Review HTC One Mini 2: een compacte premium-smartphone
Dit toestel had zonder problemen de HTC One M8 Mini mogen heten – de One Mini 2 is veel meer het kleine broertje van HTC"s laatste vlaggenschip dan de spirituele opvolger van de One Mini van vorig jaar.
Aan de buitenkant ziet de Mini 2 er min of meer hetzelfde uit als de HTC One M8; de zeer gesmaakte metalen look komt ook op dit formaat tot z"n recht. Dat metaal loopt hier wel niet volledig door tot aan de schermrand, maar het randje in mat zwart plastic ziet er zeker niet slecht uit en heeft een licht "anti-slip"-effect – handig als je hem in één hand vasthoudt.
Dat laatste is, in tegenstelling tot bij de M8, ook effectief een optie. Door zijn geringe dikte en "lang" formaat was de Mini zelfs met mijn kleine handen met één hand te bedienen. Hoe je hem ook vasthoudt, de Mini ligt altijd comfortabel in je grip. Een fijn detail (en een pet peeve van ondergetekende): hoe je de telefoon ook manipuleert, je drukt bijna nooit per ongeluk op de fysieke knoppen of aanraaktoetsen.
Nog aan de buitenkant: de Mini heeft geen IR-poort, de hoofdtelefooningang zit deze keer aan de bovenkant, maar de goed klinkende BoomSound stereo-speakers aan de voorkant van het toestel bleven wel behouden.
Een opvallender verschil is de afwezigheid van de dubbele achterkantcamera en bijhorende dubbele flits van de M8; de Mini zal het moeten doen zonder die gimmick. De camera zelf is ook niet de UltraPixel-variant van de M8, maar een standaard 13 megapixel-exemplaar. De resultaten zijn meer dan redelijk, en in sommige gevallen beter dan die van z"n grote broer.
De ingebouwde camera"s (de frontcamera heeft een respectabele 5 megapixels, net als de M8) zijn in elk geval voldoende voor de gebruikelijke snapshots – of snapchats – en selfies. Voorlopig krijg je echter nog geen toegang tot HTC"s populaire Zoe"s, hoewel die functionaliteit ergens in juni beschikbaar zou kunnen worden.
Aan de binnenkant werd er natuurlijk wel een en ander aangepast. De Mini heeft een tragere processor, een fysiek kleiner scherm met een lagere resolutie, en maar 1 GB RAM. Standaard krijg je 16 GB geheugen mee, maar dat kan met een SD-kaartje uitgebreid worden tot 128 GB.
Ondanks deze meer bescheiden specificaties reageert het toestel nog steeds vlotjes op alle gebruikelijke handelingen. Mogelijk mede dankzij de Sense-schil die ook op dit toestel geïnstalleerd is, ondervond ik praktisch geen haperingen of lag. Of je Sense weet te appreciëren hangt, zoals eerder gezegd, af van hoe gehecht je bent aan stock-Android, want HTC wijkt daar flink van af. Persoonlijk vind ik het een erg aangename, overzichtelijke interface, zonder hopen voorgeïnstalleerde crapware en met het Flipboard-achtige Blinkfeed op je home-pagina.
Ook het scherm ziet er nog steeds goed uit, zelfs zonder de HD-resolutie van de M8. Leg je de twee naast elkaar, dan merk je het verschil wel, maar foto"s en filmpjes zien er ook op de Mini goed en helder uit en kleine tekst en icoontjes zijn perfect scherp.
De batterij van de One Mini 2 gaat zonder moeite anderhalve dag mee, zeker als je de goed werkende Power Saver-feature aanschakelt.
Nog één minpuntje? Ik ondervond met mijn testtoestel problemen met de mobiele internetverbinding, waarbij ik op plaatsen waar ik normaal probleemloos op 3G of 4G kan, plots helemaal niets meer doorkreeg. Erg vervelend voor alle pendelende internetjunkies. Dit kan natuurlijk een geïsoleerd probleem met de antenne van mijn specifieke toestel zijn.
Alles bij elkaar is de HTC One Mini 2 niet de goedkoopste smartphone in zijn klasse, maar met z"n mooie prestaties, knappe behuizing en smaakvolle softwareschil is hij nog steeds een aanrader voor wie wel een premium gevoel wil, maar groter niet bepaald beter vindt. Zit je op een krapper budget, dan zijn er echter goedkopere alternatieven met vergelijkbare specs, zoals de Motorola Moto G.
