De serverprotocols van Microsoft
Microsoft ging er prat op dat het 8500 pagina’s documentatie over serverprotocols aan de Europese commissie heeft afgeleverd. Een serieus pak minder dan de oorspronkelijk voorziene 13.000 bladzijden, maar toch nog een vrij lijvig dossier. Hoe geraakt Microsoft aan zoveel pagina’s?
‘Elke API van elk protocol moet gedocumenteerd worden,’ zegt Michael Goulde, analist bij Forrester, ‘met daarbij codevoorbeelden, defi nities, enzovoort. De EU wou een volledige documentatie, en kreeg ze.’ Maar volgens Carlo Piana, jurist bij Samba, is niet alle informatie even zinvol: ‘Mensen die de informatie al hebben gelezen, merkten dat de documentatie veel nutteloze informatie en los omschreven materiaal bevat. Daarnaast merkten ze op dat een groot deel van het dossier Engelse vertaling was van de informatie die al in IDL bestaat, de formele en synthetische taal.’
De documenten bevatten veel info, die niet voor iedereen bruikbaar is en Microsoft beseft dat. ‘De informatie is zo uitgebreid, omdat er voor elk protocol een template was opgelegd door de trustee, (de onafhankelijke expert van de Europese Commissie, nvdr.),’ volgens Tom Brookes, die sprak voor Microsoft, ‘Bovendien moet de informatie zinvol zijn voor verschillende profi elen gebruikers. Verschillende profi elen hebben verschillende info nodig, die moeten allemaal afgedekt worden.’
WIE GAAT HET LEZEN?
Ontwikkelaars hebben de informatie van Microsoft nodig om compatibele software te ontwikkelen die met Microsoft producten samenwerkt. Een andere optie voor deze ontwikkelaars is reverse engineering, wat ernstige risico’s met zich meebrengt. De Microsoft documentatie is dus spek naar de bek van Samba ontwikkelaars, zo lijkt het wel. Opmerkelijk is wel dat Andrew Tridgell aangeeft de informatie niet te willen lezen. De reden is volgens advocaat Piana dat er ‘ernstige wettelijke bezwaren’ zijn om de informatie te lezen.
Michael Goulde van Forrester verduidelijkt: ‘De documentatie is gratis te raadplegen, maar om de protocols te gebruiken, moet je een licentie hebben. Als je een compatibele technologie gaat implementeren, wil Microsoft dat je de protocols onder de Reasonable and Non-Discriminatory (RAND) licentievoorwaarden gebruikt. RAND is de antithese van de vrije softwarebeweging.
Een ander probleem is dat Microsoft de Open Specifi cations Promise (OSP) of het Convenant Not to Sue (CNS) niet uitgebreid hebben tot deze documenten. Dat wil zeggen dat, eens je de documenten hebt gezien, je verondersteld wordt je werk ervan af te leiden. Niet goed vanuit een openbronperspectief ‘
