2 februari 2012 10:10

Review: Scarygirl

Deze jongedame kan zich bij ons niet beroepen op een gevestigde fanbasis en moet het daarom wat afwerking, variatie en creativiteit in de gameplay betreft, helemaal afleggen tegen gelijkaardige, maar op elk vlak superieure titels zoals Braid en Trine. Die slaagden er namelijk wel in om visuele charme aan intelligente uitdagingen te koppelen. Jammer.

[related_article id=”160734″] Onbekend bij ons

Scarygirl is een bescheiden kinderboekfenomeen dat onze contreien (nog) niet bereikt heeft. Centraal daarin staat het eenogige weesmeisje uit de titel, dat ergens het midden houdt tussen Emily the Strange en de personages uit animatiefilms van Tim Burton. Prettig gestoord en schattig op een ietwat morbide manier. Die aparte visuele stijl wordt doorgetrokken naar Scarygirls eerste videogameavontuur, dat zich voor een bescheiden prijsje naar je PS3 of Xbox 360 laat downloaden. Het verhaal draait om de zoektocht naar een mysterieus figuur uit de nachtmerries van de ongebruikelijke protagoniste.

De kleurrijke locaties die je daarbij aandoet en de al even kleurrijke personages die je onderweg ontmoet, slagen er echter nooit helemaal in om de weinig geïnspireerde platformgameplay boeiend te houden. Scarygirls tentakelarm die in een piratenhaak uitloopt en naarmate de game verder is te upgraden, leent zich perfect tot het bereiken van verafgelegen platformen, maar daar is dan ook zowat alles mee gezegd. Dat de moeilijkheidsgraad zwalpt tussen achteloze eenvoud en stukken die hyperalerte reflexen vereisen, maakt het er niet beter op.