Deel 6: Marketingmissers
Televisie, en media in het algemeen, kunnen iemand maken of kraken. Hetzelfde geldt voor marketing. Een goed product kan door slechte marketing een tegenvallende verkoop opleveren.
Terwijl een slecht product door een goede strategie misschien nog gered kan worden.
Philips
Een van de bekendste marketingmissers is Philips. We nemen de proef op de som. Als ik u de naam Coca-Cola geef, dan denkt u ongetwijfeld meteen aan frisdrank, en bij Nokia denkt u wellicht aan de nieuwste modellen gsm’s. Maar aan welke producten denkt u bij de merknaam ‘Philips’? Verlichting en televisietoestellen. Maar wist u dat Philips ook webcams, ijsmachines en digitale thermometers onder zijn paraplu heeft?
De oorsprong daarvan ligt in de vroegere marketingstrategie van het bedrijf. Voor elk nieuw product, werd een unieke merknaam gebruikt, waardoor de producten niet meer met Philips werden geassocieerd. Op een bepaald moment zag men de fout daarvan in en haalde het bedrijf Cor Boonstra in huis om meer structuur in hun marketingstrategie te brengen.
Alle producten zouden voortaan onder één naam verkocht worden, namelijk Philips, met als slogan ‘Let’s make things better’. Op die manier hoopte men dat de consument na verloop van tijd toch de juiste associaties zou maken. Dat gebeurde ook en de verkoopscijfers gingen opnieuw gestaag vooruit. Maar toch blijkt tot op vandaag dat het merk binnen de segmenten, televisie en verlichting een autoriteit is, terwijl de merkbekendheid van huis-, tuin- en keukentoestellen, achterop blijft hinken.
Apple
Ook de geschiedenis van technologiebedrijf Apple, is geen onbesproken blad. In 1985 liet het bedrijf de kans liggen om de grootste in zijn sector te worden, ten koste van Microsoft, door het voorstel van Bill Gates voor de Apple Licensing of Mac Technology af te wijzen. Toen het bedrijf dat begin jaren negentig besefte, was het echter al te laat. En hoewel men zou denken dat Apple zijn les wel geleerd zou hebben, volgde er in 1993 een nieuwe misser, dit keer van de marketingafdeling.
Apple ontwikkelde als eerste een PDA (personal digital assistant), een handige zakcomputer om je agenda op bij te houden, muziek te beluisteren, enzovoort. Het toestel kreeg de naam Newton en zou een miljardenmarkt aanboren. Met veel tromgeroffel werd het vernuftige apparaat dan ook geïntroduceerd. Maar zoals een oud spreekwoord zegt ‘haast en spoed is zelden goed’.
Omdat de marketingafdeling het product zo snel mogelijk op de markt wou brengen met een ‘spraakmakende’ campagne moesten technici de PDA een handgeschreven tekst laten lezen door een computerstem. Door de gebrekkige handschriftherkenning leidde dit echter tot lachwekkende presentaties, waar de media nadien uitgebreid verslag van deed. Bovendien bleek de consument zelf allerminst enthousiast. En alsof de vele kritiek van gebruikers nog niet volstond, werd het toestel ook het middelpunt van spot in een Amerikaanse strip die het nut van de PDA volledig afkraakte. Ondertussen luisterden concurrenten Palm en Microsoft wel naar hun gebruikers en lanceerden dan ook succesvol eigen PDA’s. Het Apple Newton-project werd in 1998 stopgezet.
