Piano leren spelen met hersentechnologie
Nieuw onderzoek wijst uit dat het misschien mogelijk is hersentechnologie te gebruiken om zonder bewuste inspanning piano te leren spelen of om stress te verminderen.
Iedereen die de film The Matrix heeft gezien kent het fenomeen: het personage Neo leert aan boord van het schip een vechtsport door zijn hoofd met een computer te verbinden.
Experimenten van de Boston University en van ATR Computational Neuroscience in Kyoto tonen aan dat onderzoekers functional magnetic resonance imaging (FMRI) kunnen gebruiken om iemands visuele cortex te stimuleren. De onderzoekers slaagden erin de hersenactiviteit eerder geregistreerde patronen te laten aannemen, waardoor prestaties bij visuele taken verbeterden.
Specifieke activatiepatronen
Stel je een persoon voor die naar een computerscherm kijkt. Zijn hersenpatronen worden aangepast naar die van een sterk presterende atleet, of aangepast om te herstellen van een ongeval of een ziekte. De onderzoekers zeggen wel dat het nog even duurt voordat iedereen dit zomaar zal kunnen doen.
Neurowetenschappers kwamen erachter dat beelden geleidelijk worden opgebouwd in de hersenen: van lijnen, randen en vormen naar kleuren en beweging. Het brein voegt dan meer detail toe, zodat bijvoorbeeld een rode bal als een rode bal gezien wordt.
“Eeder onderzoek bevestige al een correlatie tussen het verbeteren van visuele prestaties en veranderingen in de primaire visuele cortex”, zegt Takeo Watanabe, neurowetenschapper en directeur van Boston University’s laboratorium voor visuele wetenschap. “Andere wetenschappers vonden correlaties in andere visuele gebieden en in het hersengebied waar beslissingen genomen worden. Geen van deze studies bestudeerde echter of de visuele gebieden plastisch genoeg zijn voor visueel leren. Tot nu.”
Nieuwe leeraanpak
Zijn collega Kazuhisa Shibata ontwierp en implementeerde een methode waarbij hij gebruikmaakte van gedecodeerde FMRI-neurofeedback om een bepaald activatiepatroon te activeren in specifieke visuele gebieden.
De onderzoekers testten daarna of de herhaling van verschillende patronen invloed had op de prestaties of het humeur van de testpersoon. Het resultaat is volgens de onderzoekers een nieuwe leeraanpak die langdurige verbeteringen veroorzaakt bij taken die visuele prestaties eisen. Bovendien werkte de aanpak zelfs wanneer de proefpersonen niet wisten wat ze leerden.
