Nintendo Switch review: briljant pre-productiemodel

Nintendo heeft een rampperiode achter de rug. De Nintendo 3DS heeft ondanks een lastige start gelukkig wel tractie gevonden, maar de Wii U was een drama. Het concept zat goed in elkaar, maar een combinatie van gebrekkige marketing en de vreemde naamkeuze hebben de spelconsole weinig goed gedaan. Tijd voor de ommekeer! De Nintendo Switch is wat de Wii U eigenlijk had moeten zijn, maar is dat genoeg?

Nvidia Tegra X1

Wanneer we naar de hardware kijken, heeft Nintendo degelijk werk afgeleverd. De Switch heeft een geïntegreerd 720p IPS-scherm dat er heel knap uitziet. Je zou denken dat 720p wat krap is voor een 6,2 inchscherm, maar tijdens het spelen valt dat nooit op. We hebben zelfs de indruk dat het scherper oogt dan het 1080p-resultaat wanneer je de Switch in zijn docking station schuift en op tv kijkt. Het scherm ligt wel behoorlijk ‘diep’ in de tablet vergeleken met de huidige generatie mobiele toestellen, maar de kans is groot dat niemand dit ooit merkt. Het enige wat ons wel ontzettend hard stoort, is de wankele staander die je eruit kan klikken. Dat lukt niet vlot, en een klein tikje ertegen zorgt ervoor dat de Switch plat gaat.

Intern zit een Nvidia Tegra X1-chip met custom elementen specifiek voor de Switch. Alle details zijn nog niet bekend, maar je zou wel durven twijfelen of een twee jaar oude chip een goede keuze is. De langverwachte Tegra X2 is echter nog niet beschikbaar, maar we vermoeden dat Nintendo liever een bewezen chip neemt om op te ontwikkelen en om te verdelen.

Een mobiele chip die twee jaar oud is, kan je bestempelen als rampzalig, maar de Tegra X1 was in 2015 een absolute topchip en staat vandaag de dag nog steeds zijn mannetje. Bovendien is de grafische kwaliteit voldoende omdat de ontwikkelaars veel dieper in de architectuur kunnen duiken dan op klassieke mobiele platformen, met een mooier resultaat. Één blik op ‘The Legend of Zelda: Breath of the Wild’ zou genoeg moeten zijn.

Joy-Cons

De tablet wordt geflankeerd door twee controllers die Nintendo Joy-Cons heeft gedoopt. Zoals je kan zien, zijn ze omgekeerd gespiegeld van elkaar. Dat zorgt ervoor dat je ze los ook perfect kan gebruiken, met de joystick aan de linkerkant en de knoppen aan de rechterkant. Ideaal om onderweg Mario Kart te spelen vanaf eind april. Enkel de rechtse Joy-Con heeft een iets groter ergonomisch probleem omdat de joystick centraler staat. Ons stoort het niet tijdens korte spelsessies, maar langer spelen kan bij sommigen wel voor krampen zorgen.

Op het internet valt er heel wat nieuws te rapen over het beperkte bereik van de Joy-Cons en occasionele synchronisatieproblemen, maar ons testexemplaar heeft daar helemaal geen last van. Het signaal is nooit weggevallen en ook het bereik is prima. We kunnen tot 10 meter afstand nemen van de Switch voordat het signaal wegvalt. Zelfs wanneer we de Joy-Cons achter ons houden en de line of sight tussen controllers en console met ons lichaam breken, heeft dat geen invloed.

Beetje WD40

Het verwijderen van de Joy-Cons uit de Switch geeft extreem veel voldoening. Nintendo heeft er duidelijk aan gewerkt om dat gevoel perfect te maken. Spijtig genoeg hebben ze dat niet gedaan met de plastic houder (incl. polsbandje) die je op elke Joy-Con moet schuiven wanneer je ze apart gebruikt. Dat gaat veel stroever en wie niet oplet, verwondt zich ermee door de scherpe plastic rand. Beetje WD40 spuiten helpt gelukkig, maar spuit dat wel op de plastic houder en niet op de controller.

Wie de Switch zo vastneemt en begint te spelen, zal tevreden zijn over de bediening. Dat was in ons geval zo, tot we de Pro-controller mochten ervaren. Daar zijn de joysticks groter en voelen ze beter aan, de knoppen zijn groter en qua ergonomie is het de allerbeste optie. Met voorsprong de beste manier om met de Switch te gamen, zonde dat de prijs (69 euro) zo hoog ligt.

In de doos zit ook een houder om de twee Joy-Cons in te schuiven zodat je een ‘pro-achtige’ controller hebt. Het is een leuke oplossing voor wie geen pro-controller heeft, maar het kan beter. De houder in de doos laadt je Joy-Cons trouwens niet op. Wil je dat wel, dan moet je de actieve houder kopen voor 29 euro. De Joy-Cons laden standaard op wanneer je ze in de Switch schuift. Een opgeladen Joy-Con houdt het gemiddeld zo’n 15 tot 20 uur vol. Extra Joy-Cons bestellen is trouwens wel een peperdure affaire: 79 euro.

Docking station

Mobiel spelen is volgens ons de allergrootste troef van de Nintendo Switch, maar in de doos zit ook een docking station om thuis op een tv te spelen. Het voelt heel licht aan, wat verklapt dat er eigenlijk niets in zit. Het station heeft twee usb-aansluitingen, HDMI en USB-C (voeding). Voor de rest is het een lege doos. Geen extra chip om de Switch van extra processorkracht te voorzien. Mobiel ligt het verbruik ongeveer de helft lager dan in het docking station, 7,5 watt tegenover 16 watt.

Mobiel krijg je maximaal 720p voorgeschoteld, in het docking station 1080p. Dat schaalt handig voor de Tegra X1, zodat de ontwikkelaars niet elke speelversie moeten tunen. De Switch wordt warm tijdens het spelen, gemiddeld 41 graden bij grafisch intensieve titels, maar dat stoort nooit omdat de warmte zich in de tablet opstapelt en niet in de Joy-Cons die ernaast zitten. De luidsprekers zitten vooraan de tablet, zodat je optimaal van stereogeluid kan genieten.

Interface

De interface van de Nintendo Switch oogt bijzonder eenvoudig. Het startscherm zet de spellen centraal met onderaan een reeks van zes knoppen, meer is er niet. Elk menu ziet er afgelikt uit, maar toont telkens de essentie. Iedereen kan met de Switch werken. Alles laadt ook bliksemsnel en toepassingen verschijnen in een vingerknip.

Althans, tot je de Nintendo eShop wil bewonderen. Allereerst moet je twee Nintendo-accounts uit het verleden migreren tot één, mocht je die hebben. Verwarrend, maar daar ben je na één keer vanaf. Daarna word je, in België althans, mooi getrakteerd op een Franse digitale winkel van Nintendo. Blijkt dat, wanneer je de Switch in het Engels zet, je een Franstalige eShop te zien krijgt. Kies je de Nederlandse taal op de Switch, krijg je wel een Nederlandse eShop.

Franse eShop

Naast de vervelende Franse taal bij Engelse taalkeuze valt er in de shop heel weinig te beleven. Je kan de lanceringstitels kopen en downloaden, je krijgt een overzicht van wat er binnenkort gaat verschijnen (zonder prijsindicatie) en er is een mogelijkheid om een downloadcode in te vullen. Eenvoudig mag hier gerust een understatement worden genoemd. Je krijgt bij de initialisatie wel kort te zien wat de online dienst van Nintendo allemaal omvat, daarna zwijgt Nintendo erover.

Dat laatste valt te begrijpen, want de eShop voelt niet echt afgewerkt aan. Ook online spelen is eerder beperkt. Je kan voorlopig tot Q3 2017 gratis online tegen anderen spelen, maar tegen elkaar babbelen kan nog niet. Daarvoor moet je wachten tot de zomer voordat Nintendo klaar is. Tegen dezelfde periode kan je ook spelsessies op je Nintendo-app lanceren om in contact met je vrienden te blijven. Digitale kortingen en elke maand één gratis klassiek spel uit de Nintendo-catalogus komt er pas in Q3 2017 aan. Dat gratis spel ben je op het einde van de maand weer kwijt, in tegenstelling tot PlayStation en Xbox.

Oh ja, Nintendo houdt nog steeds vast aan de Friend Codes van vroeger. In een tijd dat iedereen begrijpt dat het beter kan, moet je op de Switch nog altijd vrienden toevoegen door middel van een 12-cijferige code. Gelukkig moet de tegenpartij enkel je oproep aanvaarden om vriend te worden, in tegenstelling tot de nood dat hij ook jouw code moet kennen. Archaïsch en compleet overbodig nu er een definitief Nintendo-account in het leven is geroepen met specifieke gebruikersnaam. Nintendo heeft al toegegeven dat ze aan een gebruiksvriendelijkere methode werken, maar die is nog niet klaar.

Ouderlijk toezicht

Wat Nintendo wel vanaf de start perfect heeft geïntegreerd, is ouderlijk toezicht. Die app is wel klaar voor de lancering en geeft je de mogelijkheid om het aantal toegelaten speeluren in te stellen, evenals de speelbare spellen op basis van leeftijdscategorie. Zo kan je op afstand een spelletje stoppen, of net iemand extra laten spelen omdat hij of zij goed zij
n best heeft gedaan. Koppelen met de app doe je aan de hand van een zescijferige code, waarna alles actief is.

Een toffe actie van een spel delen? Dat kan voortaan met de opnameknop op de linker Joy-Con, maar voorlopig kan je enkel screenshots nemen. Op video moeten we nog wachten. Wel leuk: je kan het formaat en de kleuren van screenshots bewerken en tekst toevoegen. De media van je toestel halen lukt niet via USB-C naar je computer. Je kan ze enkel delen met Twitter of Facebook, andere integraties zijn er voorlopig nog niet. Wie wil kan de SD-kaart ook telkens verwijderen en de screenshots op zijn pc zetten dankzij een kaartlezer. Elke keer je de SD-kaart uit de Switch haalt, moet de console wel herstarten.

Autonomie + powerbank

De autonomie van de Nintendo Switch varieert van bijna 3 uur voor zware workloads (Zelda) tot 5 uur voor lichtere games (1 2 Switch). Wil je onderweg langer spelen, dan moet je een powerbank kopen en een losse USB-A naar USB-C kabel. Let op: hier zijn wel enkele belangrijke details van toepassing. We publiceren deze namiddag een uitgebreid stuk over mobiel laden en waarop je moet letten.

Tot slot is er de karige hoeveelheid interne opslag. De Switch heeft 32 GB opslag, maar daarvan is maar 25,9 GB beschikbaar. Dat is niet veel, wetende dat Zelda al meer dan 13 GB in beslag neemt en Mario Kart 8 GB. Je kan de Switch uitbreiden via MicroSD tot 2 TB, maar dat lukt pas in de toekomst. Kaartjes tot 128 GB zijn enigszins betaalbaar, maar je moet ze eigenlijk wel bij de prijs van de Switch bijtellen. Tijdens de lancering is er een gebrek aan spellen, wat de acute nood van extra opslag wegcijfert, maar in de toekomst is investeren een must.

Wat ons wel enigszins verrast, is dat wie spellen fysiek koopt, geen extra opslag kwijt is op de Nintendo Switch. De spelcartridge is snel genoeg om alles te laden, waardoor aparte spelbestanden op de Switch niet nodig zijn. Enkel wanneer er DLC beschikbaar is of wanneer een spel wordt gepatcht, neemt die plaats in op het interne geheugen. De patch wordt niet naar de cartridge weggeschreven.

Conclusie

Nu de Nintendo Switch eindelijk beschikbaar is en alle online functies duidelijk zijn, hinken we op twee gedachten. Nintendo-liefhebbers hebben deze review niet nodig en hebben vermoedelijk al lang een pre-order geplaatst, omdat ze weten dat er genoeg Nintendo-content aan komt om hen te plezieren met Zelda, Mario Kart, Splatoon en Super Mario, met tussendoor wat indietitels in de eShop.

Maar wat als je niet specifiek een Nintendo-fan bent? In dat geval is het enige advies: wachten. De Nintendo Switch is hardwarematig klaar, maar niet softwarematig. De Nintendo Switch voelt op dit ogenblik meer aan als een pre-productiemodel dan een volwassen spelconsole. De Japanse spellengigant heeft snel moeten handelen, waardoor niemand klaar is, incluis Nintendo zelf. Ze hebben veel geluk dat Zelda, wat een briljant spel is trouwens, de kar kan trekken. 1 2 Switch gaat dat niet kunnen doen zoals Wii Sports dat destijds heeft gedaan.

De Nintendo Switch voelt op dit ogenblik meer aan als een pre-productiemodel op vlak van software dan een volwassen spelconsole. Nochtans heeft Nintendo wel goud in handen, want als handheld is het een indrukwekkend toestel dat gamen niet meer beperkt tot de woonkamer. Als je kan wachten, doe je dat best. De Nintendo Switch heeft meer spellen nodig om niet-Nintendo-fans te bekoren. De fundering is veelbelovend, maar het huis is nog niet af. De loodgieter moet eerst nog langskomen.

Geïnteresseerd in deze spelconsole? Koop de Nintendo Switch via Coolblue.