Nieuwe technologie geeft weefsel in 3D weer
Onderzoekers van de universiteit van Leeds beweren dat hun digitale scansysteem hogeresolutiebeelden oplevert die je kunt roteren.
Vandaag moeten pathologen en onderzoekers verschrikkelijk dunne weefselschijfjes snijden die ze daarna onder een microscoop kunnen bekijken. Een intensief proces dat 3D-beelden maakt door honderden 2D-schijfjes in lagen te stapelen.
Digitaal scannen
Computerwetenschappers en medische onderzoekers van de universiteit van Leeds in het Verenigd Koninkrijk zeggen dat ze een nieuwe manier van werken ontdekt hebben, in de vorm van een digitaal scanningsysteem dat 3D-modellen maakt van weefselmonsters.
Het team zegt in het meinummer van het American Journal of Pathology dat hun geautomatiseerd systeem een hoop 2D-afbeeldingen kan omzetten naar digitale hogeresolutiebeelden – zogenaamde virtual slides – die ze makkelijk via gespecialiseerde software kunnen uitlijnen. Daarna kun je inzoomen op de digitale beelden of ze roteren.
De mogelijkheid om weefsel op deze manier te bekijken helpt pathologen beter bij het bestuderen van de vorm van het weefsel dat ze bestuderen. Zo kunnen ze meer informatie vergaren over de structuren van zich ontwikkelende organen of het aftakken van bloedvaten naar tumoren.
Veel makkelijker
“De mogelijkheid iets in 3D te bekijken kan veel verschil maken”, zegt Derek Magee, die de software achter het systeem ontwikkelde, in een perbericht van de universiteit. “Als je bijvoorbeeld wil zien hoe een tumor voorzien wordt van bloed, moet je dat in 3D zien, niet als een serie van aparte 2D-secties.”
Magee en zijn collega’s testten hun aanpak op acht weefseltypes door gebruik te maken van meer dan 13.000 virtuele ‘slides’ om een beter zich te krijgen op leverziekten, kanker en embryo’s. “Dankzij ons virtueel systeem kunnen gebruikers de vorm, de structuur en de microarchitectuur van bloedvaten en tumoren bekijken op grote weefselmonsters”, zegt hoofdonderzoeker en patholoog aan de universiteit van Leeds Darren Treanor. “Dit kan allemaal gebeuren zonder tussenkosmt van computerspecialisten.”
Wat zo’n systeem zal kosten en of het wel praktisch zal zijn in een klinische omgeving moet men nog bekijken.
