Ondersteuning eID moet beter
De eID zal pas succesvol worden gebruikt door een onderneming als die daar zelf iets bij wint. Ook moet er een stabielere juridische en technische omgeving komen. Dat zijn een aantal van de conclusies uit de studie die de FOD Economie liet uitvoeren om de economische mogelijkheden van de eID en de elektronische handtekening te bekijken.
De studie onderzoekt een aantal aspecten die er al dan niet voor zorgen dat burgers en bedrijven de eID gaan gebruiken. Zo zijn er op juridisch vlak meteen een aantal onduidelijkheden rond wat wel en niet mag. Zo is het onmogelijk om de eID te lezen zonder ook het rijksregisternummer te lezen, wat wettelijk gezien niet mag en bij ondernemers dus voor twijfel zorgt.
Ook de wet zelf schiet te kort als het gaat om standaarden, mandaten, timestamping en elektronische archivering. Bovendien is het lang niet altijd duidelijk wanneer er een inbreuk op de privacy is, iets wat vooral bij internationale organisaties en handel tussen consumenten onderling een probleem vormt.
Win-win situatie
Voor ondernemers is het vooral belangrijk dat de eID en de elektronische handtekening iets bijdragen vooraleer ze worden geïmplementeerd. De kaart moet dus zorgen voor meer automatisering waardoor kosten en tijd bespaard worden. Momenteel is dat niet altijd het geval, want van een elektronisch ondertekend document moet u nog steeds een papieren exemplaar bijhouden.
Verwarring bij de burger
Ook de burger staat niet bepaald open voor de eID. De nood om een kaartlezer aan te schaffen en software te installeren, zorgt voor een extra drempel. Ook termen zoals middleware, authenticatie en certificaten schrikken gebruikers af. Net zoals bij bedrijven moet de burger het voordeel zien van een toepassing, bijvoorbeeld door de papieren rompslomp te verminderen of door administratieve zaken van thuis uit te kunnen afhandelen.
Los van de technische kant zijn er nog een aantal kwesties die niet bepaald motiveren om de eID te gebruiken. Zo denken veel mensen dat de elektronische identiteitskaart ook gegevens over hun sociaal profiel of hun strafblad bevat. Dat terwijl de beschikbare informatie niet verschilt met de oude identiteitskaarten.
Betere communicatie nodig
De studie pleit voor een geïntegreerde aanpak met een gecentraliseerde communicatie naar burgers en bedrijven toe. Daarbij hoort een centraal contactpunt voor alle diensten. Juridisch is er nood aan een verstaanbare regelgeving rond de eID en elektronische handtekening alsook aan stabiele en afdwingbare normen en standaarden.
Op technisch niveau wil de studie vooral een ander beleid rond de middleware. Die moet aangepast worden aan de noden van de ondernemers. Daarbij moet het aantal versiewijzigingen beperkt worden, met telkens een goede communicatie over nieuwe aanpassingen. Ook een helpdesk en goedkope (of gratis) kaartlezers kunnen ondernemers extra motiveren.
