World of Warcraft Shadowlands review: Het wachten waard

Op 24 november was het zo ver en konden we eindelijk aan de slag met World of Warcraft: Shadowlands. Het betreft ondertussen alweer de achtste uitbreiding van de populaire MMORPG uit de stallen van Blizzard Entertainment en zelfs na zestien jaar lijkt er nog lang geen einde te komen aan de avonturen die je kan beleven in Azeroth. 

Zelf draaien we ondertussen al ongeveer 15 jaar mee in de game. Goed voor talloze vriendschappen en honderden dagen speelplezier. Vorig jaar zagen we World of Warcraft Classic al verschijnen dat zorgde voor een – zeer succesvolle – terugkeer naar de vroege dagen van World of Warcraft, maar je overleeft als game niet zonder vooruit te denken. 

Tijd voor het echte werk

Shadowlands zet het verhaal verder dat we begonnen zijn in Battle for Azeroth. Meteen een hele uitdaging, want de vorige uitbreiding was niet op alle vlakken even goed afgewerkt. Denk daarbij aan het systeem van Azerite Armor dat één lange grind was die het plezier uit het verzamelen van nieuwe uitrusting haalde of aan het verhaal zelf dat, hoewel het beter dan ooit gebracht werd met cutscenes en in-game dialoog, toch de nodige diepgang miste. 

In Shadowlands gaan we achter Sylvanas aan. In bovenstaande cinematic zien we hoe Sylvanas het gevecht aangaat met de Lich King, Bolvar Fordragon. Ze weet hierbij de Helm of Domination te pakken te krijgen en te vernietigen, wat de sluier tussen werelden verzwakt en haar toegang geeft tot de Shadowlands, het hiernamaals van het World of Warcraft-universum. Verwacht dan ook de nodige oude bekenden terug te zien uit vorige expansions terwijl je op zoek gaat naar Thrall, Jaina, Anduin en Bain die ontvoerd werden in opdracht van de Banshee Queen. 

Kies je eigen speelstijl dankzij covenants

De Shadowlands zijn enorm verraderlijk en je kan dus best wat hulp gebruiken. Die vind je bij de verschillende Covenants. Deze staan centraal in Shadowlands en je zal je bij één van de vier aansluiten naarmate je de campaign doorloopt. Een belangrijke keuze, want ze geven je toegang tot exclusieve abilities en een eigen skill tree, een Order Hall in het thema van je covenant en een eigen verhaallijn. Het is de eerste keer dat WoW je zo’n impactvolle keuze laat maken en het zorgt voor een zekere individualiteit. Gelukkig kan je tijdens de campaign de verschillende abilities uittesten terwijl je aan het levelen bent. 

Je kan je keuze maken op basis van wat je het meeste voordeel oplevert in dungeons en raids, maar omdat het hier om kleine verschillen gaat zullen veel spelers gewoon een keuze maken op basis van de tweede extra ability die je krijgt of gewoon aan de hand van welke covenant de leukste sfeer heeft. Revendreth staat zo in het teken van vampieren die zich ophouden in oude kastelen, terwijl in Maldraxxus krachtige strijders centraal staan en de set zo uit Spartacus lijkt te komen, inclusief arena. Bastion heeft dan weer een hemels thema met (al dan niet gevallen) engelen, terwijl in Ardenwaeld natuur en magie centraal staat. 

Alle vier de zones en de bijbehorende dungeons zien er enorm prachtig uit en dat heeft deels te maken met de samenwerking tussen Blizzard en AMD om ray tracing en andere nieuwe technologieën naar World of Warcraft te brengen. Het gevolg is weliswaar dat World of Warcraft op de hoogste instellingen een pak veeleisender is geworden. Dit merkten we vooral in Aerdenwald, waar er veel licht en reflecties worden gebruikt om het gebied zijn magische sfeer te geven. Waar we 60fps haalden in andere gebieden, was dat hier nog maar 45fps. Wat extra optimalisatie in een volgende patch kan dus zeker geen kwaad. Met de nieuwe AMD Radeon RX 6800XT grafische kaart haalden we overigens wel prima prestaties, met vlotjes meer dan 100fps, al zagen we ook daar lagere gemiddelden in Ardenwaeld.  

Zelfde oude manier van questen, maar beter verpakt

Levelen doen we deze keer van 50 naar 60 na de level squish van de Shadowlands pre-patch, waarin de hoge levels en stats wat werden bijgeschaafd om ze beter verteerbaar te maken. Waar je in andere uitbreidingen grotendeels vrij was in het kiezen van de gebieden waarin je wilde levelen, volgt Shadowlands een meer lineair pad. Dit was even aanpassen, want persoonlijk ben ik het type speler dat graag een zone volledig afwerkt alvorens aan de volgende te beginnen. Het resultaat was dat ik al snel groene quests aan het doen was (geel of orange geeft meer ervaringspunten) en tegenover gevoelig zwakkere vijanden kwam te staan. Dit bleef het geval tot ik in Revendreth aankwam, de laatste zone die zich richt op spelers van level 57-60. 

Blizzard wil dus duidelijk dat je eerst de volledige campaign doorloopt en pas daarna aan de side-quests begint, met als gevolg dat je je minder makkelijke kan onderdompelen in het verhaal van een zone omdat je later moet terugkeren.Tegelijkertijd is dit wel enkel een probleem tijdens je eerste playthrough. In Shadowlands wordt immers Threads of Fate geïntroduceerd, een nieuw systeem dat je toelaat om op alts (characters die je minder vaak speelt) de campaign volledig over te slaan. Dit is een fantastische toevoeging en laat je toe om meteen je covenant te kiezen, waarna je verder kan levelen door de side-quests te doen of enkel en alleen World Quests, zodat je meteen al kan beginnen aan het verzamelen van reputatie. 

Over wat nu de beste manier van levelen is heerst nog veel discussie, sommige spelers kiezen voor het doorlopen van de campaign om dan net voor 60 Threads of Fate te activeren en de rest over te slaan, terwijl andere World Quests dan weer efficiënter vinden. Hoe dan ook gaat de ervaring grotendeels gelijk zijn, want de quests in World of Warcraft zijn al jaren dezelfde. Verzamel X aantal van dit, dood Y of lever dit af bij Z. De grind lijkt echter wel minder te zijn en daar zijn we zeer dankbaar voor. 

Geen eindeloze grind meer

Je vindt nog steeds World Quests in de verschillende zones die je kan voltooien voor beloningen en reputatie, maar je hoeft deze keer niet elke dag elke quest te voltooien. Dit komt omdat veel van hen je voorzien van Anima, de currency die Artifact Power uit Battle for Azeroth vervangt. Anima heb je nodig voor het uitsturen van missies, het upgraden van je Covenant en het kopen van pets en mounts, maar het is geen essentiële grondstof verwerkt in een eindeloos systeem dat draait rond het sterker maken van je personage. 

Anderzijds valt het wel op dat de vooruitgang die je kan maken tijdens een bepaalde week beperkter is dan voordien. Zo speel je de covenant campaign en skill trees druppeltjesgewijs vrij over de komende maanden. Hierbij hang je af af van je Renown – de faam zeg maar – binnen je covenant. Renown heeft 40 levels en in deze tweede week van Shadowlands kan je maximaal level 6 halen. Dit zorgt ervoor dat je als consistente speler minder tijd zal moeten investeren op een wekelijkse basis en dat casual spelers die later aan Shadowlands beginnen sneller bij zullen zijn. Iedereen lijkt dus te winnen. 

Solo ervaring centraal in Torghast

Elke uitbreiding weet Blizzard ons ook te verrassen met nieuwe gameplay modes. In Battle for Azeroth waren dat de Island Expeditions, waarbij je met twee andere spelers sneller dan het vijandige team Azerite moest verzamelen door monsters (of elkaar) te verslaan. Het probleem daar was echter dat de expeditions teveel aanvoelden als een verplichte grind binnen het systeem van Azerite Armor (zie je de trend?) en al snel een klus werden. 

Torghast is echter veel beter uitgewerkt. Het is geen geheim dat Blizzard steeds meer inzet op single player content en je kan dus prima zelf aan de slag in de Tower of the Damned, maar je kan ook in groep de uitdaging aangaan (hoera voor scaling). Torghast bestaat uit een reeks instances (wings), waarvan er elke week twee beschikbaar zijn. Elke run zal anders zijn en je hebt een beperkt aantal levens om hem te voltooien. Je begint op layer 1 en als je succesvol bent dan speel je de volgende moeilijkheidsgraad vrij, tot maximaal layer 8.

Tijdens je run moet je zes verdiepingen lang overleven terwijl je vijanden verslaat om de nodige skills te verzamelen. Sommige daarvan zullen je damage verhogen, terwijl andere zorgen voor extra mobiliteit of healing. Wat je vindt wordt willekeurig bepaald en ook de vijanden kunnen andere posities krijgen. Op de zesde verdieping vind je een krachtige eindbaas die je moet verslaan om je run af te ronden. Voorlopig zijn enkel de eerste drie layers beschikbaar en terwijl de eerste twee vrij eenvoudig zijn, werd het bij de derde toch een pak uitdagender. 

Al die moeite doe je natuurlijk niet voor niets en aan het einde van een run wordt je dan ook beloond. Dit keer met Soul Ash, dat wordt gebruikt voor het maken van krachtige legendaries. Je bent in Shadowlands volledig vrij in je keuze daarvan, wat een enorme verbetering is ten opzichte van de willekeur in vorige uitbreidingen. De community vroeg hier al lang om en het is goed om te zien dat Blizzard geluisterd heeft. 

World of Warcraft Shadowlands: Eindoordeel

Na twee weken doorgebracht te hebben in de Shadowlands, zijn we zeer tevreden over deze laatste nieuwe World of Warcraft-uitbreiding. Blizzard weet duidelijk wat world building is, want de nieuwe zones zien er prachtig uit en zijn sterker dan ooit verbonden met de campaign. Covenants zorgen er voor dat iedereen net dat beetje anders is en komen elk met een eigen verhaal waar je deel van uitmaakt. De eindeloze grind werd vervangen door een trager, maar minder veeleisend systeem met Anima in de hoofdrol en dat kunnen we alleen maar toejuichen. Tegelijkertijd worden dankzij Torghast ook de hardcore spelers niet vergeten. Er zijn zeker nog wat tweaks nodig, maar World of Warcraft: Shadowlands lijkt alvast alle elementen te hebben van een succesvolle uitbreiding en het is aan Blizzard om dezelfde lijn door te trekken naar de individuele content patches.