Diablo 4 review: nieuwe standaard voor open-world action RPG’s

Je komt aan in een verlaten stadje, half bevroren. Gelukkig geven de inwoners je een warm welkom. Je bevrijdt ze van hun demonenplaag en ze bieden je zelfs iets te drinken aan. Een leuke start voor elke fantasygame, maar niet voor Diablo 4, waar niets is wat het lijkt.

Al snel verlies je het bewustzijn en blijken de brave dorpsbewoners deel uit te maken van een sekte. Een priester blijkt gelukkig je redding te zijn en samen vecht je je een weg uit het dorp, na eerst wraak te nemen natuurlijk. Het zet meteen de toon voor Diablo 4, want hoewel je het overleeft, is het meteen duidelijk dat er zich overal in de spelwereld bedreigingen schuilhouden en je durft dan ook niemand vertrouwen. Dat gevoel wordt alleen maar versterkt door de donkere, gothic stijl die het spel uitstraalt.

Kies je eigen speelstijl

Diablo 4 zit vol mogelijkheden en keuzes, te beginnen met het kiezen van je klasse. Dat is geen makkelijke keuze, want ze bepaalt hoe je de wereld zal ervaren. Zo heb je vanaf het begin toegang tot een skill tree met uiteenlopende paden. De klassen voelen herkenbaar aan voor zij die al eerder Blizzard-games speelden en elke klasse heeft een eigen stijl. De Rogue beweegt snel en sluipt rond, terwijl de Necromancer met het gebruik van bloed en beenderen een pak minder subtiel is.

Tijdens de eerste uren van het spel level je geleidelijk aan en verdien je skill points die je kan gebruiken voor je character tree en abilities. Daarnaast is het ook belangrijk om items te verzamelen, want ook daar is het maken van keuzes belangrijk. Dat begint klein zoals je dat in RPG’s gewoon bent. Welke stats zijn beter? Maar de keuzes sturen je na verloop van tijd richting enorm krachtige vaardigheden. Is dit niet wat je verwachtte, dan kan je altijd je skill tree resetten en op zoek gaan naar een speelstijl die exact is zoals jij dat wil.

Stijl en verhaal versterken elkaar

De gothic stijl die Diablo 4 gebruikt, vertaalt zich in meer dan enkel visueel indrukwekkende omgevingen rijk aan details. Het verhaal, de visuele stijl en game mechanics zijn allemaal opgebouwd rond één element: de strijd tussen donker en licht en zij die zich ongelukkig in het midden ervan bevinden. Als hoofdpersonage voel je jezelf dan ook nooit oppermachtig, maar wel zeer menselijk en beperkt. Voor elke skill die je kiest, moet je er enkele laten vallen en dat voelt niet altijd even fijn, maar het geeft je beslissingen wel meer betekenis.

Verder is de open wereld van Diablo 4 er een die zeer modern is en geen saaie, rechtlijnige vlakte. Sanctuary is door en door Diablo en zorgt voor de ruimte die je als speler nodig hebt om er op je eigen tempo van te genieten. Er is ook heel wat storytelling terug te vinden in bijvoorbeeld dungeons en andere evenementen. Omgevingen veranderen ook en een berg vol sneeuw zal smelten en dan in modder veranderen, wat voor een veel natuurlijkere ervaring zorgt.

De combinatie van deze prachtige omgevingen met de character customisation en de vele beslissingspunten maakt Diablo 4 zo indrukwekkend. Aan de oppervlakte dood je monsters en verzamel je loot en goud, maar de game is zoveel meer en absoluut een aanrader.