Wat is beeldstabilisatie? Optisch vs elektronisch
In de loop der jaren heeft de technologie rondom camera’s zeker niet stilgestaan. Waar we pakweg in 2010 nog allemaal met een behoorlijk matig compact cameraatje in onze broekzak door de dierentuin liepen, zijn de meeste mensen vandaag de dag in het bezit van een multifunctionele camerasmartphone.
Op vrijwel alle aspecten zijn de camera’s verbeterd. Denk aan de kleurverwerking, autofocus, multifunctionaliteit door meerdere sensoren, en de veel scherpere plaatjes. Dat laatste is grotendeels te danken door beeldstabilisatie.
Voordelen van beeldstabilisatie
Als je vroeger veel gespeeld hebt met een wegwerpcamera, dan weet je hoe funest het voor kiekjes is als je jouw toestel niet zonder trillingen vast kon houden. Met name wanneer het donker is, zorgen trillingen voor slechtere foto’s. Dit komt vanwege het feit dat de camerasluiter langer open moet blijven om genoeg licht op te vangen voor een fatsoenlijke foto. Dankzij beeldstabilisatie tackelen we vandaag de dag dit probleem steeds beter.
Ook bij het opnemen van video’s is beeldstabilisatie een bijzonder handige feature om erbij te hebben. Filmpjes zien er stukken stabieler uit vergeleken met opgenomen video’s zonder beeldstabilisatie. Dit maakt het kijken naar een filmpje ook een stuk prettiger dan wanneer deze technologie afwezig is; schokken worden waar nodig gefilterd en geven je ogen een stuk meer rust.
Verschillende vormen
De meest voorkomende soorten beeldstabilisatie op dit moment zijn elektronische (ofwel digitale) en optische beeldstabilisatie. Eerstgenoemde vind je vaker terug op de wat goedkopere apparaten, terwijl optische beeldstabilisatie is weggelegd voor de meer premium camera’s en smartphones. Je hebt echter ook toestellen die beide vormen combineren. We nemen beide vormen hieronder met je door.
De term elektronische beeldstabilisatie of digitale beeldstabilisatie wordt vaak aangeduid met ‘EIS’ (Electronic Image Stabilization). Digitale beeldstabilisatie is ‘in principe’ te realiseren op elke smartphone. Met allerlei softwarematige trucjes wordt geprobeerd om trillingen weg te filteren. Het frame van het beeldmateriaal wordt kleiner gemaakt, en het beeld wordt vervolgens in dat frame in tegengestelde richting van de beweging verschoven.
Hoe goed de technologie werkt, is uiteraard afhankelijk van hoe goed de software is. Omdat deze technologie vaak wordt geïmplementeerd bij goedkope(re) smartphones, denk je al snel dat de kwaliteit van EIS altijd minder is, maar dit hoeft zeker niet het geval te zijn. Je hebt simpelweg heel veel verschillende niveaus qua EIS, en ook hier geldt: hoe beter de technologie, hoe duurder dit is voor de consument.
Optische beeldstabilisatie vind je vaak terug op specificatielijsten onder de term ‘OIS’ (Optical Image Stabilization). In tegenstelling tot EIS is er bij OIS sprake van hardwarematige trucjes. Een cameramodule bestaat uit een beeldsensor, met daarin diverse kleine lenzen. Merkt het toestel trillingen of bewegingen op, dan reageert de sensor hierop door de lens in de module in de tegenovergestelde richting te laten bewegen. Als gevolg hiervan compenseer je trillingen en lichte bewegingen, en worden grotere bewegingen vloeiender verwerkt. Ook bij OIS is er niet één standaard niveau. In tegenstelling tot EIS is de instapprijs awel een stuk hoger. Vandaar dat je deze technologie niet zo heel snel zult terugvinden in budgettelefoons.
Zoals gezegd zijn er tal van toestellen die beide functies combineren. Dit komt vooral van pas bij het opnemen van video’s. Een van de eerste smartphones met deze combi is de Google Pixel 2 geweest. Video’s moeten nog waarheidsgetrouwer lijken met beide functies ingeschakeld, en de mate van ‘motion blur’ (bewegingsonscherpte) blijft beperkt.
In de tussentijd is het combineren van deze twee technologieën steeds populairder geworden; onder meer de toptelefoons van Samsung maken er nu gebruik van.
AIS als nieuw alternatief
In 2019 kwam Huawei op de proppen met de Huawei P30 Pro. Dit is de eerste smartphone die gebruikmaakt van zowel optische beeldstabilisatie als ‘AI Image Stabilization’, afgekort als AIS. Dankzij de kunstmatige intelligentie die in de NPU zit van het apparaat (Neural Procesing Unit), wordt de optische beeldstabilisatie nog slimmer gemaakt. AIS analyseert wat je op aan het nemen bent, en stuurt de camera op basis van deze informatie aan. Je kunt AIS dan ook zien als een doorontwikkeling van OIS, wat de algehele kwaliteit alleen maar ten goede komt.
