5G in Europa: België doet het op laatste plaats belachelijk slecht
Het verslag van Ookla over de situatie in het tweede kwartaal van dit jaar brengt interessante inzichten met zich mee, niet alleen over de positie van verschillende landen wat 5G-beschikbaarheid betreft, maar ook over de factoren die een rol spelen bij dat resultaat. Het voordeel is dat zo meteen ook duidelijk wordt welke maatregelen getroffen moeten worden om het beter te doen.
Vroege vogels zijn koploper
Wat 5G-beschikbaarheid betreft, zijn Denemarken (83,9%), Zwitserland (81,3%), Zweden (77,8%) en Griekenland (76,4%) de Europese koplopers en dat is geen verrassing. Deze landen combineerden immers vroege en betaalbare veilingen van zowel 700 MHz als 3,5 GHz met strikte dekkingsverplichtingen, goedkope leningen of subsidies. Ook worden netwerken er vaak intensief gedeeld door verschillende partijen.
Net onder de top vinden we landen als Spanje (69,3%), Frankrijk (69,1%), Duitsland (67%) en Italië (65,6%), waar recent extra dekking is gecreëerd door de uitrol van 700 Mhz. Spanje is speciaal het vermelden waard omdat het zo ongeveer het enige land in Europa is dat al een merkbare 5G Standalone-laag heeft uitgerold. 5G Standalone maakt een netwerk toekomstbestendig, maar de kloof met de VS (meer dan 20%) en China (meer dan 80%) blijft groot.
Politiek duwt België naar de laatste plaats
In de middenmoot vinden we Nederland (59,9%), Oostenrijk (60,9%) en Portugal (62,9%). Hier is de stedelijke dekking vaak meer dan in orde, maar in landelijke gebieden laat de 5G-dekking het afweten. Dat komt mogelijk door late veilingen en beperkte verplichtingen die worden opgelegd.
Onderaan bevinden zich het Verenigd Koninkrijk (45,2%), Roemenië (35,3%), Bulgarije (34,2%), Luxemburg (33,6%), Hongarije (29,9%) en België, dat met 11,9% 5G-beschikbaarheid helemaal op de laatste plaats staat. Dat België het belachelijk slecht doet, heeft te maken met de erg late veiling van zowel 700 MHz als 3,5 GHz en jarenlang politiek geruzie tussen federale en regionale overheden. Ook de strenge stralingsnormen in Brussel spelen een rol en daarnaast zijn er geen subsidies voorzien om de uitrol te versnellen.
Beleid is belangrijkste factor
De gegevens van Ookla tonen duidelijk aan dat beleidsfactoren een veel grotere rol spelen in de 5G-dekking dan zaken als bevolkingsdichtheid en geografie. Hoe eerder landen hun 700 MHz- en 3,5 GHz-spectrum veilden, hoe hoger de 5G-beschikbaarheid nu is. Ook zaken als de licentieprijs, dekkingsverplichtingen, subsidies en regels rond het delen van masten spelen een belangrijke rol.
In het geval van België is duidelijk dat het beleid een echte rem heeft gezet op de uitrol van 5G en de kans is reëel dat het beleid een struikelblok blijft als er geen harmonisering komt om 5G-investeringen te stimuleren. België dreigt dan helemaal onderaan te blijven bengelen, wat op termijn de digitale kloof met de rest van Europa en de wereld aanzienlijk kan vergroten. Qua 5G-beschikbaarheid zit België momenteel op het niveau van opkomende markten in Latijns-Amerika.
