Overheid gaat fraude opsporen met IT
De vorige regering spoorde al sociale en fiscale fraude op door databanken van de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid te combineren. De nieuwe staatssecretaris wil nog verder gaan en nog meer databanken koppelen.
Sp.a-staatssecretaris voor fraudebestrijding John Crombez moet de schatkist volgend jaar 720 miljoen euro opbrengen. Hij gaat dat doen met een strengere aanpak van sociale en fiscale fraude. Door databanken aan elkaar te koppelen kunnen de inspecteurs van de fiscale en sociale inspecteurs hun werk efficiënter doen en meer inkomsten voor de staat binnenhalen.
Werkloosheid
Een voorbeeld van datamining is het opsporen van onterecht toegekende werkloosheidsuitkeringen. Gegevens van de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid worden dan anoniem gemaakt en automatisch onderzocht. Verdachte gevallen worden opnieuw gekoppeld aan de juiste naam en dan kan er een verregaande inspectie komen.
Door de gegevensanalyse kunnen inspecteurs efficiënter gaan werken. Ze verliezen immers minder tijd omdat ze burgers die geen verdachte activiteiten vertonen kunnen gerust laten. “Dat past in het kader van een efficiënte overheid”, zegt John Crombez daar zelf over.
Carl Devlies van CD&V heeft al veel werk verricht om datamining in te zetten tegen fraude. Crombez wil verder gaan op dat elan. Hij wil dat meer databanken bij Financiën gekoppeld worden, want volgens hem staan te veel administraties daar nog los van elkaar. Als het even kan, wil de nieuwe staatssecretaris ook andere bronnen gaan aanboren, zoals de databanken van Justitie of die van e-health.
Privacygevoelig
Als je databanken gaat uitpluizen op tekenen van fraude, krijg je vanzelf te maken met zeer gevoelige persoonlijke informatie. “Daar kan je niet lichtzinnig over doen. Je moet de gegevens depersonaliseren. En de gegevens mogen enkel dienen ter ondersteuning van de administratie, niet om zich te richten tegen bepaalde personen”, aldus Crombez.
Een van de aandachtspunten van Crombez is de aanpak van het oneigenlijk gebruik van vennootschappen. Vaak is hetgeen wat in managementvennootschappen gebeurt niet in overeenstemming met de realiteit. Een goedverdienende manager die zich via zijn eigen vennootschap een zodanig karig loon uitbetaalt dat hij eigenlijk te veel terugkrijgt voor de kinderopvang.
Nu is het nog zoeken naar indicatoren die kunnen aanwijzen dat er in zulke gevallen fraude in het spel is. Die indicatoren zijn als maatstaven om af te toetsen of resultaten uit de databankanalyse als verdacht worden beschouwd of niet. En dan is het aan de inspecteurs om te onderzoeken of er echt gefraudeerd is of niet.
