Internet maakt uw KMO groter dan zij is!
Moet de ICT-sector niet meer van zich laten horen in verband met de VW-tsunami in Vorst? Die is nochtans een gevolg van de onontkoombare globalisering. En de ICT-sector lag aan de basis van een versnelling ervan: de telecomderegulering, internet, de dotcomzeepbel. De ICT-sector was ook het eerste slachtoffer van de door haar zelf ontwikkelde hulpmiddelen voor productiviteitsverhoging die tegelijkertijd sneden in het eigen personeelsbestand.
Het was ook deze sector die het eerst geconfronteerd werd met een wereldwijde bikkelharde concurrentie. ICT-bedrijven ondervonden als eersten dat als hun product of dienst niet snel gewaardeerd werd door klanten over de hele wereld zij dat product beter de genadeslag toedienden. ICT-startups (KMO’s!) hadden ook als eersten door dat internet hun KMO groter maakte dan zij in werkelijk was. Zij maakten dankbaar gebruik van het netwerkmodel om snel de wereld te bestrijken. Heel wat lessen geleerd in de ICT-sector zijn toepasbaar op andere sectoren.
Ooit heb ik zelf aan den lijve ondervonden – bij de verkoop van Digital aan Compaq wat het betekent plotseling een interessante én goedbetaalde job te verliezen.
Ik voel dan ook diep mee met 4.000+ getroffen gezinnen. Ik was echter dubbel bedroefd bij het lezen van de redenen die ‘experts’ opgaven van de oorzaken van het VW-drama: ‘de regering doet nog altijd niets aan de loonkost’, ‘een daad van protectionisme van de Duitsers’, ‘het gevolg van een te kleine lokale Belgische markt’, ‘aandeelhouders denken enkel aan winstmaximalisatie’. Even erg vond ik de uitspraken van bewindvoerders die nieuwe ijdele hoop creëerden: ‘Ik ga met de top van VW onderhandelen om toch nog een nieuw model naar België te krijgen’.
Enkele kwaliteitskranten legden wel de vinger op de wonde: ‘Saneren hoort bij een gezonde economie’ en ‘Afscheid van een schoon loon’. De sector van de autoassemblage gaat nu eenmaal – in het Westen – gebukt onder een overcapaciteit. Op een bepaald ogenblik moet geknipt worden. En dat doet pijn. Terecht wijzen deze media het onomkeerbaar kapitalistisch model van onze economie als oorzaak aan. Tegelijkertijd en eveneens terecht waarschuwen zij voor protectionisme of communisme dat nog tot ergere toestanden leidt.
Opmerkelijk dat zij stellen dat wij moeten leren leven met deze ongemakken en enkel in algemene termen oproepen om sneller te innoveren. Slechts één enkeling is specifieker: België lijdt aan een deficit van lokaal verankerde bedrijven actief in de hele wereld. Dankzij onze ligging, in het midden van een thuismarkt met 300 miljoen consumenten, hebben wij jarenlang geprofiteerd van ‘vlaggenschepen’ die zich in ons land kwamen vestigen. Als kers op de taart kregen wij dan ook nog de EC en aanverwanten in onze schoot geworpen. Gevolg: wij hadden het te gemakkelijk. Wij hebben afgeleerd om zelf de wereld af te rotsen en zelf veel meer wereldwijde concerns te creëren: ‘De vloek van onze centrale ligging’.
Kijk maar naar Zweden, dankzij hun handicap van een ontbrekende lokale markt kunnen zij prat gaan op een enorme rits van wereldmerken blijvend ‘emotioneel’ verbonden met het moederland. Tonen ‘Renault-Vilvoorde’, ‘Philips-Hasselt’, ‘Alcatel-Antwerpen’, ‘DHL-Zaventem’, ‘VW-Vorst’ niet aan dat zelfs in een gemondialiseerde economie ‘het hemd steeds nader dan de rok’ blijft? Dat ook multinationals niet enkel kijken naar harde productiviteitsratio’s van de vestiging maar bij (bijna) gelijke cijfers toch opteren voor behoud van de vestiging in het moederland?
Karel Uyttendaele was in een vroeger leven directeur bij Agoria en bij HP en kabinetschef van de Staatssecretaris voor Informatisering van de Staat.
