Nintendo Switch hands-on: heilige graal of goed geprobeerd?

Gisteren mocht ik drie uur met de Nintendo Switch spelen op een event van Nintendo. Daarvoor moesten we het doen met trailers, aankondigingen en vooral veel onwetendheid. Op 3 maart ligt de Nintendo Switch in de winkel, hoog tijd om eens na te gaan of die nu de moeite waard is, of niet.

Compact

Wat je onmiddellijk merkt wanneer je de console vastneemt, is hoe klein het toestel is. In de specificatielijst staat een 6,2 inchscherm, maar in realiteit valt pas op hoe ‘klein’ dat oogt met de Joy-Con controllers ernaast. Trouwens: de rood-blauwe versie is opvallend flashy en lijkt haast licht in het donker te geven. Ondanks het dunne profiel en de kleine Joy-Cons voelt alles op het eerste gevoel ergonomisch aan. Een half uurtje ‘Splatoon’ zorgde voor geen enkele kramp, ‘Mario Kart’ evenmin.

Beide games gebruiken de schouderknoppen intensief, wat een prima waardemeter is. De Joy-Cons langs de Switch schuiven geeft veel voldoening, terwijl klikken duidelijk weergeeft dat ze goed zitten. De kleine plastic houdertjes op de Joy-Cons schuiven om ze los te gebruiken voelt iets minder vlot aan, maar oefening baart kunst.

Schermresolutie

Een 6,2 inchscherm met maar een 720p-resolutie, is dat genoeg? In eerste instantie dacht ik van niet, maar na drie uur ben ik van mening veranderd. Op geen enkel moment stoorde ik me aan de lage resolutie. Het ziet er zelfs scherper uit dan wanneer je in full HD op je tv kijkt, omdat daar het scherm veel groter is. De kijkhoek is uitstekend, zodat je zonder moeite met twee kan gamen op één systeem.

Een korte demo van de nieuwe ‘Battle Mode’ in ‘Mario Kart’ toont echter wel dat splitscreen op de Switch zonder tv behoorlijk krap is. Het duurde toch een drietal minuten voor je echt in het spel zit en de schermgrootte minder opvalt. Dat is trouwens wel een superfunctie van de Switch: geef elk een Joy-Con en start overal, waar je maar wilt, met spelen, zonder een extra controller aan te kopen.

Autonomie

Het ‘docking station’ is opvallend klein, net omdat de Switch zo klein uitvalt. Je zal weinig plaats naast je tv moeten maken. Zelfs in het docking station kan je gemakkelijk de Joy-Cons van de Switch schuiven, zonder dat de console uit zijn plaats valt. De USB-C-connectie onderaan is de enige connector naast de hoofdtelefoonaansluiting en verzorgt alles van beeld, geluid, input en stroom. Extra handig: elke usb-batterij die je thuis hebt liggen, kan dienen om de Switch overal waar je maar wilt op te laden.

Dat laatste zal regelmatig nodig zijn, want de Switch zingt het maximaal zes uur uit. Speel je grafisch intense spellen zoals ‘The Legend of Zelda: Breath of the Wild’, dan moet je het stellen met drie uur. Opladen duurt ook drie uur (in stand-by), afwachten of je kan blijven spelen wanneer je het toestel gedurende 10 uur aan een krachtige externe batterij kan hangen. Intern heeft de batterij een capaciteit van 4.310mAh.

Bediening

Intern zit er een Nvidia Tegra X1-chip in, die speciaal voor Nintendo extra functies heeft meegekregen. Exacte specificaties zijn niet bekend, maar de conclusie is wel altijd dezelfde: met dit systeem gaat Nintendo niet met Sony en Microsoft concurreren. Daarvoor is het grafische verschil veel te groot. Zelda doet zijn uiterste best om dat te verbloemen, maar in onze korte demo van 20 minuten merkten we een aantal vertragingen van 30 fps naar 20 fps, of zelfs minder in korte fracties. Veel overschot heeft de chip duidelijk niet. Je kan de Joy-Cons gebruiken naast de Switch, één in elke hand, of vastgeklikt op een houder die op een klassieke controller lijkt.

Alledrie voelen prima aan, maar die laatste speelt toch het beste weg wanneer je enkele uren wilt doorspelen. Er is ook een Pro-controller beschikbaar en die geniet met voorsprong mijn voorkeur. De joysticks voelen sterker aan, de ergonomie is uitstekend en er zit dezelfde gyroscoop in als bij de Joy-Con controllers. Eén nadeel: deze controller kost 79 euro, wat bijzonder veel is. Ook beide Joy-Cons in één set hebben hetzelfde prijskaartje.

Spellen

De hardware overtuigt, maar het spelaanbod zal eerder beperkt zijn bij de lancering. ‘The Legend of Zelda: Breath of the Wild’ zal de kar moeten trekken op 3 maart, want voor de rest zijn er maar weinig spellen beschikbaar bij de lancering. Nintendo heeft met de Wii en vooral de Wii U niet echt veel vrienden gemaakt bij third-party spelontwikkelaars, waardoor het eerst opnieuw hun vertrouwen moet winnen. Het eerste gevoel is alvast goed en met ‘Skyrim’, ‘Farming Simulator’, ‘Syberia 3’, ‘FIFA 18’ en ‘NBA 2K18’ lijken een aantal uitgevers de Switch het voordeel van de twijfel te geven. De tijd dat EA, Ubisoft, Activision en anderen tientallen spellen klaar hadden voor de lancering, ligt achter Nintendo. Bekijk de complete lijst voor 2017 hier.

Dat betekent dat 2017 wel eens een lastig jaar kan worden. Het aantal toptitels gaat vooral van Nintendo moeten komen. ‘Zelda’, ‘Mario Kart’, ‘Splatoon’ en ‘Super Mario Odyssey’ moeten 2017 overbruggen. In combinatie met een aantal slimme nichetitels op de Switch kan dat genoeg zijn voor sommigen, maar niet voor iedereen. Daarom zal niet iedereen bij de lanceringsdatum de winkels platlopen voor een Switch.

Opslag

Naast het spellenaanbod is ook het intern geheugen een kritiek punt. De Switch is alleen verkrijgbaar met 32 GB intern geheugen. Voor een mobiel toestel van 299 euro is dat prima wanneer we met andere tablets en smartphones vergelijken, maar als spelconsole is dat krap. Bovendien neemt het toestel zelf al enkele gigabytes in beslag, waardoor er 26 GB overschiet. ‘Zelda’ heeft al 13,4 GB nodig, terwijl ‘Mario Kart 8 Deluxe’ 8 GB vereist. ‘Dragon Quest Heroes 1 & 2’ heeft zelfs 32 GB nodig. Conclusie: koop bij een Switch een microSD-kaart van 128 GB (+/- 50 euro) en geef jezelf wat ademruimte. En koop zeker geen officiële, peperdure microSD-kaart van Nintendo.

Belangrijke kanttekening: die downloadgrootte telt alleen wanneer je het spel digitaal koopt. Wanneer je de cartridge gebruikt, moet er niets apart worden geïnstalleerd, behalve toekomstige DLC (downloadable content) of patches. Bij de PlayStation 4 of Xbox One ben je bijna altijd een pak opslag kwijt, ongeacht of je met een schijfje werkt of niet.

Handheld/console

De Nintendo Switch heeft alles in huis om een succes te worden. Het kan de heilige graal van de spellenwereld worden, maar daarvoor moet Nintendo iets minder Nintendo worden. Details over de online service zijn schaars, het aantal spellen voor 2017 is krap en als klap op de vuurpijl is zelfs de virtual console-service (oude Nintendo-spellen op nieuwe systemen heruitbrengen) niet klaar voor lancering. Net in die categorie zit puur Nintendo-goud klaar om de wereld opnieuw te veroveren en om overal mee te nemen.

[related_article id=”211217″]

Wie de Nintendo Switch bekijkt als een spelconsole die de PlayStation 4 of Xbox One moet beconcurreren, moet ik teleurstellen. De Switch is de typische tweede console die je thuis hebt als fan van Nintendo of als handheld die je overal kan meenemen. Ik bekijk de Nintendo Switch het liefst als een krachtige handheld die je overal kan meenemen en toevallig ook op je tv kan aansluiten. Iedereen die dat ook doet, zal niet teleurgesteld zijn.

Op 3 maart, de lanceringsdatum, brengen we de uitgebreide test van de Nintendo Switch. Er is namelijk een Day One-patch die alle online functies en heel wat verbeteringen met zich zou meebrengen.