Android-upgrades blijven een zooitje

Terwijl meer dan zestig percent van de iPhone-gebruikers z’n telefoon heeft geüpdatet naar iOS6, worstelt Google nog altijd met de twee percent-grens voor Jelly Bean.

Google heeft dan misschien wel 1,3 miljoen nieuwe Android-activaties per dag – elke dag – maar dat helpt niet voor diegenen die nog steeds hopen op een update voor hun reeds geactiveerde toestel.

En het probleem is ernstig. Zeer ernstig.

[related_article id=”161563″]

Terwijl Google al bijna drie maanden probeert om twee procent van de Android-gebruikers op Android 4.1 Jelly Bean te krijgen beweert Chitika Insights dat zestig procent van Apple’s iOS-gebruikers al iOS6 draait, slechts enkele dagen na de lancering van de nieuwe softwareversie.

Dat betekent dat Android-ontwikkelaars een continu groter wordende reeks verouderde softwareversies moeten ondersteunen terwijl ze nieuwe, revolutionaire functies nog niet kunnen integreren. Voor consumenten betekent het dat ze geen security-updates krijgen om de telefoon te beschermen tegen hackers en malware.

De meest populaire versie van Android is nog steeds – met voorsprong – Android 2.3 Gingerbread, Google’s Windows XP onder de besturingssystemen.

Android 2.3 is een oude versie van een platform die zowel hardwaremakers en consumenten koesteren en niet willen loslaten. Het was de Android-versie die beschikbaar was toen Android mainstream werd en er zijn een boel toestellen die het besturingssysteem tot op de dag van vandaag nog steeds draaien.

Meer nog: er zijn nog altijd toestellen te koop die Android 2.3 Gingerbread draaien – nu, in de winkel. En dit terwijl deze versie sinds september 2011 geen updates meer heeft gekregen.

Google’s standpunt

Google’s visie op updates is de afgelopen maanden drastisch veranderd. De officiële boodschap luidde eerst “updates zijn van geen belang”. Later werd die visie bijgesteld tot “gelieve updates te garanderen” en nu helpt Google zelfs – al is het soms niet met volledig enthousiasme – fabrikanten om updates sneller te verspreiden.

Maar ondanks het feit dat Google er iets aan probeert te doen kan je niet verwachten dat een Android-telefoon die je vandaag koopt ooit een update zal krijgen naar een nieuwer OS.

Zoals ik eerder al zei: het probleem is ernstig.

Stoofpotje dat uit de hand loopt

Het échte probleem is dat het probleem lastig op te lossen is. Er zijn gewoonweg teveel chefs die iets willen toevoegen aan het Androidstoofpotje.

Terwijl Google verantwoordelijk is voor Android in z’n pure vorm zoals die te zien is in Google’s Nexus-lijn, sleutelen andere hardwarefabrikanten verder aan het OS. Kleine aanpassingen in de interface, hardwarespecifieke optimalisaties, software van derden, crapware enzoverder.

Als derde in de rij chef-koks zitten de providers. Logo’s, nog wat meer crapware, simlocks en nog meer aanpassingen aan de interface.

En dat alles gebeurt zelden. Het is gewoonweg een te grote rompslomp voordat gebruikers de feitelijke update tot hun beschikking hebben.

Google wil enkel activaties zien zodat ze advertenties kunnen verkopen. Een vereenvoudigd ecosysteem staat onderaan het lijstje bij de zoekgigant.

Fabrikanten van mobiele toestellen willen enkel zoveel mogelijk toestellen verkopen, en daarna liefst nooit meer met de klant te maken krijgen – totdat ze een nieuw toestel willen kopen.

En op het einde van de updateketting zitten de operatoren: bij aankoop van een toestel hang je vaak vast aan een contract van één of twee jaar (in de VS, red.), waardoor ze ook geen zier meer geven om welke OS-versie op jouw toestel draait.

Alternatieve updates

Private firmwareprojecten zoals CyanogenMod werken omdat ze die hele keten weghalen en updates rechtstreeks uitrollen tot bij de consument – maar dat verloopt niet altijd even vlekkeloos.

Ik zie enkele potentiële oplossingen voor dit reusachtig probleem. Als eerste kan het een oplossing zijn om de zaken aan te pakken zoals Apple het doet: de providers uit de ketting halen en de updates rechtstreeks naar toestellen pushen. Dat betekent dat de fabrikanten van mobiele toestellen rechtstreeks met Google in zee kunnen gaan om updates zo snel mogelijk te verspreiden. Daarvoor moeten fabrikanten van toestellen wel willen samenwerken met Google.

Een andere optie zou zijn om met bepaalde fabrikanten en operatoren in zee te gaan en zo enkele toestellen snel van updates te voorzien. Daar is wel een grote, ingewikkelde samenwerking aan verbonden – meer samenwerking dan Google waarschijnlijk ziet zitten – maar dat betekent ook dat updates aan een grote klantengroep worden geleverd. Dat is min of meer de aanpak van Microsoft met Windows Phone.

Door samen te werken met enkele fabrikanten – en niet enkel Motorola, dat nu aan Google toebehoort – zal de druk bij de andere fabrikanten toenemen en zullen zij updates ook een hogere prioriteit geven.

Als Google het meent en gebruikers zo snel mogelijk een nieuwe Androidversie wil geven dan moet het bedrijf er alles aan doen om de fragmentatie tegen te gaan. Het zal niet makkelijk zijn, het zal Google waarschijnlijk veel geld kosten, en de oplossing zal nooit perfect zijn, maar het zal wel een positief imago geven aan Google.