoorlijk dun en daar mag geen dramatisch tussenfilmpje iets aan verhelpen. Nee, ook al moeten de toeschouwers van de laatste film het zonder de glooiende carrosserie van Megan Fox stellen, de spelers van deze game nemen maar beter met nog heel wat minder genoegen.

[related_article id=”160734″]