Review: Honor 8X: De onovertroffen middenklasser

Van het merk Honor heb je misschien nog niet gehoord, dus laten we daar even kort mee beginnen. Het is namelijk een smartphonemerk van Chinese oorsprong dat een zusteronderneming is van het bekende Huawei. Het grote verschil tussen Huawei zelf en Honor zit voornamelijk in de prijs van de smartphones. Zo heb je de Honor 8X van deze review reeds voor €299. De vraag is nu of het toestel voor deze lage prijs ook moet inboeten aan kwaliteit. Wij zochten het uit.

Groot

Het eerste aspect dat opviel toen ik de smartphone uit zijn verpakking haalde, was de grootte. Met een formaat van 6,5 inch en een schermverhouding van 19,5:9 (resolutie van 1080x2340p) behoort de 8X tot de grootste smartphones die je vandaag de dag kan verkrijgen. Hierbij hoort het onlosmakelijke feit dat niet iedereen een even grote voorstander is van grote smartphones. Als persoon met relatief kleine handen had ik af en toe problemen om het toestel met één hand te bedienen. Aan de ene kant omdat ik met één hand niet het gehele scherm kon bedienen en aan de andere kant omdat ik gevoel had dat de smartphone uit mijn handen zou vallen. De kwaliteit van het scherm kon mij daarentegen zeker wel bekoren, alles zag er prima uit, wat mede kwam door de enorm kleine schermranden. Het andere nadeel van de 19,5:9 beeldverhouding is dat nog niet alle applicaties dit ondersteunen, waardoor delen van het scherm soms zwart ingekleurd worden. Dit probleem ondervond ik voornamelijk met Spotify dat aangaf dat deze verhouding nog niet officieel ondersteund werd en mogelijk enkele problemen kon veroorzaken. Maar aangezien steeds meer smartphones deze beeldverhouding krijgen, is dit slechts een tijdelijk ongemak. De automatische helderheid van het scherm reageert ook heel snel en accuraat. Samen met de oogcomfortmodus voor ’s nachts zorgt dit ervoor dat je nooit zelf hoeft de sleutelen aan de helderheid.

Krachtig

Binnenin de Honor 8X vinden we daarnaast een chipset uit de fabrieken van Huawei, namelijk de Kirin 710 die ook gebruikt wordt in de Huawei P20 Lite. In combinatie met het RAM-geheugen van 4 GB zorgt dit voor sterke prestaties, waardoor ik bij mijn dagelijks gebruik van de smartphone nooit haperingen ondervond bij het wisselen van apps en zelfs probleemloos games zoals Pokémon Go en Hearthstone kon spelen. Tijdens de technische testen van het toestel waren de scores echte hoogvliegers in vergelijking met vergelijkbare smartphones. De prestaties van de 8X zijn namelijk vergelijkbaar met de Huawei P20 Lite – dat is niet meteen de grootste verrassing gezien de hardware van Huawei in het toestel van Honor – maar de P20 Lite kost echter 100 euro meer. Andere toestellen van dezelfde prijs komen meestal niet eens in de buurt van deze cijfers. Ook opslag is trouwens allesbehalve een probleem aangezien de 8X bestaat in een uitvoering met 64 GB en 128 GB, waarvan wij de variant met 128 GB hadden, waarvan je zo’n 115 GB daadwerkelijk kan gebruiken. Daarnaast is dit geheugen verder uit te breiden met een microSD-kaart tot 400 GB. Hier is het ook nuttig om mee te geven dat de 8X de mogelijkheid biedt om twee simkaarten én een microSD-kaart tegelijk te ondersteunen. Bij veel smartphones met dual-sim neemt de microSD-kaart de plek in van de tweede simkaart (of andersom), maar dit is dus niet het geval bij de 8X. Je hebt dus voldoende ruimte om al je apps op te slaan en voldoende processorkracht om ze naar behoren te laten werken.

Scherp

Camera’s worden ook steeds belangrijker bij de smartphones en producenten besteden dan ook de nodige aandacht hieraan. De Honor 8X is op die manier uitgerust met een 20MP AI-camera en een dieptesensor van 2MP aan de achterzijde, waarmee de befaamde portretmodus mogelijk wordt gemaakt. Aan de voorzijde zit nog een enkele camera van 16MP. De interface van de camera is aanvankelijk redelijk verwarrend en de AI doet soms meer goed dan fout, maar ook zonder de AI blijft de camera heel degelijk. Bij normale lichtomstandigheden leveren de achterste camera’s prima werk, ook de nabewerking van foto’s weet de kwaliteit aanzienlijk te verbeteren. In donkere omstandigheden houdt de gewone cameramodus zich echter niet overeind, maar daarvoor is er de nachtmodus. Die maakt een combinatie van een reeks foto’s en maakt daarmee de uiteindelijke foto, waarvan het resultaat er zeker mag zijn. Het nadeel hiervan is dat dit proces enkele seconde duurt, dus voor bewegende zaken is dit niet meteen de beste oplossing. De frontcamera wist mij daarentegen wel te verbazen. Toen ik de camera opzette bij kaarslicht wist de 8X het beeld zodanig te verhelderen zodat ik toch een degelijke foto kon nemen. Ook tegenlicht weet de camera verrassend goed op te lossen en zelfs de ingebouwde schoonheidsfilter weet vaak een natuurlijk uitziend resultaat af te leveren. Het kan even duren vooraleer je de ware kracht van de camera’s onder de knie hebt, maar in de juiste handen kan de 8X prachtige foto’s schieten.

Druk

Als je de 8X voor de eerste keer gebruikt, word je overvallen met een hele hoop aan Huawei-diensten die niet altijd even nuttig zijn. Je kan deze dus gerust negeren, aangezien deze niet meteen een meerwaarde bieden. Aanvankelijk zie je ook een hele collectie aan vooraf geïnstalleerde apps, waarvan je er waarschijnlijk geen enkele zal nodig hebben. Het goede nieuws is dat je deze grotendeels kan verwijderen en dat de opslagcapaciteit toch voldoende groot is zodat deze apps niet in de weg zullen staan. Ook op het vlak van ontgrendelingsmogelijkheden kan je het toestel als “druk” omschrijven. Het is namelijk uitgerust met een vingerafdrukscanner op de achterzijde en gezichtsherkenning. Die gezichtsherkenning zou moeten werken onder verschillende lichtomstandigheden, maar hier ondervond ik toch geregeld problemen. Bij weinig licht werkte de functie nog verrassend goed, de 8X verhoogt namelijk automatisch de helderheid als je gezicht niet meteen herkend wordt, maar bij fel licht liet de gezichtsherkenning het vaak afweten. De vingerafdrukscanner zat daarnaast op een logische plaats en werkte wel consistent goed.

Compromissen

Op het vlak van geluid viel de Honor 8X dan wel wat tegen. De enkele luidspreker onderaan het toestel leverde een heel gemiddelde geluidskwaliteit op. Over het algemeen gebruik ik de luidsprekers van mijn smartphone amper, maar als je een stereospeaker gewoon bent als je wekker afloopt, dan is een dergelijke mono-luidspreker toch een stapje terug. De reden voor de enkele luidspreker is de ietwat onlogische plaatsing van de aansluitingen in de smartphone. Zo bevinden de 3,5mm audiopoort en de micro-usb-poort voor de oplader zich allebei onderaan het toestel, waardoor er ruimte overblijft voor slechts een enkele luidspreker. Tegelijk werd de 8X hierdoor wat verwarrend voor mij. Honor heeft wel het nieuwe formaat van 19,5:9 gebruikt en heeft een inkeping voorzien bovenaan voor een zo groot mogelijk scherm, maar gebruikt tegelijkertijd nog wel de gedateerde micro-usb-poort in plaats van de populaire usb-C-variant. Snelladen (evenals draadloos laden) wordt dus ook niet ondersteund. Om de 3.750 mAh-batterij op te laden heb je dus een kleine drie uur nodig, waarna je het toestel met gemak een volledig dag kan gebruiken – twee dagen opeenvolgend gebruik zal weliswaar lastig worden. Nu was dit alles ook geen enorme verrassing aangezien er wel enkele compromissen gemaakt moesten worden om het toestel aan een zodanig kleine prijs te kunnen verkopen en Honor heeft, wat mij betreft, een uitstekende keuze gemaakt op dat vlak.

Al bij al was ik enorm tevreden met de Honor 8X. Voor net geen 300 euro biedt hij je uitstekende prestaties, kwaliteitsvolle foto’s en een prachtig beeldscherm. Het toestel moet weliswaar inboeten op het vlak van geluid en oplaadmogelijkheden, maar die twee zaken zijn (voor mij alleszins) geen essentieel onderdeel van een smartphone. Het eindresultaat: dubbel en dik geslaagd!

Geïnteresseerd in de HONOR 8X? Koop hem via Coolblue.