Review: Google Drive

Google Drive is een opslagdienst die het internetbedrijf eind april van dit jaar online liet gaan, maar eigenlijk gewoon een verbreding is van de al enkele jaren bestaande bureautoepassing Google Docs.

De uitbreiding is zelfs erg eenvoudig: je kan nu, buiten de bestandstypes die je kan bewerken met Google Docs, digitale informatie van allerlei slag opslaan op de dienst, en die bestanden worden gesynchroniseerd met een vaste map op je computer.

Google Drive doet het wat het geleverde opslagvolume betreft niet merkelijk beter dan andere diensten. Bij aanmelding krijg je 5 GB gratis opslagruimte. Is dat niet voldoende, dan betaal je 2 euro per maand voor 25 GB extra, of 4 euro per maand voor 100 GB extra. Google biedt daarnaast speciale plannen die gaan tot 650 euro per maand voor 16 terabyte aan gegevensopslag.

Het belangrijkste voordeel van Google Drive is het feit dat je een pak van de opgeslagen bestanden ook online kan afspelen. De dienst herkent 30 verschillende bestandstypes rechtstreeks in de browser, waaronder zelfs Photoshop-bestanden. Qua visuele navigatie zit het dus wel snor.

Google zou Google niet zijn als het de dingen die je uploadt ook niet doorzoekbaar maakte. Er zit een OCR-scanoptie in de dienst, die je toelaat om tekst te ontginnen uit geüploade bestanden, zodat je met het zoekbalkje snel vindt wat je zoekt.

Voor de rest krijg je een even intuïtieve drag and drop-interface als bij de andere diensten in dit overzicht; wat dat betreft heeft er eigenlijk geen enkele de bovenhand.

Misschien toch even nadenken of je wel online doorspeurbare versies van je documenten wil parkeren in de cloud: Google kegelt op basis daarvan als vanouds reclame naar je hoofd, dus het is niet dat die gegevens niet geregistreerd en gebruikt worden.