Energie(wan)beleid

Enkele dagen geleden rolde er een persuitnodiging binnen van een telecomoperator. Een nieuw datacenter in het Nederlandse Roosendaal, net boven de Belgische grens.

Het doet me denken aan een recente persconferentie van een andere operator, eveneens een Benelux-organisatie. Die stelde haar derde datacenter voor in de Benelux. Maar geen enkel daarvan in ons land. Ik vond dat opvallend en merkte dat ook op. "We hebben de oefening gedaan, maar de energiekosten zijn in België veel hoger dan in de buurlanden. Dat hypothekeert de businesscase", was het antwoord van de Benelux-manager.

Uiteraard worden er nog datacenters geopend in ons land, maar als het even kan wijken we toch liefst uit naar het buitenland. Ik vermoed dat dit niet zal verbeteren.

Ik trap natuurlijk een open deur in, maar ons land heeft een energieprobleem. Niet alleen blijken we stelselmatig duurder. We zijn ook een stuk onbetrouwbaarder. Zo onbetrouwbaar dat we deze winter de bevoorrading zelfs niet gegarandeerd krijgen. Niet thuis, niet op kantoor en dus ook niet in het datacenter. De noodstroomvoorziening staat klaar.

Ik herinner me enkele jaren geleden een bezoek aan het Accenture-filiaal in Bangalore in India. Toen zag ik grote dieselgeneratoren in de kelder. “Voor als de stroom uitvalt. Dat gebeurt hier geregeld”, legde de plaatselijke woordvoerder uit. De meegereisde journalisten keken op en lachten een beetje meewarig.

Dat was toen. Vandaag lezen we in de krant in de hoeveelste schijf de stroomvoorziening van ons huis of kantoor zou afgesloten worden. We gaan er hier merkelijk op vooruit.