Nissan Leaf getest: Eerlijk en eenvoudig
De Leaf is op en top elektrisch. Geen omgebouwd chassis dus, maar een gloednieuw design in functie van elektriciteit. De vreemde koplampen maken daar deel van uit. De aerodynamische vorm stuurt de luchtstroom immers langs de zijspiegels, wat de efficiëntie ten goede komt. Hoeveel van de reikwijdte van ongeveer 140 kilometer aan windtunneldesign te danken zijn, is onduidelijk, maar het toont aan dat de Japanners verantwoordelijk voor deze creatie geen genoegen nemen met een halve afwerking.
Verder is de Nissan Leaf langs de buitenkant geen kleine wagen. De vijfdeurs hatchback heeft een klein beetje terreinwagen in z’n bloed zitten en rijdt iets hoger dan de andere wagens die we onder de loep namen. De Nissan is aanwezig op de weg, iets wat niet van alle andere elektrische wagens gezegd kan worden.
De auto opladen doe je vooraan. De stekker zit subtiel verstopt achter het Nissan-logo. Gezien de positionering van snellaadpalen is de voorkant tevens een heel functionele locatie voor het contact. Mijn wit exemplaar van de Leaf was afgewerkt met subtiele elektrisch-blauwe toetsen aan de koplampen maar ook aan de guitige radio-antenne. Zelfs die werd onder handen genomen door Nissans designteam.
Plaats(gebrek)
Bij het instappen vooraan valt het meteen op hoe ruim en comfortabel de Leaf is. Achteraan niet. Je hoeft geen kenner te zijn om te ontdekken waar de batterij zit. De zitplaatsen in de Nissan Leaf zijn geordend als een tribune: de achterbank zit een stukje hoger. Het dak gaat echter niet mee na boven. Grote mensen zoals ikzelf komen met hun hoofd tegen de dakbekleding bij stilstand, en alle passagiers groter dan een stevige meter 80 zullen appreciëren dat je eventuele drempels rustig navigeert.
Op een hoogteprobleem op de achterbank na is de Nissan wel een comfortabele auto. Het reviewexemplaar, een volledig uitgeruste Tekna, zit boordevol luxefuncties. Denk daarbij aan zetelverwarming vooraan en achteraan, stuurverwarming (om je op te warmen maar toch het elektriciteitsverbruik te temperen) en een knappe boordcomputer met bijhorende navigatiecamera’s.
Die camera’s komen erg van pas bij het manoeuvreren. Rij je achterwaarts, dan toont het grote scherm je wat er zich achter je wagen bevindt, hoe ver je er nog van af bent, en waar je auto zal terechtkomen als je de bocht op een bepaalde manier verder neemt. Voorwaarts krijg je een gelijkaardige functionaliteit zolang je niet te snel rijdt. Dan schakelt de camera immers uit veiligheidsoverwegingen uit. De functie is gekend van menig goed uitgeruste wagen, maar de uitvoering van Nissan is erg intuïtief.
Computerspel
Veruit de knapste functie is echter het bovenaanzicht. Camera’s rondom de wagen extrapoleren een satellietbeeld waardoor je samen met je auto in een computerspel lijkt terecht te komen. Inparkeren was dankzij dat bovenaanzicht nooit eenvoudiger. Ook dit is niet nieuw, maar het past wel bij het futuristische gevoel dat toch bij een elektrische auto hoort.
De lijn van intuïtiviteit wordt doorgetrokken als we voorbij de luxe-opties naar de standaarduitrusting van de wagen kijken. De versnellingspook is op z’n zachtst gezegd origineel. De vreemde cirkel deed me denken aan een soort geurverfrisser, maar eigenlijk heeft het originele ding z’n plaats wel in het strakke maar leuke interieur. Bovenop de cirkel staat een grote knop: die activeert de parkeerfunctie. Beweeg je de knop naar linksvoor, dan rij je achteruit en duw je het ding naar achteren dan schiet je voorwaarts.
Gezapig
Schieten is misschien iets overdreven. De Nissan Leaf heeft een verrassend brave elektromotor. In vergelijking met een gewone benzine- of dieselwagen trekt de auto wel vlot op, maar naast andere zuivere elektrische wagens is de Leaf de rustigheid zelve. Dat wil niet zeggen dat de auto kracht te kort komt, maar overschot is er ook niet. Bovendien moet je de pedaal ver naar achteren duwen om tegen een interessant tempo snelheid op te bouwen, en dat is een goede zaak. Als bestuurder is het zo eenvoudiger om zuinig te rijden.
Beide pedalen geven genoeg tegenkracht om comfortabel te zijn. De besturing is verder erg licht. Achter het stuur voelt de Leaf aan als een pluimpje, al is hij dat beslist niet. Ik vond rondtoeren met de auto een verrassend aangename ervaring. Alles voelt gewoon onmiddellijk juist aan, en dat is een groot compliment.
Doordacht interieur
Extra functies zoals de klimaatregeling of ontwaseming bedienen kon niet eenvoudiger. Alle functies zitten waar je verwacht dat ze zitten, op mooie knoppen met duidelijke icoontjes die voor zichzelf spreken. Al het potentieel van de wagen zit letterlijk aan je vingertoppen, zonder dat het afleidt of overweldigend of lelijk wordt (zoals bij bijvoorbeeld de Opel Ampera). Nissan verdient hier een grote pluim voor het design.
Japans design
Ook het dashboard zelf is clean, minimalistisch en duidelijk. Achter je stuur zit relevante informatie zoals de afstand die je nog kan rijden, hoeveel kracht (en bijgevolg batterij) je rijgedrag op een bepaald ogenblik eist en hoeveel stroom er terugvloeit. Dat laatste wordt aangeduid met een rij bolletjes die vult of leegloopt al naargelang hoe dicht je voet bij het metaal komt. Alles op het dashboard is in één oogopslag duidelijk. In het midden staat een boordcomputer die je dezelfde informatie over je wagen geeft die je in iedere andere auto, elektrisch of niet, kan verwachten. De tab waarin je snel ziet hoe lang het zal duren om je wagen tot 100 procent te laden is erg handig.
De snelheidsmeter krijgt een aparte plaats bovenop je dashboard zodat je ogen nooit te ver van de weg moeten afdwalen. Erg handig, want een elektrische auto geeft geen auditieve feedback over je snelheid zoals een luide benzinemotor dat doet.
Wie wel geluid te horen krijgt, dat zijn de omstaanders. Zolang je onder de 25 km/u blijft fluit de Leaf. Het vreemde geluid zal voetgangers doen opkijken voordat je de kans krijgt ze per ongeluk te porren met één van je uitstekende koplampen.
Met of zonder batterij
De Leaf bestaat in drie smaken: de Visia, de Acenta en de Tekna. Nissan pakt uit met een bodemprijs van 23.990 voor de basisversie maar die prijs neem je best met een vaatje zout. Of twee. Voor dat bedrag (inclusief btw) krijg je de batterij er immers niet bij. Je moet ze dan huren en dat kost je minstens 79 euro per maand (inclusief btw). Met de batterij er bij kost de Visia 29.890 euro. Een stuk duurder, maar vergeleken met andere elektrische wagens nog steeds erg aantrekkelijk geprijsd. De schrale blikkendoos die de Citroën C-Zero is, kost immers evenveel.
Te eenvoudig
De Visia heeft dezelfde batterij en reikwijdte als de andere modellen, maar de mogelijkheden zijn een stuk beperkter. Zo is de snellaadaansluiting optioneel. Ook de uitstekende boordcomputer tekent pas present vanaf de Acenta. Dat model heeft de meeste belangrijke functies aan boord en kost 32.890, bijna 10.000 euro meer dan de bodemprijs.
De Tekna heeft beter geluid, Led-koplampen, de hierbovenvermelde zetel- en stuurverwarming, de camera met bovenaanzicht en nog enkele andere leuke snufjes, maar de meeste leuke functies komen al bij het middenmodel aan bod.
De afwezigheid van een boordcomputer is, zeker bij een elektrische wagen, een groot pijnpunt. Veel valt immers te bekijken en te regelen via die computer. De leuke functies bij Nissan zitten verborgen achter de Carwings-knop.
Carwings geeft je vleugels
Onder Carwings verstaat Nissan ongeveer alle elektrische en connected car-specifieke functies. Dat een navigatiesysteem daar deel van uitmaakt hoeft niet te verwonderen. De meegeleverde navigatie is duidelijk en goed te gebruiken. Bovendien is Carwings compatibel met Google Send To Car. Wie een Carwings en een Google-account heeft kan zo een route opzoeken op z’n computer en die van daar uit naar z’n wagen sturen.
De Leaf is zelf met het web verbonden via een ingebouwde simkaart. Dankzij die connectiviteit is je wagen steeds op de hoogte van de dichtstbijzijnde (snel)laadstations. Daar laad je de batterij van je auto voor zo’n 3/4e op in ongeveer een half uur.
Ook gemiddelde snelheid, verbruik en andere leuke weetjes over je rijgedrag en batterijverbruik worden bijgehouden door Carwings. Overzichtelijke grafiekjes geven de data op een aantrekkelijke manier weer. Nissan maakt het erg eenvoudig om met je wagen te werken, zelfs wanneer je op zoek gaat naar specifieke zaken.
Slim plannen
De planfunctie is niet te onderschatten. De bediening er van is poepsimpel maar je spaart er heel wat geld mee uit, terwijl je wint aan comfort. Met enkele drukken op de knop is het mogelijk om een laadschema in te stellen. De elektriciteitsprijzen kennen een nachttarief, en dankzij die planfunctie kan je er voor zorgen dat het laden bij je thuis enkel ’s nachts plaatsvindt. Heb je toch snel een nieuwe lading nodig, dan kan je de planning van de dag met een druk op de knop negeren.
Verwarming en koeling eist een (relatief) hoge tol van je batterij en dat vertaald zich in minder kilometers op één lading. Rijden met de klimaatregeling aan kost je al snel een kilometer of zes maar ook hier schiet het plansysteem ter hulp. Je kan de Nissan Leaf namelijk instellen om warm (of ’s zomers koud) te worden tegen het moment waarop je gewoonlijk vertrekt. Zo is je auto in hartje winter een aangename 20 graden op je vertrekuur, en omdat de Leaf nog thuis in het stopcontact zat is de reikwijdte onaangeroerd. Andere elektrische en zelfs gewone wagens hebben een dergelijke voorklimatisatie ook, maar wat mij betreft is het wederom Nissan dat de functie het gebruiksvriendelijkst maakt.
Planfuncties zijn tevens toegankelijk via de smartphone, waar je ook zonder planning vooraf de verwarming of de airco kan opzetten.
Competitief rijden
Ecologisch en economisch omspringen met je batterij wordt verder aangemoedigd voor een competitie met alle andere eigenaars van een elektrische Nissan. Naast de snelheidsmeter op je dashboard staat een minidisplay waarop je boompjes kan verzamelen. Hoe zuiniger je rijdt, hoe voller het boompje wordt. Volle boompjes worden weggeschreven via Carwings.
Boompjesverzameling
Via je boordcomputer kan je kijken wie er het meeste boompjes heeft verzameld en dus het zuinigst kan rijden. Tegelijkertijd loopt er een andere competitie waarin het de bedoeling is zo ver mogelijk te raken zonder bij te laden. Het zijn kleine details die inspelen op het competitiedier in ieder van ons. De kleine en ludieke prikkels maken rustig rijden leuk. Slow and steady wins the race.
Net zoals de meeste andere elektrische wagens recupereert de Nissan elektriciteit wanneer je bolt of remt. Met die functie ingeschakeld telt bollen een beetje als remmen. Wie anticiperend rijdt zal niet te veel aan de eigenlijke rempedaal moeten komen. In tegenstelling tot veel andere wagens is recuperatief remmen niet automatisch ingeschakeld. Zonde, want er is eigenlijk geen nadeel aan reden met de functie aan. Natuurlijk recupereert de wagen ook energie wanneer je gewoon remt of bolt, maar dat is iets minder efficiënt, en wanneer je voor het reikwijdterecord gaat telt elke centimeter. Die haalbare reikwijdte kan je bovendien eenvoudig visueel zien op een kaartje via Carwings.
Zelfkennis
De haalbare afstand die de Leaf vermoedt is dynamisch maar accuraat. Zichzelf overschatten heb ik de Nissan niet zien doen. De reikwijdte is conservatief ingeschat zodat je niet voor verrassingen komt te staan wanneer je de autosnelweg op draait. Een enkele rit van 50 km, de helft autosnelweg, de rest wegen van 50 en 70, had een uiteindelijke tol van minder dan 40 km op de teller.
Een realistisch bereik van zo’n 140 km is niet heel veel vergeleken met benzinewagens, maar voor gebruik binnen België is het meestal genoeg. Zeker in combinatie met een snellaadpaal kan je echt wel ergens geraken met de Nissan Leaf. Dat het aantal kilometers realistisch en eerder conservatief wordt ingeschat door de wagen komt de gemoedsrust ten goede. Als je dashboard zegt dat je de kilometers nog hebt, dan zal je er ook geraken.
De Nissan Leaf is niet de perfecte elektrische wagen. Het plaatsgebrek achteraan draagt daar de grootste verantwoordelijkheid. In vergelijking met andere elektrische wagens is de Leaf echter een eerlijke auto en bovendien een knap staaltje techniek. De Leaf biedt de bestuurder een aangename rijervaring waar alle leuke functies snel en intuïtief te bedienen zijn en dat is een verwezenlijking. Wij vinden het één van de betere en vooral betaalbaardere keuzes van het moment.
