Dyson Zone review: zuivere tonen, zuivere lucht

Wat er gebeurt als een fabrikant van luxueuze luchtreinigers en stofzuigers zijn personeel een draadloze hoofdtelefoon laat ontwikkelen? Het resultaat daarvan vinden we in de Dyson Zone-hoofdtelefoon die het Britse merk in 2023 in Europa en de VS heeft geïntroduceerd. De hoofdtelefoon wordt gezien als antwoord op de coronacrisis, maar schijn bedriegt: het ontwikkelingsproces van de Zone begon al vóór we ooit van COVID-19 hadden gehoord.

Op het eerste gezicht lijkt de Zone op een reguliere draadloze hoofdtelefoon, tot je het vizier vastklikt en de mini-luchtreiniger op stoom komt. De luchtreiniger mag dan wel één van de unieke punten zijn van de Zone: we zijn nog veel sterker onder de indruk van de geluids- en ANC-kwaliteit. Of dat 699 euro waard is, is weer een heel ander verhaal.

Ingebakken luchtreiniger

Eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we de Zone-hoofdtelefoon in de meeste gevallen zonder vizier hebben gedragen. Slechts één keer droegen we de volledige Zone-opstelling, inclusief vizier. Vrijwel iedereen die bij ons in de buurt kwam, keek op van het ontwerp. Meermaals stelden mensen zelfs vragen over de hoofdtelefoon. Helaas niet altijd in positieve zin: tweemaal werd gevraagd of we corona hadden, en we merkten ook op dat mensen regelmatig met een grote boog om ons heen liepen. Een gekke gewaarwording in een tijd dat corona eigenlijk geen grote rol meer speelt in ons leven. Toch lijkt het voor sommigen weerstand op te roepen tegen mondkapjes en producten die daarop lijken.

Dat terwijl de Zone eigenlijk niet bedoeld is voor het uitroeien van ziektekiemen als COVID-19. Dat kan de Zone, mede door het ontwerp van het vizier, ook helemaal niet. Zowel aan de onder- als bovenkant van het opzetstuk is ruimte voor het binnendringen van vieze luchtjes en ziektekiemen. Het doel van de Zone is om de mate van vervuiling in de luchtmix die je inademt te verlagen. Dat kan zowel buitenshuis, maar ook binnenshuis als je achter je bureau zit. Zeker in oudere huizen is er vaak geen of weinig luchtcirculatie, waardoor het vervuilingsniveau flink kan oplopen. De Zone kan helpen die lucht deels te reinigen. Zoals gezegd: vuile lucht kan nog steeds binnendringen, dus het blijft zaak dat je een ruimte soms ventileert en bijvoorbeeld niet (te vaak) gaat sporten in omgevingen met zeer vuile lucht. De lucht die de Dyson-hoofdtelefoon afgeeft, is alvast geurloos en vaak koeler dan de buitenlucht. In de warme lentelucht is dat briesje eigenlijk nog best wel fijn.

Zuivere lucht met een bijklank

Iets minder ‘fijn’ is al het geluid dat dit proces met zich meebrengt. Zelfs als je muziek luistert, is het constante geraas van het motortje goed te horen. Hoewel je daar na verloop van tijd wel aan gewend raakt, komt het de audio-ervaring niet per se ten goede. Wat ons vooral tegenstaat, is het geluid wanneer je even geen muziek luistert of als het volume wat lager staat. Rustgevend is het allerminst, maar dat is eigenlijk ook niet zo verrassend, aangezien de techniek in de forse oorschelpen verwerkt zit. Gelukkig kan je zelf nog bepalen ‘hoeveel’ geluid de hoofdtelefoon produceert door een luchtreinigingsmodus te selecteren. In de laagste stand is het geluid vaak nog goed te doen. Zet je het vizier af, dan heb je overigens meteen geen last meer van de motor: enkel als het vizier opstaat, wordt de lucht gereinigd.

Metalen constructie

Met een gewicht van 648 gram is de Dyson Zone de zwaarste draadloze hoofdtelefoon die we ooit hebben getest. Ter vergelijking: de relatief zware AirPods Max-hoofdtelefoons van Apple wegen 384 gram en de WH-1000XM5’s van Sony wegen ongeveer 249 gram. Kortom: de Dyson Zone is buitengewoon zwaar. Een deel van dat gewicht komt van de ingebouwde luchtreiniging. Daarnaast is de Zone-hoofdtelefoon grotendeels van metaal gemaakt. Dit voelt luxueus aan, maar draagt niet meteen bij tot het draagcomfort van de Zone-hoofdtelefoon. Dat valt immers in één woord te omschrijven als ‘rampzalig’.

Klemkracht om je oren

Dat heeft niet alleen te maken met het gewicht, maar ook met de opvulling van de hoofdband. Die is eigenlijk iets te zacht voor het gewicht, waardoor je na enkele minuten nog maar weinig merkt en de harde hoofdband op je schedel rust. Na een kwartiertje tot een half uur met de hoofdtelefoon op, is het voor ons hierdoor gedaan met de pret: de druk op de schedel is gewoon iets te veel. Ook klemt de hoofdtelefoon behoorlijk sterk rond je oren. De klemkracht is mogelijk zelfs nog iets sterker dan bij de beruchte ATH-M50x-serie van Audio-Technica. Samen met het ongemak van het gewicht op de schedel zorgt dat voor een niet al te beste draagervaring. Hoewel we dat eerder gewend zijn van high-end-studiohoofdtelefoons, valt het wat tegen voor een draadloze hoofdtelefoon die je bijvoorbeeld ook zorgeloos in het openbaar vervoer moet kunnen dragen.

Dat wil niet zeggen dat we niet te spreken zijn over de bouwkwaliteit. Zoals gezegd is de hoofdtelefoon grotendeels uit metaal opgetrokken, in combinatie met wat luxueus ogende plastics. Na wekenlang gebruik is er nog geen krasje te vinden op de Zone. Dat is overigens wel anders voor het vizier. Al op de dag van ontvangst zaten er krassen op het glanzende deel en het is vrijwel onmogelijk het vizier vrij van vingerafdrukken te houden. Zoals met veel opmerkingen in de review geldt: als je het vizier terzijde laat liggen, heb je er eigenlijk geen last van.

Heldere geluidsweergave

Klinkt de hoofdtelefoon net zo zuiver als de gereinigde lucht? Voorafgaand aan de testen hadden we daar nog zo onze vraagtekens bij. Is er bijvoorbeeld wel voldoende aandacht besteed aan de geluidsbeleving van de hoofdtelefoon of is al die aandacht opgegaan aan de luchtreiniging? Op dat vlak heeft Dyson een buitengewoon sterke prestatie neergezet. We kunnen wel stellen dat de hoofdtelefoon minstens net zo goed klinkt als zijn directe concurrenten van Apple, Bose, Sennheiser en Sony. Op één vlak weet de Dyson Zone dat nog te overtreffen: de rust in de audioweergave. Niets voelt aangezet, maar de beleving wordt zeker op peil gehouden door vloeiende, warme bassen en een hoog frequentiebereik dat voldoende sprankelt, zonder je oren te vermoeien.

‘Midnight City’ van M83 is een waar spektakel op de Zone, met een prachtige weergave van de krachtige drumnoten in combinatie met de stemmen van Anthony Gonzalez. Maneskins ‘Supermodel’ wordt ook subliem opgepikt door de Zone, zonder overdreven bassen. Dat laatste is ook wel weer een nadeel van de Zone: voor extreem krachtige bassen moet je ‘m niet kopen. Duidelijk is dat de hoofdtelefoon een breed publiek moet aanspreken, waarbij zuivere bassen belangrijker zijn dan het ‘boom’-effect.

EQ-mogelijkheden

Daarvoor vind je in de Dyson-app overigens nog wel een geluidsregelaar (EQ). Veel kan je daar overigens niet wijzigen. Er kan namelijk enkel geschakeld worden tussen de drie EQ-standen: verbeterd, bas-boost en neutraal. Wie iets meer bas wenst, kan de ‘bas-boost’-modus activeren. Onze voorkeur heeft die modus alvast niet: het is eigenlijk net iets té. Ook de neutrale EQ-stand is te sterk doorgetrokken, gezien er bijna geen bas meer overblijft. Zelfs studiohoofdtelefoons hebben meer bas te bieden. Wie de geluidsbeleving volledig naar eigen hand wil zetten, is bij de Zone dus niet aan het juiste adres. Hoewel je het geluid met losse apps nog wel kan bijstellen, is dat vaak toch niet zo ideaal als de ingebakken EQ-opties. Te meer omdat je dit per verbonden apparaat zou moeten instellen.

ANC en omgevingsgeluid

Zoals het een high-end draadloze hoofdtelefoon betaamt, beschikt de Dyson Zone over zowel ANC als een omgevingsgeluidmodus. Met name de modus waarin je het buitengeluid hoort, heeft ons versteld doen staan. Stemmen klinken opvallend helder. Zo helder zelfs dat we wel eens vergaten dat de hoofdtelefoon opstond. Het enige waaraan je dat nog zal merken, zijn de vreemde blikken van gesprekspartners als je de hoofdtelefoon blijft dragen.

De ruisonderdrukking van de Zone is niet baanbrekend, maar wel goed. Een groot deel van het omgevingsgeluid wordt al geblokkeerd door passieve ruisonderdrukking. Als je ANC inschakelt, neemt dat effect nog wel iets toe, maar de topklassehoofdtelefoons van Bose en Sony doen het wel net iets beter. Vooral stemmen worden door de concurrenten beter gefilterd. Een positie net onder de topklasse blijft toch indrukwekkend voor een eerste editie. Van die verschillen zal je in de praktijk maar weinig merken. Ook met ANC uitgeschakeld laat de Zone-hoofdtelefoon je bijna geruisloos door het leven gaan. Hebben je collega’s een mechanisch toetsenbord, dan zorgt de Zone ervoor dat je alsnog stilletjes kan werken.

Korte batterijduur

De batterijduur van de Dyson Zone is misschien wel zijn belangrijkste minpunt. Dyson claimt dat de accu tot 50 uur meegaat met ANC, en dat klopt ook wel bij een volume van ongeveer 50%. Wanneer je het vizier aansluit en de Zone gebruikt zoals deze bedoeld is, zakt de batterijduur naar nog geen 3 uur. Op de laagste stand gaat de hoofdtelefoon dan ongeveer 2,5 uur mee, terwijl in de hoogste stand 1,5 uur het absolute maximum is.

Opladen gaat gelukkig vlot: na slechts een half uur kan je ze weer ongeveer 9 uur gebruiken (met ANC). Als Dyson nog eens een hoofdtelefoon gaat uitbrengen, moet de accuduur in de vizier-modus wel omhoog om deze ‘bruikbaar’ te maken. Nu is het vooral een gimmick die je eens uitprobeert, waarna het vizier weer in de doos belandt.

Eindoordeel

Een hoofdtelefoon met ingebouwde luchtreiniger: het klinkt soms als een slechte 1 aprilgrap, maar Dyson heeft er met de Zone-serie werkelijkheid van gemaakt. Het totaalpakket ziet er overtuigend uit en werkt ook eigenlijk heel goed. Wel laat het Britse merk steken vallen op zowel draagcomfort als de batterijduur met luchtreiniging ingeschakeld. Juist dit laatste maakt het lastig om de hoofdtelefoon aan te bevelen: als je de hoofdtelefoon voor zijn werkelijke doel gebruikt, moet je hem te vaak opladen.

Wie de luchtreinigingsfuncties niet nodig heeft, doet er sowieso goed aan elders te kijken. Hoofdtelefoons van Apple, Bose en Sony zijn een heel stuk goedkoper, maar presteren vaak nog net iets beter. Toch mag het gezegd worden dat het indrukwekkend is hoe Dyson zich met zijn eerste generatie Zone naar dit niveau heeft weten te werken. We kijken uit naar mogelijk opvolgers.