Review: Driver – San Francisco
Shiften
Na een geweldig debuut in 2000 ging het bergaf met deze racereeks die een rist wilde en voor die tijd vernieuwend filmische autoachtervolgingen met een duidelijk ondergeschikt verhaaltje aan elkaar kleefde. In deze nieuwe game wordt San Francisco gegijzeld door de topcrimineel Charles Jericho. Jij speelt John Tanner, een undercoveragent die achter het stuur zijn gelijke niet kent en de enige man die Jericho kan stoppen. Er zit echter een behoorlijke kink in de kabel: na een bijna dodelijke crash lig je in een coma. Tanner beseft dat echter niet en vanuit deze droomstaat zet hij een genadeloze klopjacht in op zijn aartsvijand. Een jacht op leven en dood met als inzet het leven van honderden burgers en je eigen herstel. De missies spelen zich dus af in je onderbewuste en die best aparte insteek laat de makers toe om aan de pure racegameplay een uniek mechanisme toe te voegen. Dat mechanisme heet Shift en laat je toe om tijdelijk bezit te nemen van een bestuurder naar keuze die ergens in je nabije omgeving de drukke straten met je deelt. Slaag je er dus niet in om die crimineel voor je op de conventionele manier klem te rijden, shift dan naar de vrachtwagen die voor hem rijdt en gooi die dwars over de weg. Krijg je die hardnekkige achtervolgers niet afgeschud? Shift dan naar een tegenligger – bij voorkeur eentje in een vuilniswagen of bus – en ram frontaal op hem in. Dat ‘uittreden’ laat zich niet onbeperkt gebruiken; je moet het verdienen met riskant rijgedrag, langgerekte uitschuivers, spookrijden en jumps, maar dat draagt alleen maar bij aan de spektakelwaarde van deze racer.
Je speelterrein is een uitgestrekt en open San Francisco met meer dan 330 kilometer straten, autosnelwegen en achtersteegjes. Klaar met de campagne? Dan is ook de multiplayer het proberen waard. Wie wil, kan het daar in gewone races opnemen tegen andere spelers, maar nog leuker zijn de competitieve of coöperatieve modi die rond dat Shift-mechanisme zijn opgetrokken.
[related_article id=”160734″]
