Digitale topcamera’s getest
Voor de huis-, tuin- en keukenfotograaf zijn digitale compactcamera’s best knappe toestellen waar je veel mee kunt doen. Maar de ambitieuze fotograaf gaat al snel verlangen naar een toestel dat sneller reageert, betere lenzen gebruikt en ook in minder goede lichtomstandigheden uitstekende foto’s produceert.
Met dat verlanglijstje kwam je tot voor kort automatisch uit bij een digitale spiegelreflexcamera. De beeldsensor in zo’n toestel is veel groter dan die in een compactcamera, wat verklaart waarom de beeldkwaliteit hoger is. Een spiegelreflexcamera gebruikt betere lenzen, die je kan verwisselen om voor elke situatie de gepaste lens te gebruiken.
Reflexcamera
Fotograferen met een reflexcamera gaat anders dan bij een compactcamera, waar je op het lcd-schermpje voortdurend ziet wat de beeldsensor registreert. In een reflexcamera zit er voor de beeldsensor een spiegel die het beeld dat door de lens naar binnen valt, afleidt naar de optische zoeker op de camera. Wanneer je afdrukt, klapt de spiegel op, en wordt de beeldsensor belicht.
Sinds enkele jaren vind je op de meeste digitale reflexcamera’s ook de optie Live View. Daarbij wordt de optische zoeker uitgeschakeld, en gebruik je toch het lcd-schermpje achter op de camera om je onderwerp in beeld te nemen – net als op een compactcamera.
Hybride camera
Een nieuwe categorie camera’s drijft dit Live Viewconcept consequent door en dumpt het hele mechanisme van spiegel en optische zoeker. Daardoor zijn ze kleiner en lichter dan spiegelreflexcamera’s. Bij deze camera’s gebruik je dus altijd het lcd-scherm om te fotograferen. Ze behouden wel de grote beeldsensor, en net als bij een spiegelreflexcamera kan je de lenzen verwisselen.
Ze combineren dus het beste van twee werelden, en worden daarom ook wel ‘hybride’ camera’s genoemd. Olympus, Panasonic, Samsung en Sony maken al dergelijke camera’s, en het zou ons niet verbazen als ook andere merken er in de toekomst mee uitpakken.
 | De volledige massatest van spiegelreflex- en hybride camera’s lees je in Clickx Extra 220. Deze special over fotografie ligt vanaf 22 juni in de winkelrekken. |
Canon EOS 550D
Canon stuurde ons voor deze test de EOS 550D. Deze digitale reflexcamera zit qua mogelijkheden, maar ook qua prijs, bovenaan in het testveld. Hij kan alvast de hoogste resolutie voorleggen: 18 miljoen pixels. Aan de achterzijde vinden we een haarscherp lcd-scherm van 3 inch diagonaal, met dezelfde beeldverhouding als de foto’s (3:2).
Om kleuren en scherpte van je beelden aan te passen, kan je ‘beeldstijlen’ gebruiken: standaard, portret, landschap, neutraal, natuurlijk, monochroom en drie eigen instellingen.
De 550D heeft veel te bieden als je met je fotocamera ook video’s wil schieten. Je kan in Full HD-resolutie (1080p) filmen op 24 of 25 fps; in de HD-resolutie van 720p kan je zelfs met 50 of 60 fps opnemen. De normale gevoeligheid gaat tot ISO 6.400 en als er echt heel weinig licht is, kan je dat nog opdrijven tot het equivalent van ISO 12.800.
Bij die hoogste gevoeligheden moet je de ruis in je foto’s wel voor lief nemen. Ook in moeilijke lichtomstandigheden zorgt de 550D voor goed belichte foto’s. De autofocus is accuraat en snel, maar wordt in Live Viewmodus merkbaar trager.
Prijs: 719 euro (juni 2010)
PRO: Prima beeldkwaliteit, filmen in Full HD
CONTRA: Vrij duur
Pentax K-x
De K-x van Pentax is geen nieuw toestel. Het enige nieuws dat sindsdien over de camera te melden valt, is een beperkte editie die in vrolijke kleurtjes verkrijgbaar is – leuk voor wie eens iets anders wil dan zwart of grijs.
Dit is het enige toestel uit onze test dat op overal verkrijgbare AA-batterijen werkt in plaats van op een li-ion-accu. Voor je portemonnee is het natuurlijk interessant om herlaadbare AA-batterijen te gebruiken. Het schermpje op de K-x meet 2,7 inch diagonaal en is daarmee het kleinste uit de test.
De camera biedt wel Live View en filmt in HD-resolutie. In Live View is de autofocus echter bijzonder traag. De creatieve filters (Speels, Retro, Sterk contrast, Kleurextractie, Soft, Sterren en Fisheye) produceren effecten zonder dat er een pc aan te pas komt.
Met de standaardinstellingen zijn de kleuren neutraal en wordt weinig opscherping toegepast. De lichtmeting is voorzichtig – vaak wordt iets onderbelicht. Daardoor kunnen de foto’s van de K-x nog nabewerking gebruiken, of je moet tijdens de opname de belichting bijstellen. Daardoor is de K-x minder geschikt voor beginnende fotografen die snel een snapshot willen.
Vanaf ISO 800 merken we ruis, die erg natuurlijk overkomt, zoals de korrel van analoge film. De 18-55mm-lens die je in kit met de K-x kan kopen, is niet zo goed; je combineert de K-x liefst met een betere (en dus duurdere) lens.
Prijs: 585 euro (juni 2010)
PRO: Creatieve effecten, AA-batterijen
CONTRA: Matige kitlens
Samsung NX10
Dit voorjaar introduceerde Samsung zijn eigen hybride camera, met een nieuwe lensvatting waarop alleen de merkeigen lenzen passen. Voorlopig zijn er voor de NX10 drie lenzen verkrijgbaar. Je onderwerp in beeld nemen kan met het haarscherpe lcd-scherm van 3 inch, of met de elektronische zoeker (EVF) die zichzelf inschakelt wanneer je je oog ervoor houdt.
De slimme opnamemodus probeert te herkennen wat je fotografeert (bijvoorbeeld een landschap of een macro-opname), en stelt de camera daarop in. Je kan natuurlijk ook zelf instellen wat en hoe je wil fotograferen. De bediening is erg goed uitgedacht.
De NX10 is compact en licht, maar door de uitgekiende vormgeving ligt hij bijzonder goed in de hand. Op volautomatische stand levert hij een hoog percentage geslaagde foto’s op. De autofocus blijkt minstens even snel als die van digitale reflexcamera’s. Minder opgetogen zijn we over de continu-autofocus, die te vaak het onderwerp waarop we scherpstellen verliest.
Voor sportfotografie is de NX10 daardoor minder geschikt. De NX10 produceert erg natuuurgetrouwe kleuren. Wanneer je in jpeg fotografeert, past de camera vrij veel opscherping toe. Vanaf ISO 800 is er ruis zichtbaar.
Prijs: 699 euro (juni 2010)
PRO: Prima scherm, handig in gebruik
CONTRA: Continu-AF niet accuraat
