e-Fatigue
Het gaat goed met onze economie. Ondernemers klagen over het gebrek aan werkkrachten. IPO’s en M&A’s zitten in de lift, ook in de ICT-sector. De ‘The sky is the limit’ sfeer van de goede oude dotcomdagen steekt terug de kop op. Toch komen collega’s uit de ICT-sector nog uithuilen: ‘Karel, doe er iets aan, zeg tegen onze KMO’s dat zij versneld in ICT moeten investeren, anders gaan zij failliet. Kijk naar wat gebeurt in Scandinavië. Daar investeren ondernemingen 50% meer in ICT dan bij ons, en zij blijven veel sneller vooruit gaan dan wij. Ook de overheid moet ICT-investeringen extra stimuleren.’
Inderdaad, onze KMO’s blijven doof voor alle Web2.0, knowledge management, VoIP, CRM en wireless lekkernijen. Zij zijn het blijkbaar beu steeds door de ICT-sector voorgehouden te worden dat zij ‘moeten’ knowledge managen en alleen nog draadloos ‘moeten’ werken en leven. Misschien hebben ze nog gelijk ook. Misschien zegt hun buikgevoel dat er iets anders aan de hand is. Heel wat observatoren stellen nu dat de hoge vlucht van ICT annex groei in de Nordic landen gewoon het gevolg is van het feit dat veel meer ondernemingen er wereldwijd bezig zijn. Eerst was er mondiaal ondernemerschap, op basis van internationale samenwerkingsverbanden, nadien volgden investeringen in ICT als vanzelf.
Dankzij hun excentrische ligging, met een vrij beperkte thuismarkt, waren de Scandinaven de mondialisering ver voor. Wij zijn als het ware benadeeld geweest door onze centrale ligging midden een enorme West-Europese thuismarkt van 300 miljoen inwoners: wij hadden het te gemakkelijk, wij hoefden de wereld niet af te reizen, wij hoefden niet zo creatief te zijn als Zweden en konsoorten in het bedenken van nieuwe producten en diensten gewild op de wereldmarkt. Gevolg: Zweden, een land met 20 procent minder inwoners dan België, kan buigen op wereldmerken als Ikea, Ericsson, H&M, Mönlycke, Tetra Pak, SKF, Volvo, Saab, Scania, Elektrolux, Alfa Laval, ABB, Atlas Copco, Sandvik, Stena Line, AstraZeneca, enzovoort. Wie uit pure noodzaak wereldwijd ‘moet’ gaan zal als vanzelf dankbaar gebruik maken van alle hulpmiddelen die ICT hem/haar ter beschikking stelt.
Enkelen zien dan ook de bikkelharde concurrentie met China als een godsgeschenk voor onze KMO’s én voor de ICT-sector. Het voorbeeld van de Roeselaarse marktleider van hobby-serres ACD spreekt boekdelen. Tot voor kort kocht ACD containers hobby-serres in China om die nadien in Europa door te verkopen aan distributiegiganten à la Carrefour. Recent vonden de Chinezen zelf de weg naar Carrefour. ‘Niet getreurd,’ zegt ACD, ‘samen met gespecialiseerde partners-tuincentra, hoger op de waardeladder, hadden wij dit voorzien. We hadden al gesofi sticeerder serres ontworpen voor de meer geavanceerde hobbyist. Een andere Chinese partner fabriceert ze. ACD zorgt voor een win-win situatie met dit distributiekanaal dat uitgroeide tot een volwaardige en meedenkende partner. Samen gaan wij de concurrentie aan met de grootdistributie.’
U heeft het al begrepen, ICT-sector: het zijn deze KMO’s die echt internationale partnerschappen aangaan voor een snelle vernieuwing van hun product-, dienst- en klantengamma die nooit e-vermoeid raken voor uw producten. Zij staan als vanzelf open voor uw Web 02, CRM, VoIP, document management, outsourcing producten en diensten. En de overheid? Die moet er vooral voor zorgen niet in de weg te staan met goedbedoelde maar tekstueel intimiderende maatregelen om de ICT-penetratie bij KMO’s te verhogen.
Karel Uyttendaele was in een vroeger leven directeur bij Agoria en bij HP en kabinetschef van de Staatssecretaris voor Informatisering van de Staat.
