Review: Mindjack
Het halve werk
Mindjack combineert de beproefde vuurgevechtformule van Gears of War of Uncharted met een naadloos in elkaar overlopende singleplayer-, coöperatieve- en multiplayerbeleving. Dat klinkt ambitieus, maar er is meer. Wanneer het je personage te heet onder de voeten wordt, kun je als een hightech demon elke andere aanwezige op het terrein ‘mindjacken’. Het maakt daarbij niet of die van de organische, mechanische of onschuldige voorbijgangervariant is. Wanneer dat werkt, laat dat heel bevredigende tactieken toe die de tegenstander van het spreekwoordelijke kastje naar de muur sturen. Het probleem hier is dat die tegenstander, wanneer die niet door andere spelers gecontroleerd wordt, getuigd van een intelligentie waarop videogames tien jaar geleden al werden op afgestraft.
Mindjack zet duidelijk alles in op de deelname van andere en liefst meerdere spelers. Spelers die elk moment jouw singleplayergame kunnen binnenvallen om daar in de huid of metalen bast van vriend of vijand te kruipen. We vragen ons echter af of die anderen zullen komen opdagen. De middelmatige visuele weergave, de vaak slordige besturing en het generische verhaal kun je moeilijk publiekstrekkers noemen.
[related_article id=”160734″]