Need for Speed Unbound review: goede motor, gebrekkige carrosserie
Need for Speed Unbound PS5 | Jeu Vidéo | Français
Het eerste dat je aandacht trekt is de flitsende, meer cartoony grafische stijl. Het is eens wat anders als je recent Gran Turismo 7 of zelfs Forza Horizon 5 speelde. Games nemen zichzelf zo nu en dan te serieus en dat kan je Need for Speed Unbound alvast niet verwijten. Ontwikkelaar Criterion en uitgever EA gingen voor een stijl die realiteit doet versmelten met comics. En die stijlkeuze is wat ons betreft heel geslaagd. Terwijl er bij de auto’s echt wel voor gezorgd werd dat de details van de wagens overeenstemmen met de realiteit, is de omkadering minder strikt. De ontwikkelaars gingen voor cel-shading, een ‘handgetekende’ stijl die perfect in de rest van het plaatje past. In volle actie verschijnen er grafische effectjes zoals je die in strips of tekenfilms zou verwachten. Denk daarbij aan hevige geaccentueerde vlammen aan je uitlaat als je je NOS-boost activeert, rookpluimen van je banden wanneer je een gigantische drift tegen het asfalt legt of wanneer je spectaculair vanop een ramp de lucht in gekatapulteerd wordt. De handgetekende accenten zetten de dramatische scènes op een leuke manier in de verf. En die unieke details slagen er ook in om het snelheidsgevoel tijdens races visueel te ondersteunen.
Weinig grote verrassingen
Los van de visuele presentatie is Unbound wel de game geworden die je zou verwachten, met het verschil dat dit keer Criterion Games achter het stuur zit. Die ervaren jongens kennen we van de in het PlayStation 2-tijdperk legendarische Burnout-games en verschillende Need for Speed-titels. Toch lijken ze met Unbound voort te gaan op de ingeslagen weg van Need For Speed Heat (2019), ontwikkeld door Ghost Games. Ook nu is er in de spelwereld een dag- en nachtcyclus en zijn kat-en-muisspelletjes met de politie een soort van tussenactiviteit wanneer je niet deelneemt aan race-events. En ook dat blijft spannend, zeker wanneer je zuurverdiend racegeld naar je safe house moet brengen om het te banken.
Verwaarloosbaar verhaal
Ben je iemand die tussenfilmpjes in games doorgaans skipt? Wel, wij niet, maar we kunnen je in dit geval geen ongelijk geven als je dat doet. De excentrieke garagist en uitbater van Rydell’s Rides neemt je onder zijn vleugels om een reputatie uit te bouwen in de underground-scene. Al vroeg in het verhaal draait het om wraak nemen op een oude vriend die vroeger een van je wagens gestolen heeft, maar dat verwatert al snel. Het verhaal is er dus vooral om structuur te geven aan je missies, waardoor de spelwereld meer als een geheel aanvoelt en die basistaak vervult de story dan weer wel. In-game doorloop je een periode van vier weken, met aan het einde van elke week een reeks qualifying-races, die uiteindelijk leiden naar een grote finale waar je je wraak kan voltrekken door alles te winnen.
Om aan elke qualifier deel te nemen, heb je wel een hoeveelheid cash nodig. Die moet je dan weer met andere missies moet vergaren en goed en wel naar je safe house brengen. Het is daarbij steeds uitkijken geblazen voor politiepatrouilles. Geld dat je overdag verdiende met racen, moet naar de bank voordat je aan de nachtelijke events kan deelnemen. Je heat-level (hoe intensief de politie naar je op zoek is) reset trouwens pas als je de nacht heelhuids bent doorgekomen. Dat je ook je gewonnen geld dreigt kwijt te spelen, maakt achtervolgingen toch een stuk spannender.
Lachen met zijmissies
Naast de hoofdmissies zijn er ook heel wat extra missies te bespeuren en het merendeel van het verhaal krijg je eigenlijk gewoon mee via dialoog vanuit je wagen. Dat zorgt er wel voor dat de overgangen tussen missies niet te bruusk verlopen. Het is ook tijdens die zijmissies dat je op de leukere gesprekken zal botsen. Enkele van de gekste voorbeelden: rapper A$AP Rocky die in het spel opduikt en die (vermoeden we) carte blanche gekregen heeft om de boel op te leuken. En dan was er ook nog de ‘weeb’-racer die je tijdens je rit de geschiedenis van anime uit de doeken doet en waarom je het absoluut geen tekenfilms mag noemen. Daarbij moesten we toch even grinniken. Gelukkig maar, want verder is de story jammer genoeg een mager beestje.
Fijne arcade-racer
Nu, dat het verhaal tekortschiet hoeft voor een game als Need For Speed Unbound geen groot probleem te zijn. Los van de verpakking gaat het nog altijd om een arcaderacer met een ervaren ontwikkelaar in de cockpit. En de gameplay voelt dan ook erg vertrouwd. Je scheurt door de drukke straten van Lakeshore City en hebt lak aan alles wat met de wegcode te maken heeft. Zoals gewoonlijk bouw je NOS-boost op door tegen het verkeer in te rijden, in de slipstream van rivalen te duiken en botsingen te vermijden (hoe nipter, hoe liever, natuurlijk). Dat maakt dat je een beetje vooruit moet kijken om niet uit de race geslagen te worden en dat kan best intensief (en visueel vermoeiend) zijn. Zit er een bocht aan te komen, dan trek je maar beter even aan de handrem om er efficiënt door te driften en nog meer boost op te bouwen.
Het snelheidsgevoel zit, mede door de eerder vermelde visuele effecten, wél helemaal goed. Je start het spel met een semi-gerenoveerde roestbak, maar werkt je gaandeweg op naar de echte hypercars. Naast de acceleratie bepalen de drift-, grip- en neutral-statistieken hoe goed je wagen is. Het leuke is dat je dus wagens kan gebruiken die het beste aansluiten bij je rijstijl: ben je iemand die graag al driftend door het leven gaat, of zoek je liever de ideale racelijn op met de fijnere stuurmanskunst? Hoe dan ook, de nitro kan je uit zowat elke benarde situatie stuwen. Het grootste punt van kritiek als het over de kern van de gameplay gaat, is dat alle wagens nogal snel ondersturen en zo logger aanvoelen dan zou mogen. Gelukkig helpt het wel om de stuurgevoeligheid in de instellingen aan te passen naar ‘high’.
Steile leercurve
We moeten toch nog vermelden dat de leercurve in Unbound niet ideaal is. Zo lijkt het in het begin van de game alsof je tegenstanders in wagens rijden die simpelweg meer vermogen hebben en dat voelt soms onfair. Ook wanneer je NOS gebruikt, lijkt het alsof de AI daarvoor compenseert en je rivalen je wel nog kunnen volgen. We zijn ervaren racegamers, maar hadden bij de eerste events toch twee of drie pogingen nodig om als eerste te finishen. Naarmate je vordert, lijkt de leercurve af te vlakken en dat maakte Unbound naar onze ervaring genietbaarder dan in het prille begin. Naarmate je bankrekening aandikt, kan je je wagens ook stevig uitbouwen en het vermogen opdrijven, zodat je de tegenstand eenvoudiger in je achteruitkijkspiegel houdt. Het is vooral op die manier dat je voldoening haalt uit de progressie die je maakt.
Eindoordeel
Als je van realistische circuitracers houdt of een meerwaarde zoekt in het verhaal, dan is Need For Speed Unbound niet jouw game. Maar, ben je fan van de vertrouwde formule en geef je niet veel om de story, dan is er zeker genoeg fun te vinden, als je even door het lastige begin doorbijt, tenminste. Hoewel de AI het spel niet altijd ‘eerlijk’ speelt, valt er zeker genoeg plezier te beleven in het upgraden van je wagen en dat helemaal in jouw eigen rijstijl.
Amazon.com.be
