Waarom Wi-Free van Telenet praktisch onbruikbaar is

Hoe aantrekkelijk is het landelijk dekkend wifihotspotnetwerk van Telenet eigenlijk? Niet zo heel erg, blijkt na enig onderzoek.

Uit cijfers van Telenet blijkt dat het hotspotgebruik via Wi-Free in de lift zit. Een jaar geleden waren er nog gemiddeld 24.000 sessies per maand door Telenetklanten (op een totaal van 140.000 sessies). Nu de dienst gratis is geworden, is dat aantal opgeklommen tot 40.000 sessies per maand. Telenet verwacht dat dit nog verder zal toenemen.

Het wifihotspotnetwerk dat Telenet in 2003 overnam van Sinfilo speelt de Mechelse kabeloperator echter parten. Want wat doe je ermee in tijden van snelle, mobiele datanetwerken en de opkomst van smartphones? Winst maken met dat wifinetwerk doet Telenet volgens mijn informatie nauwelijks, en dus verbaasde het me niet dat breedbandklanten begin dit jaar gratis toegang kregen.

[related_article id=”161563″]

Het was op z’n best een extra verkoopsargument voor hun toch al niet echt scherpgeprijsde breedband-abo’s. En sinds kort mag iedereen die een iPhone 4 koopt bij Telenet ook op deze hotspots. Maar hoe bruikbaar is Telenets wifinetwerk eigenlijk?

Dekking
Laten we eerst eens kijken naar de dekking. Op www.telenethotspots.be staat te lezen dat er 1.200 hotspots zijn. Op het eerste gezicht een indrukwekkend getal, maar het stelt niets voor: gemiddeld komt dat in België neer op een drietal hotspots per vierkante kilometer.

Op dezelfde website kun je gericht gaan zoeken naar hotspots. Ik nam de proef op de som: in het gebied binnen de ring van Antwerpen telde ik zo’n 35 hotspots. In het Gentse stadscentrum zijn er amper een twintigtal, en allemaal van een behoorlijke afstand van elkaar. In Brussel zijn het er wat meer, maar het grondgebied is daar ook veel groter.

Hasselt lijkt het ruimst bedeeld met 135 hotspots. Dat is nog een erfenis van de vroegere samenwerking met iCity. De meeste kleinere steden zoals Turnhout (acht), Herentals (zes) en Genk (vijftien) komen er bij Telenet nauwelijks aan te pas. Zelfs Mechelen, de thuishaven van Telenet, moet het stellen met slechts 23 hotspots. Niet bepaald een stadsdekkend netwerk, als je het mij vraagt.

Storing
Verwacht dus niet dat je met Telenets Wi-Freenetwerk, zoals de naam nu luidt, altijd en overal online kunt gaan, en dat een 3G-verbinding eensklaps overbodig is. De wifitechnologie leent zich dan ook niet voor doorgedreven mobiel gebruik. Het signaal van een hotspot draagt immers niet verder dan enkele tientallen meters.

Je hebt dus een erg groot aantal hotspots nodig om een relatief kleine oppervlakte te kunnen dekken. In een grote stad als Antwerpen spreken we dan toch al snel over vele duizenden plaatsen. Moeilijk doenbaar, zelfs niet als je daarbij de hulp krijgt van een gemeenschap: vraag het maar aan het Spaanse FON dat jaren geleden al probeerde om een stedelijk wifinetwerk uit de grond te stampen.

Een bijkomende factor is de interferentie van hotspots van derden. Eigen hotspots zijn nog zodanig af te stemmen op elkaar dat ze bijvoorbeeld niet op hetzelfde radiokanaal zenden. Maar in een drukbewoonde omgeving is de kans groot dat andere hotspots de signalen gaan beïnvloeden, met alle gevolgen van dien voor de connectiviteit en snelheid. Doe zelf maar eens een wifiscan in je straat: het aantal potentiële stoorzenders is enorm.

Limiet
Naast de beperkte dekking is er ook nog een datalimiet om rekening mee te houden. Je mag als Telenet-klant maximum 2 GB per maand downloaden via Wi-Free. Voor de ene zal dat voldoen, voor de andere echter niet. Omdat downloaden via wifi een pak sneller gaat dan via 3G is de limiet ook sneller bereikt.

Connectie
Dan is er nog een praktische drempel: je moet met iedere hotspot handmatig verbinding maken en daarbij telkens opnieuw je klantgegevens van Telenet ingeven. Voor occasioneel gebruik is dit nog aanvaardbaar, maar wie intensief gebruik wil maken van Telenets hotspotnetwerk heeft zo veel extra werk voor de boeg.

In het ideale geval ontwikkelt Telenet een app die volautomatisch verbinding maakt met een Telenethotspot. Een uitgelezen moment om dergelijke functionaliteit aan te kondigen was de lancering van de iPhone 4 eerder deze week. Dat gebeurde echter niet. Telenet heeft reeds apps voor iOS en Android beschikbaar, maar die dienen enkel om de hotspots te lokaliseren en niet om er automatisch verbinding mee te maken. Wel is er van een externe ontwikkelaar een Android-app die dat net wel kan.

Wifi is aantrekkelijk omdat het een hogere downloadsnelheid biedt dan mobiele datanetwerken zoals 3G en zelfs 4G. Wat mij betreft is het hotspotnetwerk van Telenet vandaag echter praktisch gezien onbruikbaar. Voldoende voor occasioneel gebruik en leuk voor de klanten van Telenet, maar een vervanging voor een mobiel datanetwerk is het zeker niet.

Daarvoor zijn er veel te weinig hotspots en krijg je niet vlot genoeg toegang tot het netwerk. Maar eigenlijk weet Telenet dat zelf maar al te goed: het biedt, samen met Voo, mee voor een licentie als vierde mobiele operator met een 3G-netwerk. Vandaag doet het nog beroep op het netwerk van Mobistar. Maar zo’n eigen netwerk vraagt uiterst zware investeringen.

Het zou een mooie tussenoplossing zijn als Telenet eerst zijn Wi-Freenetwerk stevig uitbreidt en later de gaten opvult met 3G. Zoals ik eerder al schreef plant Telenet dat te doen via de hotspots bij zijn klanten. Technisch gezien zijn er alvast weinig obstakels: de nieuwe Docsis 3.0-modems die Telenet vandaag uitlevert aan FiberNet-klanten bevatten immers een wifitoegangspunt dat van op afstand, dus van buiten het thuisnetwerk, geconfigureerd kan worden.

Zeker in stadsgebieden met veel Telenetklanten is zo relatief snel het Wi-Freenetwerk uit te breiden tot een quasi volledige stadsdekking. Wellicht wacht Telenet tot er voldoende van dergelijke modems actief zijn om zo’n netwerk daadwerkelijk op te zetten. Het zal in ieder geval minder geld, tijd en moeite kosten dan het uitrollen van een eigen 3G/4G-netwerk.