De omweg naar het autonet

Telecommunicatie is een bijzonder geavanceerd en rijk vakgebied geworden. Het standaardwerk van Lillian Goleniewski verkent er alle uithoeken van.

Een ‘slimme pillendoos’, ook bekend als een ‘smart pillbox’, is een doosje dat in de smiezen heeft wanneer zijn eigenaar, de patiënt, zijn medicatie vergeet te nemen. De slimme pillendoos stuurt automatisch een SMS-je naar het mobieltje van de eigenaar of belt hem op. Als de koppige of inmiddels wellicht door en door zieke patiënt het pillendoosje niet snel opent, alarmeert dat op eigen initiatief de thuiszorg of de huisarts. De pillendoosjes van tegenwoordig zijn ook niet meer wat ze geweest zijn.

Maar neem dan de slimme auto. Een beetje auto wordt vandaag de dag uitgerust met sensoren en tal van communicatievoorzieningen, zoals GPS, Bluetooth, draadloos internet en entertainment panels voor de passagiers op de achterste zitjes. Maar we zijn er nog niet, want de slimme auto van de toekomst zal van een slimme snelweg gebruik maken waarmee hij verbonden is door middel van een 802.11x draadloos LAN of nog beter: door middel van een WMAN oftewel een Wireless Metropolitan Area Network, kwestie van zo efficiënt mogelijk met het wegennet overleg te kunnen plegen over gebeurlijke ongevallen, de conditie van het asfalt bij extreem warm weer of omleidingen waar rekening mee gehouden moet worden. Elke auto zal op die manier deel uitmaken van een virtueel netwerk van auto’s, dat we een ‘autonet’ in plaats van een ‘internet’ zouden kunnen noemen.

DEHYDRATATIE
Geen van de hierboven genoemde, misschien utopisch lijkende voorbeelden is echt denkbeeldig. Integendeel. De onderliggende technologieën die de genoemde voorbeelden concreet en praktisch uitvoerbaar moeten maken, hoeven niet langer uitgevonden te worden. Ze zijn er! Wat de hierboven staande voorbeelden ook nog gemeen hebben, is dat ze gezien kunnen worden als exponenten van onze moderne communicatietechnologieën.

Mede om die reden worden ze stuk voor stuk genoemd door de bijzonder erudiete Lillian Goleniewski in haar indrukwekkende ‘Telecommunications Essentials’. Er staan overigens nog veel meer fascinerende voorbeelden in van wat moderne ICT vermag te bewerkstelligen. Nog ééntje: slimme kleding, in het jargon ook bekend als smart garment of wearable computing had Lance Armstrong kunnen redden tijdens de individuele tijdrit van de Tour de France van 2003 toen hij als gevolg van dehydratatie tijdens de opwarming 6,5 kilo verloor. Een nieuwerwets T-shirt, uitgerust met sensoren, had zijn temperatuur, polsslag en lichaamsvocht kunnen meten en had daardoor ook tijdig een noodsignaal kunnen uitzenden naar teamleider Johan Bruyneel.

GROTE ALLURE
Het is erg verleidelijk om nog meer voorbeelden te noemen van embedded devices, intelligent wearables, robotics, grid computing en real-time communications, zoals Goleniewski doet. Maar we laten het bij wat we hierboven al optekenden. Genoemde voorbeelden komen overigens uit de ruim vijftig pagina’s tellende inleiding. Daarna heeft de lezer nog een slordige 700 pagina’s tekst tegoed. Op die bladzijden gaat Goleniewski uitputtend in op alle mogelijke aspecten van telecommunicatie: het IP Protocol en IP Telephony, Digital Video en televisiestandaarden, optische netwerken en breedbandinternet, WiFi en RFID. Het mag duidelijk zijn dat geen enkel aspect onbesproken blijft van dat vak dat sinds de uitvinding van de telefoon door Alexander Graham Bell in 1876 zo’n onwaarschijnlijk explosieve vlucht heeft genomen.

Zonder meer mag Telecommunications Essentials een standaardwerk van grote allure genoemd worden. Terzijde, maar beslist niet onbelangrijk: Goleniewski heeft een verrukkelijke pen.

Lillian Goleniewski, Telecommunications Essentials (Second Edition), 865 pagina’s, Uitgeverij Addison Wesley, ISBN 0 321 42761 0, €45,89