Een smartboard in elk bedrijf
Het onderwijs is nooit een voorloper geweest in de adoptie van technologie. Maar stilaan vinden de slimme borden hun weg naar de klaslokalen. Wat betekent dit voor bedrijven? Komt er eindelijk een opvolger voor de analoge witte borden en het eindeloze eenrichtingsverkeer van de PowerPoints?
“Laat iemand van een halve eeuw geleden naar vandaag flitsen, en hij zal niet weten waar hij is beland. Alles is anders: kantoren, auto"s, ontspanning, noem maar op. Maar wanneer hij een klas binnenstapt, zal hij zich meteen vertrouwd voelen, want daar is helemaal niks veranderd.” Zo omschreef Michael Kögeler van Microsoft enkele jaren geleden de stand van zaken in het onderwijs wat betreft het gebruik van digitale middelen.
Doorbraak blijft uit
Toegegeven: achter de schermen heeft er al wel heel wat automatisering plaatsgevonden. En steeds meer leraars gebruiken een pc (meestal hun eigen laptop) en een projector om hun lessen te illustreren. Maar de doorbraak van interactieve digitale middelen in het leslokaal laat voorlopig nog even op zich wachten.
Het is uiteraard ook een hele investering. En bovendien vergt het een nieuwe manier van lesgeven, en dus ook extra opleiding en aanpassing. En last but not least, de hoeveelheid digitaal lesmateriaal om op deze borden te gebruiken, blijft voorlopig beperkt.
Smart, de grootste leverancier van smartboards, probeert dit op te vangen met Smart Exchange, een onlineruimte waar leerkrachten de lessen kunnen opladen die ze zelf voor smartboards hebben gemaakt, om te delen met collega’s. Maar ook dit heeft nog niet voor de grote doorbraak gezorgd.
Toch begint het smartboard stilaan een vertrouwd gezicht te worden. Volgens Ruben Cammaerts, verantwoordelijk voor de verkoop van Smart in ons land, heeft intussen zowat 10% van de klassen een smartboard, “en twee derde van die borden komt van bij ons, samen goed voor enkele duizenden verkochte borden in België.”
Business: weinig belangstelling
En in de bedrijven? Daar is de interesse voorlopig zelfs nog geringer. Van de twee miljoen verkochte smartboards wereldwijd heeft Smart er slecht 500.000 verkocht aan ondernemingen; de rest ging naar het onderwijs.
Begrijpelijk, want in businesstraining ligt de nadruk meestal nog meer op eenrichtingscommunicatie: de trainer legt de leerstof uit, en als er al interactiviteit is, gebeurt die veel meer in werkgroepen of in een individuele training achteraf. Bovendien is de aanwezigheid van PowerPoint als presentatietool veel sterker doorgedrongen in de zakelijke wereld dan in het onderwijs.
En, niet onbelangrijk, de nieuwe technologie moet onmiddellijk inzetbaar zijn, want er is geen tijd om opleiding te volgen alleen maar om opleidingen te kunnen geven. De kant-en-klare gebruiksvriendelijkheid is dus een aspect dat in de bedrijfswereld veel zwaarder doorweegt dan in het onderwijs.
Maar het allerbelangrijkste criterium voor de acceptatie van smartboards in de bedrijfswereld is ongetwijfeld integratie en compatibiliteit. Alles moet met alles kunnen communiceren: niet alleen met de smartboards van concurrerende merken, maar ook met alle client-toestellen in de omgeving of zelfs veraf, zodat het perfect mogelijk is om bijvoorbeeld vanaf een iPad in een andere ruimte, of zelfs over de oceaan, een trainingsessie op een smartboard te volgen.
“Voor bedrijven creëert dit dan ook nieuwe mogelijkheden”, gaat Ruben Cammaerts enthousiast verder. “Wanneer de smartboards gekoppeld worden aan de videoconferencing-infrastructuur krijgen videoconferenties nog een extra dimensie: men kan elkaar niet alleen zien en horen, maar men kan ook op hetzelfde document of beeld op een whiteboard werken, schema’s en notities toevoegen enzovoort.”
Zo ontgroeit het smartboard ook volledig de wereld van opleidingen waar het oorspronkelijk voor was bedoeld.
In België maakt hier voorlopig niemand gebruik van, maar in het Verenigd Koninkrijk zijn er al wel bedrijven die deze combinatie hebben uitgeprobeerd en sindsdien steeds vaker op die manier vergaderen. Het klinkt duur, en voor sommigen misschien zelfs overbodig. “Maar”, zo argumenteert Cammaerts, “hou wel rekening met de potentiële cost of misunderstanding die u op deze manier veel meer vermijdt.”
Maar ook meer alledaagse toepassingen, zoals het opslaan van op de smartboards gecreëerde content in een voor de pc leesbaar formaat, zijn minstens even belangrijk voor de acceptatie van de smartboards. Het toestel moet anders gezegd een meerwaarde kunnen bieden, en zeker niet als overlast worden ervaren.
Opgelet: merknaam in zicht
Zoals u uit het artikel kan afleiden, is een smartboard (en zeker een Smart-board, met hoofdletter) eigenlijk een eponiem: een eigennaam (in dit geval een merknaam) die een soortnaam wordt. Een beetje zoals de term iPad wordt gebruikt wanneer men eigenlijk eender welke tablet-pc bedoelt.
De situatie is ook vergelijkbaar: net zoals Apple de tabletmarkt bijna in zijn eentje (terug) op de kaart heeft gezet, is het bedrijf Smart met lengtes voorsprong de marktleider in de markt van de interactieve borden, en bepaalt het mee de standaard voor hoe zo’n interactief bord er moet uitzien.
Klasmuur omtoveren
Nochtans zijn er nog veel andere types van interactieve borden, al kan u zich zeker bij de meest primitieve vormen de vraag stellen of dit wel een ‘smartboard’ genoemd mag worden. Zo worden er bijvoorbeeld kits verkocht met ultrasone technologie die een bord aanraakgevoelig kunnen maken, en dus in combinatie met projectie ook interactiviteit kunnen opleveren.
Alleen is de term smartboard daar totaal misplaatst, want diezelfde toolkit kan eender welk vlak oppervlak, en dus ook de klasmuur of zelfs het plafond, tot elektronisch schoolbord omtoveren.
Interactief?
De belangrijkste les die u hieruit kan leren, is de volgende: vraag goed na welke technologie er precies wordt gebruikt, en vooral hoe het zit met de interactiviteit. Kunt u gegevens die u op het bord schrijft achteraf ook recupereren als notities en bewaren op uw pc bijvoorbeeld? Vaak wordt dan snel duidelijk waarom dit model zoveel goedkoper is dan het andere, slimmere bord.
