Review: Batman – Arkham City
Intens, atmosferisch, geweldig!
Comicbook-helden laten zich onverwacht moeizaam naar andere media vertalen. Menig filmmaker raakte niet verder dan een lauw ontvangen resultaat en in videogames is de oogst zo mogelijk nog schraler. Batman – Arkham Asylum bewees echter dat het wel kon. De game deed het zonder begeleidende bioscoopprent, volgde koppig zijn eigen koers en wordt terecht tot een van de beste videospellen van 2009 gerekend. Hooggespannen verwachtingen dus voor deze opvolger. Verwachtingen die niet zozeer ingelost als wel overtroffen worden. De lineaire structuur van de voorganger is nu opengetrokken naar een – op eigen risico – vrij te verkennen uitgestrekte spelwereld. Een groot deel van Arkham City werd immers ommuurd tot een getto waarin alle criminelen, inclusief een dozijn gekende vijanden van de gemaskerde hoofdrolspeler, vrij spel krijgen. Opgeruimd staat netjes, tot Batman zich tot het redden van zijn wispelturige love-interest, Catwoman, genoopt voelt. Batman stelt zich vragen bij deze nogal twijfelachtige misdaadpolitiek, bij de schimmige paramilitaire organisatie die deze zone moet bewaken en bij Hugo Strange, de vreemde psychiater die Arkham City als zijn persoonlijke experiment beschouwd. De broedende vleermuisman raakt pas echt bij de gebeurtenissen betrokken wanneer Catwoman, die om haar eigen redenen dit oorlogsgebied is binnengeslopen, geëxecuteerd dreigt te worden.
De speler kiest zelf op welk tempo hij de hoofdverhaallijn volgt die hem via dramatische tussenfilmpjes door een brede variatie aan uitdagingen leidt. Even geen zin in de gepast clichématige plot? Ren, spring, zweef of slinger je dan over of hoog boven de straten van Arkham City tot je op een van de talloze nevenmissies of altijd boeiende alternatieve bezigheden stuit. Alles is leuk in deze game. Van de lijf-aan-lijfgevechten waarin je op een brutaal overtuigende manier de vloer aanveegt met een overmacht aan vijanden tot de spannende kat-en-muisspelletjes waarin je met Batmans combinatie van gadgets, heimelijk rondsluipen en een enorme beweeglijkheid een dodelijk roofdier in een grootstadjungle onder de vingers krijgt.
[related_article id=”160734″]
