Business Intelligence: wie, wat, waar, wanneer?
Business Intelligence focust vooral op het procesmatige van de beleidsondersteuning. Het zal vooral antwoorden geven op vragen naar feiten. Hoeveel van product x heeft verkoper y verkocht in periode z?
Hier worden vragen beantwoord waar multidimensionele visualisatie door middel van bijvoorbeeld OLAP volstaat. OLAP staat voor online analytical processing en biedt als methode antwoord op complexe vragen uit een grote hoeveelheid gegevens.
De techniek van OLAP is gebaseerd op zogenaamde cubes, een verzameling bewerkte (en vooral gefilterde) bedrijfsgegevens. In het beste geval worden hier ook schoorvoetend een aantal descriptieve, statistische visualisaties gebruikt, zoals histogrammen.
Wat betreft de verkoop van drank en eten in een bioscoop, kunnen we bijvoorbeeld op het einde van de week een statistiek opstellen per kassier en per voorstelling, van het aantal producten dat effectief verkocht werd (zie hoger).
Een histogram illustreert de heterogeniteit van de snelheid van de verkopers aan de balie. Hoe heterogener het aantal verkochte eenheden per verkoper en per voorstelling, hoe breder de verdeling en dus de curve.
Voor operationele doelen volstaan rapporten meestal om de feiten te tonen. De redenen waarom bepaalde feiten zich voordoen, halen de gebruikers zelf uit de verschillende rapporten door verschillende maatstaven te gaan combineren en hercombineren.
De gebruiker moet wel zelf aan de slag en dient over voldoende analytisch inzicht te beschikken om tot kennis en inzicht te komen door de verbanden bloot te leggen. Want niet iedereen kan zelfstandig via standaard rapporten deze onderliggende waarom-vragen beantwoorden. Het navigeren en combineren van informatie is bovendien vrij tijdsintensief, met het risico dat cruciale observaties gemist worden.
Voor echte, praktische problemen zijn standaardrapporten ideaal. Maar voor het daadwerkelijk ontdekken van relaties en onderliggende processen die iets veroorzaken, volstaan ze meestal niet. Want het is niet omdat de antwoorden ergens in een systeem aanwezig zijn, dat een gebruiker die antwoorden daadwerkelijk zelfstandig kan ontdekken.
