Twee gemiste kansen
Op 10 en 11 mei verschenen artikels waarin de initiatiefnemers de kans misten om onze IT écht te boosten. Hier nogmaals een pleidooi voor de school die poneert dat enkel meer wereldwijde doorgroei van Belgische ondernemingen – uit de meest diverse sectoren – onze lokale IT-activiteit verder zal stimuleren. En niet omgekeerd.
Wanneer Belgische ondernemingen wereldwijd gaan dan volgen IT-investeringen vanzelf. De landen met de hoogste internationale aanwezigheid – de Nordics – scoren ook best qua IT-penetratie. Zij hebben niet gewacht tot Amerikaanse, Indische of Chinese ondernemers in hun land investeerden. Zij hebben zelf het voortouw genomen om – net als hun voorvaderen de Noormannen – de wereldzeeën te bevaren.
In een eerste artikel klaagt Prof. Sleuwaegen van de Vlerick Management School (Leuven-Gent) het type investeringen van buitenlandse ondernemingen aan. ‘Er moeten meer kennisintensieve greenfi eldinvesteringen komen (logistiek, IT, telecom),’ zegt hij. Een gemiste kans om ons schrijnend gebrek aan lokale internationale doorgroeiers voor het voetlicht te brengen.
Ook moeten wij dringend af van de mythe dat enkel de zogenaamde ‘nieuwe’ industrieën als IT en biotechnologie garant staan voor toekomstige werkgelegenheid. Gelooft u dat ABB, Alfa Laval, Atlas Copco, Electrolux, H&M, Husqvarna, Ikea, Mönlycke, Saab, Sandvik, Scania, SKF, Stena Line, Tetra Pak, Volvo, Kone (liften), Wilson (tennisrackets), Atomic (ski-uitrusting), Stora Enso (papier), Neste Oil (chemie), Sanoma (magazines), Kemira (pulp & paper chemicals), Aker Yards (scheepsbouw), Danfoss, Lego, Velux, Rockwool, B&O, Vistas (windenergie), Carlsberg enzovoort in hun land van oorsprong ten dode opgeschreven zijn? Integendeel, door vroege delokalisering over de hele wereld, en ondanks de hoge kost verbonden aan hun welvaartsstaat, slagen deze actoren uit traditionele sectoren erin om nog steeds jobs bij te creëren in hun land van oorsprong. Zij hebben zich getransformeerd tot even kennisintensieve ondernemingen als Ericsson en Nokia.
‘De hoge loonkosten en de beperkte economische groei (in vergelijking met Azië) zijn de belangrijkste minpunten van ons land voor O&O investeringen’ stelt de studie verder. Inderdaad, en waarom ook niet toegeven dat ‘hier niets aan te doen is’. Vreemde investeerders trekken nu eenmaal naar de groei-economieën. Dat was ook de reden waarom destijds én GM én Ford bij ons neerstreken. Niet enkel wegens onze lage loonkost maar vooral wegens onze centrale ligging in een naoorlogse groeimarkt met 300 miljoen consumenten. Waarom blijven dromen van vreemde investeerders uit een voorbij tijdperk? En niet alles op alles zetten voor de wereldwijde doorgroei van nieuwe lokale ondernemingen? Net als hun voorgangers Bekaert, Solvay, Barco, EVS, lingerie Van de Velde, DesleeClama, Picanol, Option enzovoort?
Ook Agoria miste, bij zijn voorstelling van de IT-resulaten van 2006, een kans om ons gebrek aan internationale doorgroeiers onder de aandacht te brengen. Als spreekbuis van de IT-sector, in het speerpunt van de ‘vernieuwde’ economie, is zij nochtans best geplaatst om de ganse maatschappij te wijzen op de diepgaande mutaties veroorzaakt door de defi nitief en onomkeerbaar gemondialiseerde economie. Agoria bleef hangen bij de klassieke thema’s als meer sensibiliseren voor IT-investeringen door de ondernemingen, voor IT-studies, voor één almachtige IT-minister, voor meer steun aan O&O voor IT, voor overheidssteun voor pc-aankopen door de gezinnen … die er allemaal al een hebben.
Karel Uyttendaele was in een vroeger leven directeur bij Agoria en bij HP en kabinetschef van de Staatssecretaris voor Informatisering van de Staat.
