Transformation Thursday: Philip Inghelbrecht, mede-oprichter Shazam
Shazam zag grappig genoeg het levenslicht zo’n 20 jaar geleden. Daarmee is de app een heel stuk ouder dan andere globale apps zoals WhatsApp of Pinterest. Hoe slaagde Inghelbrecht er dan in om Shazam te laten ontpoppen tot de wereldwijd bekende app die het vandaag is? Simpel; als je vroeger wilde “Shazammen”, dan belde je gewoon naar een telefoonnummer en liet je het toestel meeluisteren naar de muziek. Daarop kon de telefoon je vertellen welk liedje je nu precies zocht in de vorm van een smsje met de naam van de artiest en het liedje.
Hoe het allemaal begon
Inghelbrecht startte zijn professionele weg als investment banker in Brussel, maar trok al gauw richting San Francisco. Hij volgde er aan het einde van de jaren negentig een MBA aan het befaamde Berkeley-instituut, een stap die zijn visie danig verbreedde. Die periode was ook meteen het hoogtepunt van de dotcomboom. Inghelbrecht geeft zelf toe dat hij geen technologische achtergrond had, maar dat het bijna een anomalie was om in San Francisco niet je eigen bedrijf op te richten.
De West-Vlaming uit Zedelgem vond met zijn start-up Shazam een gat in de markt. Iedereen heeft namelijk wel al eens de ervaring gehad dat je muziek hoort waarvan de titel je even ontglipt. In andere gevallen kennen we het liedje wel, maar willen we alsnog de correcte gegevens ervan opvragen om het toe te voegen aan onze Spotify-playlist, of om het te kunnen downloaden.
Big data avant la lettre
Je vraagt je natuurlijk af hoe Shazam in 1999, nog voor de big datarevolutie, aan een database kwam met alle nummers van de wereld erin. Inghelbrecht bouwde die database namelijk zelf. Hij vond een Britse wholesales waar je zowat elke CD kon vinden die bestond, en plaatste een zestal mensen op het CD-project. In een zestal maanden ripte het team van Shazam op die manier zo’n 200.000 cd’s. Ziedaar het oorspronkelijke databestand van Shazam. Het algoritme voor de muziekherkenning ontwikkelen was volgens Inghelbrecht veel makkelijker dan je op het eerste zicht zou vermoeden.
Wij Belgen zijn van nature slecht in groots denken. Amerikanen kunnen dat net heel goed.
Groots denken
Inghelbrecht is van mening dat je best groots denkt. “Wij Belgen zijn daar van nature slecht in”, liet hij zich op SuperNova ontvallen. “Amerikanen kunnen dat net heel goed.”
In 2017 was Shazam dan ook zo gegroeid dat Apple interesse toonde en de technologiereus uit Cupertino prompt een deal afsloot met de digitale liedjesherkenner. Daarmee bestendigde Shazam duidelijk de eigen marktpositie. Met Apple Music beschikt Apple namelijk over de op één na grootste muziekstreamingdienst in Europa, na Spotify.
De eerste Belg bij Google
Inghelbrecht zei de bedrijfsstructuur van Shazam al redelijk snel vaarwel in 2004. Daarop werkte hij bij Google aan een “klein projectje”, genaamd YouTube. Opvallend was dat Inghelbrecht ook daar een pionierspositie bekleedde als eerste Belg die ooit tewerkgesteld werd bij Google. Aan het begin van de eeuwwisseling werkten er zo’n 30 werknemers bij YouTube, Inghelbrecht schat dat het er ondertussen al 10.000 zijn.
Het vervolg
Toch begon het weer te kriebelen in de start-upgenen van Inghelbrecht, en dus richtte de West-Vlaming wederom een eigen bedrijf op, genaamd Tatari. De missie van Tatari is het meten en optimaliseren van televisie-advertenties. Voor digitale advertenties valt de response rate van je publiek vandaag vrij gemakkelijk na te gaan, maar voor zo’n massamedium als televisie ligt dat nog niet iets moeilijker. Hoewel Tatari minder dan drie jaar bestaat, zijn er vandaag al 25 mensen tewerkgesteld en draait het bedrijf al een omzet van meer dan 100 miljoen dollar. Inghelbrecht lijkt dus op weg naar alweer een succesvolle onderneming.
