Nieuw snelheidsrecord met hyperloop: komt Musks droom dichterbij?
Enkele dagen geleden voerde Hyperloop One een tweede succesvolle test uit. Het voertuig haalde een snelheid van 310 kilometer per uur in een testbuis van 500 meter lang. Ten opzichte van de voorgaande test in mei legde de Hyperloop een afstand af die 4,5 keer langer was, was het voertuig 2,7 keer sneller en produceerde het geheel 3,5 keer zoveel paardenkracht. Toch lijkt de oorspronkelijke droom van Elon Musk ver weg, als zijn visie al ooit werkelijkheid wordt.
Snelheid
De snelheid van 310 kilometer per uur was een grote verbetering ten opzichte van de honderd km/uur die de slee in mei haalde. Hyperloop One beloofde toen echter binnenkort een snelheid van 400 kilometer per uur te halen, waar het bedrijf nu ver onderbleef. Bovendien voorzag Musk in zijn initiële plannen een voertuig dat op een half uur tijd van Los Angeles naar San Francisco kan rijden. Om dat te halen, moet de Hyperloop meer dan 1.000 km/uur halen.
Deze snelheid zou echter een hoop extra problemen met zich meebrengen. De hoge G-krachten zouden in bedwang gehouden moeten worden en het aandrijvingssysteem zou veel meer krachten moeten uitoefenen op het voertuig. Bovendien vormt veiligheid in dat geval een groot probleem. De kleinste fout heeft desastreuze gevolgen wanneer een voertuig aan 1.000 kilometer per uur voorbijzoeft en scherpe bochten zijn uit den boze.
Trein
Dat brengt ons bij het tweede verschil met de vier jaar oude plannen van Musk. De Tesla-baas tekende een kleine slee waarin zo’n drie mensen zouden kunnen zitten, terwijl Hyperloop One aan een voertuig werkt dat meer op een trein lijkt. Hierdoor kunnen meer mensen plaatsnemen in het voertuig, maar moet men eveneens grotere buizen voorzien. Musk wilde een slank geheel bouwen dat op dunne palen rustte. De Hyperloop One staat voorlopig op de grond en wanneer het bedrijf het transportsysteem de lucht in tilt, zullen er brede pijlers nodig zijn. Hierdoor heeft de hyperloop meer impact op zijn omgeving.
Bovendien wilde Musk een klein voertuig, zodat scherpe bochten mogelijk zijn en het systeem zowat overal geplaatst zou kunnen worden. Door de grote pijlers die Hyperloop One nodig heeft, kan je moeilijk over hoge bergpieken heen bouwen. Wanneer je de buizen niet kan leggen over de kortste afstand tussen twee plaatsen, zal de Hyperloop er langer over doen om op zijn bestemming te geraken.
Geen loop
Ten slotte kan je het transportsysteem moeilijk Hyperloop noemen wanneer er geen lus wordt gevormd. Musk wilde de technologie zelfvoorzienend maken door een gesloten systeem te bouwen waarin harde wind waait. Deze wind brengt de voertuigen op snelheid, waarna de sledes de wind verder aanwakkeren. Enkel in een gesloten lus kan je zo’n systeem verwezenlijken.
[related_article id=”216667″]Hyperloop One en concurrerende bedrijven werken echter aan lineaire systemen. Net als bij een metro zou een lijn vertakken naar andere lijnen om passagiers naar alle mogelijke bestemmingen te brengen. Bij Een gesloten lus vereist een complex boardingsysteem. Daarom opteren de meeste Hyperloop-bouwers voor een lineair systeem dat niet zelfvoorzienend is.
Toekomst
Uiteraard zijn er steeds aanpassingen die moeten gebeuren wanneer je van plannen werkelijkheid wil maken. De visie van Elon Musk leeft verder in alle Hyperloop-projecten die momenteel bezig zijn, al zal het eindresultaat een hoop compromissen bevatten.
Momenteel werken zowat alle bedrijven aan het belangrijkste obstakel: de snelheid. Zolang een Hyperloop niet sneller gaat dan een vliegtuig, is het transportsysteem zijn geld immers niet waard. Ter vergelijking: een Boeing 747 haalt een gemiddelde snelheid van 900 km/uur. Voorlopig koop je dus nog steeds beter een vliegtuigticket.