Netflix verhoogt inspanningen om echte filmstudio te worden

Wie alle films en series al heeft bekeken die Netflix zelf geproduceerd heeft, mist waarschijnlijk een sociaal leven en wat zonlicht. De videostreamingdienst pompt jaarlijks meer en meer zelfgeproduceerde films en series zijn platform op. Het is de natte droom van de dienst om een kwalitatief aanbod aan te bieden dat bestaat uit hoofdzakelijk eigen titels.

Vandaag zit Netflix daar al niet ver vanaf: slechts 60 procent van het aanbod bestaat uit titels die extern werden binnengehaald. De overige 40 procent zijn, jawel, eigen producties. En die scoren. Wie heeft er nog niet gehoord van ‘Orange is the New Black’, ‘House of Cards’, ‘Designated Survivor’ en ga zo maar door? De series zijn immens populair en leveren het platform elk kwartaal nog steeds miljoenen nieuwe abonnees op.

Grote namen

Vorige maand kwam nog een film uit waarin Maisie Williams, a.k.a. Arya Stark, een van de hoofdrollen vertolkte, ‘iBoy’. Toegegeven, de film was geen overweldigend succes, noch bij het publiek, noch bij de critici. Maar het bewijst dat Netflix er steeds meer in slaagt grote namen als Kevin Spacey, Kal Penn en Kiefer Sutherland naar zijn producties te lokken.

Maar de echt grote namen, de acteurs waar fans gek van worden, blijven vooralsnog weg. De Will Smiths en Johnny Depps van deze wereld, of regisseurs als Martin Scorsese bedanken vriendelijk. Netflix heeft als filmstudio dan ook geen stamboom waar het trots op kan zijn. Met de documentaire ‘White Hats’ won het pas dit jaar zijn eerste Oscar. Bovendien voelen vele acteurs en regisseurs zich voorlopig nog te groot om een voorstelling op het witte doek te missen.

Hindernissen

Netflix brengt zijn producties namelijk rechtstreeks naar het kleine scherm, waardoor het evenzeer tegenkanting krijgt van cinemaconcerns in Europa en de VS. Toen in 2014 ‘Crouching Tiger, Hidden Dragon’ uitkwam, tegelijk op Netflix en op het witte doek, waren alleen enkele Aziatische cencerns geïnteresseerd in een cinemavertoning. Wie wil er immers investeren in grote titels wanneer het gros van het publiek zich gewoon voor zijn televisie kan zetten?

Volgens Deadline probeert Netflix het daarom op een andere manier. Het wierf producer Scott Stuber aan, een man die al meewerkte aan enkele grote projecten en daardoor diepe banden heeft met invloedrijke figuren in Hollywood. De naam doet waarschijnlijk geen belletje rinkelen, maar films als ‘Patriot’s Day’, ‘Kill the Messenger’, ‘Ted’ en ‘Ted 2’ doen dat ongetwijfeld wel.

Na-aperij

Netflix maakt zich immers geen illusies: voor elk succes dat het in huis heeft, heeft het twee of drie titels die ‘oké’ zijn en nog een rist anderen die ronduit slecht zijn. Soms lijkt het alsof kwantiteit primeert op kwaliteit, hopende dat er toch enkele pareltjes tussen zitten. Stuber moet ervoor gaan zorgen dat er nu eindelijk wat filmprestige aan de dienst blijft kleven. De dienst hoopt ongetwijfeld het succes van enkele Amazon Prime-titels te kunnen evenaren.

De concurrerende dienst van topman Jeff Bezos nam in 2015 producer Ted Hope onder de arm. Nog geen jaar later volgde al het succes met Oscars voor ‘Manchester by the Sea’ voor beste acteur en beste film. Een handvol nominaties werden daarnaast niet verzilverd, maar staan toch maar mooi mee op het palmares. Bovendien kiest Amazon ervoor om zijn films eerst los te laten in cinema’s voor ze verhuizen naar het Amazon-platform. Zal Netflix slagen in zijn opzet, of zal het alsnog overstag moeten gaan en afstappen van zijn volle inzet op een digitaal platform?