Motorola Edge 70 review: dun maar niet dom
Een S26 Edge zal er niet komen en de iPhone Air werd allesbehalve een verkoopsucces, maar toch moest de Motorola edge 70 ons overtuigen van het nut van zo’n dunne smartphone. Gelukkig kreeg dit toestel geen prijs van boven de 1000 euro en was Motorola slim genoeg om de batterij voldoende groot te houden. Toch sloot het Amerikaanse merk een aantal compromissen.
Motorola ging niet extreem
Dun is de Edge 70 in elk geval. Als je het cameraeiland niet meerekent, is deze smartphone maar 5,99 mm dik. Aan de andere kant, een klein telefoontje is het ook niet. Hij is 159 mm lang en 74 mm breed. Als je dat vergelijkt met een iPhone 17, die 149,6 x 71,5 mm groot is en een scherm van 6,3 inch heeft, dan is de Motorola met zijn scherm van 6,67 inch geen kleine jongen. De iPhone Air is trouwens nog iets langer dan de Edge en heeft een scherm van 6,5 inch. Ze schelen maar 6 gram, in het voordeel van de Edge 70 (159 gram).
Hou je hem vast, dan merk je meteen het verschil met de grote smartphones van tegenwoordig. Hij ligt gewoon goed in de handpalm. Dat hebben we zowel bij vrouwen als mannen getest tijdens een kleine steekproef. Daarbij merkte zowat iedereen meteen op dat hij heel licht aanvoelde. Daardoor lieten we hem naar ons gevoel ook veel minder snel vallen. In een broekzak voel je hem nauwelijks zitten. Dat vinden we nog het grootste verschil met bijvoorbeeld een Plus-uitvoering van Samsung of een Max van iPhone.
Kan tegen een stootje
Over vallen gesproken: Motorola levert dit toestel met een gratis, transparant hoesje. Dat zit heel strak rond de Edge en komt er niet snel af, zelfs als je het er zelf wil afhalen. Dan voel je de aangenaam geribbelde achterkant niet meer, maar is je 799 euro (adviesprijs) kostende apparaat wel beschermd tegen impact. De Pantone Bronze Green-kleur is wel nog zichtbaar. De vier goudkleurige boordjes rond de camera- en lichtsensoren creëren trouwens een mooi contrast met de basiskleur.
Het pOLED-scherm vult de telefoon bijna volledig. De screen-to-body-verhouding bedraagt 96,32%. Nog geen 4% van de hele voorkant is de omranding. Na drie weken in onze broekzak en bij dagelijks gebruik merkten we nog geen krassen in het glas. Dat verbaasde ons, want het Gorilla Glass 7i is goed, maar er zijn nog krasbestendigere alternatieven.
Het aluminium van de omkasting raakte wel bekrast na een val op stenen. Verdere problemen leverde dat niet op. De achterkant is trouwens een soort plastic met siliconenafwerking. Door de IP69/69-rating zou je deze smartphone onder hoge druk aan water mogen blootstellen. Een plons in het zwembad zou dus geen probleem mogen zijn.
Messcherp scherm
Even terug naar de kwaliteit van dat oledscherm. Dat biedt namelijk volle, heldere kleuren. Stap je over van een ouder toestel, dan zal je je verbazen over de rijkheid aan kleurenpracht. De resolutie van 2.712 x 1.220 pixels tovert messcherpe beelden tevoorschijn. De piekhelderheid van 4.500 nits heeft er geen problemen mee om alles perfect zichtbaar te houden, zelfs met de volle zon erop.
De verversingssnelheid van 120 Hz garandeert vloeiende bewegende beelden. Dat komt uiteraard van pas bij games en snelle filmpjes. Wil je gaan voor maximale batterijduur, dan kan je de snelheid laten zakken tot 60 Hz. Dat is niet bepaald indrukwekkend, want er zijn er die zo laag als 1 Hz kunnen gaan. Op die manier kun je bij stilstaand beeld de accu maximaal besparen. Dat kan hier dus niet en toch bleek dat niet problematisch.
Niet bespaard op batterijduur
Motorola propte namelijk een batterij van 4.800 mAh in de dunne behuizing. Daarvoor koos het voor koolstof-silicium in de plaats van li-ion. Die keuze betekent meer capaciteit in minder volume. Dat past uiteraard perfect bij zo’n dunne telefoon. We waren klaar om deze Edge na enkele uren intensief gebruik terug aan de lader te hangen, maar hij hield het zowaar langer vol dan de meeste andere telefoons.
Motorola vermeldt dat je er maximaal 50 uur uit kan persen. Dat zal waarschijnlijk enkel kloppen als je de telefoon niet vaak belast. In die specificaties staat nog dat je er 20 uur uit kan halen bij gebruik op sociale media. Dat is nog steeds meer dan behoorlijk en ligt in de lijn met onze bevindingen. Zelfs als je gamet, door reels scrolt en wat surft, kan je probleemloos een hele dag verder.
Camera’s maken indruk
De vier ‘ogen’ aan de achterkant suggereren dat je een hoop camera’s kan benutten, maar het blijken er maar twee. De twee andere attributen zijn de flits en de lichtsensor. Wat je wel hebt, is een hoofdcamera en een groothoeklens van allebei 50 megapixel. Met andere woorden, een telelens ontbreekt. Even wat onderwerpen uit de verte dichterbij halen is er dus niet bij.
De hoofdcamera heeft een Samsung Isocell S5KGNJ-sensor van 1/1,56” en een vast diafragma van f/1,8. Die sensor is relatief nieuw en gemaakt voor toestellen uit de hogere middenklasse. Onze verwachtingen waren dan ook niet al te hoog gespannen. Dat bleek onterecht, want deze camera deed het uitstekend.
De scherpte van de foto’s en de levendigheid van de kleuren vallen op. Dit zijn foto’s die je met plezier met de wereld deelt. Ook ‘s avonds en ‘s nachts of binnenshuis doet deze camera het voortreffelijk. Als je onze foto’s van het Antwerpse stadscentrum bekijkt, valt het detail op. Dat blijft bewaard, ondanks het gebrek aan licht. Zelfs dan treedt er relatief weinig ruis op en dat verwonderde ons.
De ultrabreedhoeklens is een Isocell S5KJNS van 1/2,76” met een diafragma van f/2,0. Zo’n breedhoek vervaagt normaal veel details, maar dat viel hier prima mee, ook ‘s avonds. Opnieuw merken we de levendige kleuren op, waardoor je met het resultaat van deze camera eveneens kan uitpakken. De randen zijn natuurlijk iets vervaagd, maar helemaal niet overdreven.
Twee camera’s achteraan en toch heeft Motorola het over een drievoudig 50MP-lenssysteem. Daarmee doelt het merk natuurlijk op de selfielens die eveneens die resolutie heeft. Dat is diezelfde Isocell S5KJNS. Wie graag en vaak zichzelf fotografeert, zal dus mooie resultaten kunnen voorleggen. Bij deze camera valt het meest op dat de software de beelden soms stevig bewerkt, zonder te veel te vervormen of vervagen.
Weinig impact van matige chipset
Waar we het meeste compromissen zien, is bij de gebruikte chipset. Dat is een Snapdragon 7 Gen 4. Net als bij de camera is dit iets dat je bij toestellen uit het middensegment ziet, maar is het uitstekend uitgewerkt door Motorola. We merkten geen vertragingen tijdens het opstarten van apps.
Genshin Impact en Real Racing 3 draaiden vlot. We durven dus stellen dat ook gamers kunnen genieten van een vloeiende ervaring én van het uitstekende display. Dat toont aan dat je nu nog geen last ondervindt van de tragere chipset dan bij de iPhone Air of Samsung S25 Edge. Wat dat zal geven binnen een tweetal jaar is natuurlijk andere koek.
Gelukkig heeft Motorola wel geopteerd voor voldoende gigabytes. Met 512 GB aan opslagruimte en 12 GB werkgeheugen zit je sowieso goed. De opslag uitbreiden zit er evenwel niet in.
Android 16 is natuurlijk aanwezig op dit apparaat. Motorola legt daar zijn eigen Hello UI over. Die vermijdt vervelende toevoegingen zoals bij een aantal andere merken. Je mag vier jaar lang Android-updates verwachten en 5 jaar en 8 maand beveilingspatches. Bij de concurrentie is dat wel langer. Het eigen Moto AI nodigt niet meteen uit om vaak te gebruiken, al kunnen AI-fans daar een andere mening over hebben.
Conclusie
Deze Motorola is niet alleen licht, hij ligt ook heel aangenaam in de hand. De chipset is niet de snelste van het pak, maar toch krijg je een gestroomlijnde werking van apps en games. De ruime batterij is dan weer een duidelijk pluspunt. Inzoomen is niet de specialiteit van de Edge 70-camera’s, maar de levendige kleuren en scherpe beelden maken heel veel goed. Zoek je een dunne maar toch voldoende krachtige smartphone met een bovengemiddelde batterijduur, dan is deze Motorola Edge 70 geen slechte keuze. Wil je absolute topprestaties, dan moet je uitkijken naar de jongste generatie van grote, volwaardige smartphones.
