Wereldburgerschap om de schaarste aan IT'ers op te lossen
Het tekort aan IT-ers en hoe IT-studies aantrekkelijker maken was het hoofdthema van vorig nummer. Iedereen wil met IT-speeltjes werken maar te weinig mensen willen er dieper op ingaan of zelf die speeltjes ontwerpen. Zeker geen vrouwen. Het fameuze Music for life event, een crossmediale strijd van Studio Brussel (VRT Radio) en het Rode Kruis tegen landmijnen (Leuven, 19-24 december 2006) bracht enkele vrienden op een idee. Waarom geen beroep doen op de maatschappelijke bevlogenheid van de jeugd voor een ander goed doel?
In Leuven hebben zij massaal hun sociale bewogenheid gedemonstreerd. Ook deelname aan Artsen Zonder Grenzen zit in de lift. De link tussen ziekte en armoede bestrijden, en studies geneeskunde en Artsen Zonder Grenzen is duidelijk. Waarom geen link leggen tussen IT-studies en armoede bestrijden in de derde wereld?
Als uitgangspunt leert de geschiedenis dat alle grote vooruitgang in de welvaart der volkeren werd geïnitieerd door doorbraken in wetenschap en technologie (de stoommachine, elektriciteit, het internet, enzovoort). Welk antwoord gaan wij dan in het Westen bieden aan een situatie waarbij over drie jaar vijf maal meer wetenschappers en technologen (IT-ers) afstuderen aan Chinese en Indische universiteiten dan in Europa en Noord-Amerika samen? Moeten we gewoon ondergaan dat in de toekomst het Oosten alle economische groei en alle vooruitgang in welvaart aanstuurt?
Zou de oplossing er niet in kunnen bestaan om in het Westen te ijveren voor twee types IT-er? Ten eerste de ‘pure’ IT-er, een abstracte denker en onderzoeker die grenzen verlegt voor de volgende generatie technologie. En ten tweede de ‘normale’ IT-er die een behoorlijke bagage technische kennis paart aan een fl inke dosis interculturele vaardigheid en maatschappelijke bevlogenheid. Om dan die laatste competenties in te zetten om samenwerkingsverbanden op te bouwen met collega’s uit het Oosten. Doel: IT-ers uit het Westen en uit het Oosten die ‘samen’ de wereldeconomie een fl inke duw in de rug geven. Deze algemene groei zal op haar beurt de armoede in de derde wereld indijken.
Zou het niet kunnen dat wanneer onze universiteiten en hogescholen in hun curriculum IT ook voorzien in zachte competenties, zich terug meer jonge mensen interesseren aan IT? Maatschappelijk bewogen jongeren, afgestudeerd in IT, die samen met hun collega’s uit het Oosten niet alleen de armoede uit de wereld helpen maar ook zorgen voor een blijvende welvaart in het Westen! Of is dit een te soft wensbeeld? Is het daarenboven niet denkbaar dat zich ook meer meisjes voor IT met meer ‘zachte’ accenten gaan interesseren?
Dat ook meer allochtonen geïnteresseerd raken, wanneer zij langs IT om de band met het land van hun ouders versterken en er de armoede bestrijden? De nieuwe gemondialiseerde maatschappij blijft natuurlijk nood hebben aan ‘supergeleerden’, kandidaat Nobelprijswinnaars, maar heeft evenzeer nood aan mensen met net voldoende technische kennis. Aan mensen met empathische vaardigheden. Minder aan wereldvreemde nerds of uitgekookte zakenmensen die enkel hun eigen gewin op korte termijn nastreven.
Gezien de maatschappelijke bevlogenheid van onze jeugd, gezien de hoge nood aan de indijking van de armoede in de derde wereld met behulp van wetenschap en technologie, gezien de eventuele nieuwe aantrekkingskracht van een curriculum IT met ‘zachte’ accenten, is het dan werkelijk zo ondenkbaar dat jonge mensen, zowel meisjes als jongens als allochtonen zich terug meer gaan interesseren in ITstudies?
Karel Uyttendaele(was in een vroeger leven directeur bij Agoria en bij HP en kabinetschef van de Staatssecretaris voor Informatisering van de Staat.
