Microsoft opnieuw in de gevarenzone
Is het ‘oude’ Microsoft terug? Laten we hopen van niet. Maar er zijn verontrustende tekenen. Het domme en uitzichtloze opbod in de media rond de lancering van Vista is daar maar één van de tekenen van – maar meteen wel het meest verontrustende.
Onlangs was ik bij Microsoft op bezoek. Vice-president Ben Fathi legde mij uit hoe de security in Vista in elkaar zit. Eigenlijk was dat een zeer vertrouwd gebeuren. Een typische, gedreven Microsoft topfiguur, die iets heel typisch voor Microsoft doet: er bij de journalist inhameren waarom het nieuwe Microsoft product geweldig is, en waarom alle concurrenten bijzonder slecht bezig zijn. Alleen, die toon had ik in geen jaren meer gehoord. Zeker niet van iemand op dit topniveau bij het Amerikaanse bedrijf. Met name de ongezouten kritiek op Symantec (‘zij willen niet dat de gebruiker keuze krijgt’) had ik niet verwacht.
Nu ging Fathi niet harder te keer dan zijn evenknieën bij Symantec en Adobe. Die geven van hun kant Microsoft de volle lading, in hun pogingen om de Europese Commissie voor hun kar te spannen. Maar Microsoft is een monopolist, of bijna-monopolist. Dat wil zeggen dat gedrag dat voor Symantec acceptabel is, dat voor Microsoft niet is. Tenminste, niet in het oog van de antitrustoverheden. Microsoft zou heel makkelijk zijn trots kunnen inslikken en kunnen luisteren naar de kritiek van Symantec, en er bijvoorbeeld voor zorgen dat het Norton Security Center in Windows Vista een alternatief kan zijn voor het Windows Security Center. In plaats daarvan maakt een vice-president van Microsoft zware en misleidende beschuldigingen aan het adres van Symantec. Zo stevent het bedrijf onvermijdelijk af op een directe botsing met Europees Commissaris Neelie Kroes.
Vanwaar die bravado? Ik zie maar twee mogelijke redenen. Ofwel legt de top van het bedrijf zich erbij neer dat die botsing rond Vista er tóch komt, omdat Kroes niet voor rede vatbaar is. Als dat de reden is, dan heeft Microsoft dat voor een flink stuk aan zichzelf te danken – en vooral aan zijn ondiplomatische aanpak in het verleden. Zij hebben de woordenstrijd te ver laten escaleren. De andere mogelijkheid is dat de bedrijfstop in Redmond er totaal van overtuigd is, dat het deze confrontatie zal winnen. Gezien de fundamentele onvoorspelbaarheid van Europese beslissingen, lijkt dit zelfvertrouwen misplaatst. Of rekent Microsoft op een coup de théatre? Bijvoorbeeld, de Amerikaanse overheid die zijn economische gewicht in de schaal werpt ten voordele van Microsoft? Het was indertijd wel de machtsovername door de Republikeinen in 2000, die Microsoft toeliet een zware veroordeling als monopolist om te zetten in een best draaglijke minnelijke schikking.
Even relativeren. De nieuwe toon van Microsoft, of de terugkeer naar de oude toon, uit zich vooral in de communicatie met de Europese overheid en met de pers. Dat zijn weliswaar twee belangrijke partijen, maar uiteindelijk niet die waar het écht om draait. Uiteindelijk is doorslaggevend hoe Microsoft omgaat met u, de IT-professional. De jongste jaren hoorde ik vanwege CIO’s eigenlijk veel minder geweeklaag over de houding van Microsoft (en nog minder over de producten, eigenlijk). Er valt tegenwoordig best wel te praten met die lui uit Redmond, zo blijkt. Of is ook dat weer aan het omslaan? Duidelijke tekens daarvan heb ik zelf niet kunnen opvangen, maar uw mening hoor ik graag.
