Cloud kiezen: Microsoft, Amazon of VMware

Met Microsofts nieuwste versie van Windows Server heeft het bedrijf zich vastgepind op een propriëtair IT-model waarbij Redmond er zeker voor zorgt dat alle wegen naar Azure leiden, zijn eigen cloud.

Microsofts update is maar een van de manoeuvres die technologiebedrijven ontplooien om hun positie in cloud computing te veroveren. Drie van de grootste spelers, Microsoft, VMware en Amazon proberen hun positie te verstevigen door elk een andere strategie te hanteren. Strategieën die klanten dwingen tot grote –vaak onomkeerbare- beslissingen over hun technologie. En dan duiken de problemen over vendor lock-in weer op.

Je weet wat je hebt, niet wat je gaat krijgen
Microsofts situatie is eenvoudig. Bedrijven gebruiken de spullen van Microsoft op hun desktops en om servers te beheren. Veel van die workloads kunnen naar de private cloud verhuizen waar Microsoft concurrentie krijgt van VMware. Of ze gaan naar de publieke cloud waar minder bedrijven kiezen voor Microsofts Windows Azure dan voor Amazon Web Services.

[related_article id=”161452″]

De oplossing van Microsoft, naast wat bijstellingen aan Windows Azure, is om meer eigenschappen van Amazons cloud over te nemen en om Windows Server te updaten tot een cloud-OS. Het heeft geprobeerd om dit te doen door de functies van de hypervisor Hyper-V te verbeteren en door betere replicatie en software-gedefinieerde netwerkfuncties te voorzien. De usability is bijgesteld om de gebruikersinterface af te stemmen op de propere moderne interface in Azure.

Daarbovenop heeft Microsoft Azure en Windows Server wat dichter bij elkaar gebracht. Het is bijvoorbeeld simpeler geworden om gegevens te koppelen op de twee systemen door de functie Windows Virtual Hard Disk. Daarmee kan je gegevens bundelen in een VHD-bestand en het naar Azure slingeren.

Met zijn cloud wil Microsoft een bepaald soort klanten voor zich winnen: bedrijven die van een bekende interface (Windows 7 en binnen een aantal jaren Windows 8) willen overstappen naar een andere (Windows Server) en die willen knoeien met wat geavanceerd cloudbeheer (System Center 2012) en tenslotte gegevens willen opsturen naar de cloud. Een cloud die er dan nog erg hard uitziet als de omgeving die ze on-premise hadden staan.

Microsoft besturingssysteem versus VMwares applicatie
Aan de andere kant streeft VMware dominantie na met een applicatielaag als een hefboom om bedrijven naar de cloud te brengen. Sinds juli heeft VMware 52,4 procent van de gevirtualiseerde computertaken op zijn hypervisor zitten, terwijl Microsoft volgens IDC aanspraak maakte op 26,6 procent. Terwijl Microsoft geweldige tools heeft om Windows en gevirtualiseerde Windowsomgevingen te beheren, heeft VMware de bovenhand als het op gevirtualiseerde toepassingen aankomt.

In de wereld van VMware beheren admins geen vloot besturingssystemen maar beheren ze toepassingen. Voordeel van deze aanpak is de flexibiliteit die admins winnen. Toegangscontrole en gegevensmigratie zijn makkelijker met de gedetailleerde aanpak van VMwares technologie.

Er zijn ook nadelen. Als je namelijk alle virtuele machines wil beheren, moet je VMwares technologie gebruiken. Als je naar de cloud wil, moet je er eentje vinden die de managementtools gebruikt die met VMware werken.

Zo zijn er jammer genoeg niet veel en de zeldzame clouds die er zijn worden ofwel gesponsord door VMware (Cloud Foundry) of zijn gebouwd bovenop de vCloud Director-software. VMware wijst erg graag op voorbeelden van publieke en private clouds die gebaseerd zijn op zijn vCloud Director (van een sportmerk en een telecombedrijf bijvoorbeeld). Maar geen van die clouds zijn erg groot als je met Amazon gaat vergelijken.

Het probleem van VMware is dat de technologie een fenomenaal succes heeft gekend in het datacenter, maar dat bedrijven toch meer controle over de technologie willen als het over de cloud gaat. Zoals een hypervisor is voor gegevens, zo is een waterfilter voor water: cloudbedrijven willen niet per se hun winstgevende diensten bouwen rond iets proprietair dat in handen is van een concurrent.

Dit is de reden waarom grote clouds ofwel technologie gebruiken die proprietair is (Microsoft via Hyper-V voor Azure), openbron (Red Hat via KVM) of omhuld in geheimdoenerij (Amazon Web Services via een aangepaste Xen-hypervisor).

Dus als clouds niet direct VMware willen ondersteunen, komt er een extra drempel voor admins die hun data naar publieke clouds willen migreren. Om bijvoorbeeld informatie naar Amazon te krijgen, met je Amazons EC2 VM Import Connector gebruiken om informatie van ESX VMDK-images te gebruiken.

Waar staat VMware dan? In ongeveer dezelfde positive als ze de afgelopen twee jaren stonden: groot succes in het datacenter, amper een voet in de grote clouds. Als je VMware gebruikt, houdt het steek om een VMware-gebaseerde cloud uit te bouwen. Dat weten ze daar ook en ze voegen meer functies en mogelijkheden toe in hun software. Maar als je je te sterk hecht, zou je wel eens met een lock-in kunnen eindigen.

Amazon wil het allemaal
Dan is er nog Amazon die het cloudveld van een geheel andere kant bestormt dan Microsoft en VMware.

De twee laatsten proberen de gegevens van hun klanten naar de cloud te verhuizen. Amazon heeft zich toegespitst op het vergemakkelijken van gegevens uit de cloud naar het plaatstelijke datacenter te trekken.

De redenering erachter is dat bedrijven de Amazoncloud als hun hoofdcloud gaan beschouwen. En daarvoor bouwen ze een geheel aan technologieën om het makkelijker te maken om ook private clouds te linken.

Amazons strategie is er een van verdeel en heers waarbij het lokale datacenter vanop verschillende fronten aangevallen wordt. Het heeft eigen initiatieven zoals de Amazon Storage Gateway om zichzelf in het private datacenter te installeren. Maar er zijn ook partnerschappen zoals die met Eucalyptus, een provider van on-premise cloudsoftware.

Tenslotte wordt Amazon door zijn omvang en groeiende belang van zijn API’s ondersteund door grote bedrijven met Oracle en IBM die technologie bouwen om data te verhuizen naar applicaties in de cloud.

Amazons strategie is de eenvoudigste voor het bedrijf zelf en bestaat er voornamelijk in van achterover te leunen en de softwareverbindingen te zien toenemen. Voor admins kan deze strategie wel voor hoofdpijn zorgen. Amazons succes komt immers van organische wildgroei van een ecosysteem softwarepartners, aanhangers en bijdragers. Daardoor zijn er veel opties, maar weinig beheermogelijkheden. Om van een eengemaakte gebruikerservaring nog maar te zwijgen.

Op de keper beschouwd hebben we met de cloud-houding van Microsoft, VMware en Amazon drie keuzes. Als admin kan je je laten insluiten door Microsoft en genieten van de vereenvoudiging die daarbij hoort. Je kan ook iets meer complexiteit tolereren en kiezen voor een gefragmenteerde omgeving van VMware die wel goed ondersteund wordt. Of je kan elk concept van usability helemaal laten varen en gaan voor een oplossing van Amazon die je de grootst mogelijke vrijheid gunt.

Elke keuze heeft zijn voordelen en valkuilen, maar met drie paarden in de race om de end-to-end-cloud is het erg waarschijnlijk dat de prijzen onder druk komen. De functionaliteit van elke cloud zal er ook wel bij varen.